Εικόνος απορροαί
Η νέα, συμπληρωμένη και διορθωμένη, έκδοση του αυτοβιογραφικού δοκιμίου του Αντώνη Ζέρβα που είχε πρωτοδημοσιευθεί στο περιοδικό Ερουρέμ, το 1995.
Πρόκειται για ένα παράδοξο γραπτό, όπου η ερμηνευτική προσέγγιση των κειμένων ζευγαρώνει με ένα υπόγειο και καυστικό χιούμορ για ορισμένες "στάσεις" της προδιαδικτυακής δεκαετίας του ’90, τότε που η αδιάκριτη απόρριψη της Δύσης ήταν η άλλη όψη της απώθησης του πάτριου λόγου.
Ξεκινώντας από έναν προκλητικό πίνακα του Francis Bacon που του φέρνει στο νου τον Τζέημς Τζόυς με τις εξίσου προκλητικές στιγμές του Οδυσσέα του, και φθάνοντας έως τα ερωτικά μυθιστορήματα των Ελληνιστικών χρόνων και τη μεσαιωνική λογοτεχνία, ο Αντώνης Ζέρβας πλέκει μια συναρπαστική αφήγηση, κέντρο της οποίας είναι η προσωπική εμπειρία του ανθρώπου της ανάγνωσης και της γραφής, μια παράδοση που φαίνεται ν’ αγγίζει μάλλον στο τέρμα της.
| Τίτλος βιβλίου: | Εικόνος απορροαί |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μια αυτοβιογραφική πρόφαση |
|---|
| Εκδότης: | Νεφέλη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ζέρβας Αντώνης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789605041526 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2015 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση: "Ίνδικτος", 1997 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Μαρτυρίες - Βιογραφίες - Αυτοβιογραφίες - Ντοκουμέντα |
|---|
Μπαμπούνης, Χαράλαμπος
Ο Χαράλαμπος Μπαμπούνης γεννήθηκε στον Αδάμαντα Μήλου Κυκλάδων το 1952 και σπούδασε στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1998 αναγορεύθηκε διδάκτορας Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας και το 2009 εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε, παράλληλα, ως επισκέπτης Καθηγητής σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Σήμερα είναι υπεύθυνος της κατεύθυνσης "Ιστορία και Διδακτική της Ιστορίας - Λαογραφία και Πολιτισμός" του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του τμήματός του και διευθυντής του Εργαστηρίου των Κοινωνικών Επιστημών στο ίδιο Τμήμα. Το συγγραφικό του έργο αναφέρεται κυρίως στην ιστορία του 19ου και 20ού αι., στην ιστορία των θεσμών, στις ιστορικές πηγές, στην τοπική ιστορία, στην ιστορία της εκπαίδευσης καθώς και σε θεωρητικά και μεθοδολογικά ζητήματα της ιστορίας.
