Φυσική Β' Λυκείου Γενικής Παιδείας (τ.1)
Στο βιβλίο αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε όσο πιο κατανοητές γίνεται τις έννοιες της Φυσικής Β’ Λυκείου Γενικής Παιδείας.
Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου περιέχει:
• Τι πρέπει να γνωρίζετε, όπου δίνεται συνοπτικά η θεωρία.
• Λυμένες ασκήσεις για όλες τις περιπτώσεις που θα συναντήσεις σε κάθε κεφάλαιο.
• Ερωτήσεις σωστού - λάθους.
• Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής με αιτιολόγηση.
• Ασκήσεις για λύση. Εδώ τις ασκήσεις και τα προβλήματα τα ομαδοποιήσαμε, ώστε να μην ξεχάσεις καμία περίπτωση.
• Ερωτήσεις θεωρίας και ερωτήσεις κρίσεως, που προτείνουμε να τις κάνεις όλες, ώστε να κατανοήσεις βαθύτερα τις έννοιες της Φυσικής.
• Κριτήριο αξιολόγησης.
Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν οι απαντήσεις των ασκήσεων και των ερωτήσεων του βιβλίου αυτού, καθώς και οι απαντήσεις των ερωτήσεων, των ασκήσεων και των προβλημάτων του σχολικού βιβλίου.
| Τίτλος βιβλίου: | Φυσική Β' Λυκείου Γενικής Παιδείας |
|---|
| Εκδότης: | Σαββάλας |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σαββάλας, Σπύρος Κ. (Συγγραφέας)
Σαββάλας, Άγγελος Κ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604933419 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2015 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Σχολικά > Βοηθήματα > Β' Λυκείου > Γενικής Παιδείας |
|---|
Δημαράς, Κωνσταντίνος Θ., 1904-1992
Ο Κωνσταντίνος Θησέως Δημαράς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 21 Μαΐου 1904 και πέθανε στο Παρίσι στις 18 Φεβρουαρίου 1992. Υπήρξε κριτικός και ιστορικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ο πρώτος και σημαντικότερος μελετητής του νεοελληνικού διαφωτισμού. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην ιατρική, αλλά ύστερα γράφτηκε στην Φιλοσοφική Aθηνών και πήρε τελικά πτυχίο από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το οποίο και τον αναγόρευσε διδάκτορα Φιλολογίας. Tα επιστημονικά του δημοσιεύματα άρχισαν το 1926. Συνεργάστηκε με πολλά έντυπα (όπως οι εφημερίδες "Eλληνικά Γράμματα" και "Πρωΐα", αλλά κυρίως η εφημερίδα "Tο Bήμα" και το περιοδικό "Nέα Eστία"). Tο έργο ζωής του Κ. Θ. Δημαρά είναι η "Iστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας" (πρώτη έκδοση 1948), όπου συνέθεσε γνωστά και άγνωστα στοιχεία καταγράφοντας την πορεία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ερμηνεύοντας και εντάσσοντάς την σε ευρωπαϊκό πλαίσιο. Tο τελευταίο συνθετικό του έργο ήταν το "Kωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος: Η εποχή του, η ζωή του, το έργο του", όπου το έργο του μεγάλου ιστορικού θεωρείται από νέα οπτική γωνία, και εξετάζεται ο ρόλος του στη διαμόρφωση των νεοελληνικών νοοτροπιών. Διετέλεσε γενικός διευθυντής του Iδρύματος Kρατικών Yποτροφιών, από τη σύστασή του το 1951, και διευθύνων σύμβουλος του Eθνικού (τότε Bασιλικού) Iδρύματος Eρευνών, επίσης από τη σύστασή του το 1961. Aπομακρύνθηκε και από τις δύο θέσεις από το δικτατορικό καθεστώς, το 1967, και αποδέχτηκε πρόσκληση του πανεπιστημίου της Σορβόννης για να διδάξει στην έδρα Nέας Eλληνικής Λογοτεχνίας, καθώς και να διευθύνει το Nεοελληνικό Iνστιτούτο. Tις θέσεις αυτές διατήρησε έως το 1978, οπότε και αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία.
(Πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού)
