Συνοπτική ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου
«Τα πρώτα βήματα του κινηματογράφου στην Ελλάδα»:
Το 1906, ο γάλλος οπερατέρ Λεόν, ανταποκριτής της Γκομόν, ήρθε από την Αίγυπτο και κάλυψε ειδησεογραφικά τους ενδιάμεσους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν στην Αθήνα, σε ανάμνηση των προ δεκαετίας επίσημων Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Λεόν πολιτογραφήθηκε ως «ο πρώτος έλληνας κινηματογραφιστής». Το πρώτο αυτό «ελληνικό» ζουρνάλ βρήκε απήχηση στο κοινό, όχι σαν η «θαυμαστή» εφεύρεση που ήδη είχε καθιερωθεί, αλλά κύρια σαν θέμα και θέαμα ενός σημαντικού για τον τόπο γεγονότος. Τον επόμενο χρόνο μνημονεύεται ένα ακόμη ζουρνάλ, με πιθανό οπερατέρ τον Λεόν, "Η εορτή του Γεωργίου του Α'", που καταγράφει τη γιορτή του βασιλιά και τους προσκεκλημένους του.
Ιδιόμορφη περίπτωση για τον ελληνικό κινηματογράφο υπήρξαν οι Αδελφοί Γιαννάκης και Μίλτος Μανάκια ή Μανάκη, που έχουν αναγνωρισθεί ως οι πρωτεργάτες της Έβδομης Τέχνης στα Βαλκάνια, αν και προηγήθηκαν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, όπως και οπερατέρ από βαλκανικές χώρες που τραβούσαν υλικό για γαλλικές εταιρείες. Γεννήθηκαν στην τουρκοκρατούμενη Αβδέλα, βλάχικο χωριό των Γρεβενών και το 1905 έκαναν εκεί την πρώτη τους ταινία, που θα πρέπει να ήταν οι "Υφάντρες", αφού δεν έχει αποσαφηνισθεί πλήρως η φιλμογραφία τους. Θέμα (σε ακίνητο κάδρο όλη η δράση, με ένα κοντινό της γιαγιάς) οι γυναίκες του χωριού των Μανάκια, μπροστά στο σπίτι τους, καθώς γνέθουν το μαλλί.
Στη συνέχεια οι Μανάκια κινήθηκαν ως φωτογράφοι και κινηματογραφιστές στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και την Ήπειρο για να καταλήξουν στο Μοναστήρι της Γιουγκοσλαβίας. Εκεί, το 1921, εγκαινίασαν τον «Κινηματογράφο Αδελφοί Μανάκια», που κάηκε το 1939. Από την περιπλάνησή τους στον γεωγραφικό χώρο της Βόρειας Ελλάδας η φιλμογραφία τους πλουτίστηκε με ζουρνάλ, εθνογραφικές καταγραφές και κινηματογραφήσεις οικογενειακών γιορτών επί αμοιβή. [...]
(Από την έκδοση)
| Τίτλος βιβλίου: | Συνοπτική ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου |
|---|
| Εκδότης: | Αιγόκερως |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σολδάτος, Γιάννης, 1952- (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789603226017 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Σχολή Σταυράκου | Σελίδες: | 220 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2015 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Κινηματογράφος |
|---|
Ντουνιά Χριστίνα
Ἡ Χριστίνα Ντουνιᾶ εἶναι Ὁμότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικῆς Φιλολογίας στὸ Τμῆμα Φιλολογίας τοῦ Ε.Κ.Π.Α. καὶ συγγραφέας.
Κυριότερα βιβλία της:
Λογοτεχνία καὶ Πολιτικὴ στὸν Μεσοπόλεμο. Τὰ περιοδικὰ τῆς Ἀριστερᾶς, Καστανιώτης, 1996, Βρέχει σ’ αὐτὸ τὸ ὄνειρο (Διηγήματα), Καστανιώτης, 1998, Κ. Γ. Καρυωτάκης, Ἡ ἀντοχὴ μιᾶς ἀδέσποτης τέχνης, Καστανιώτης, 2000, Ντόρα Ρωζέττη, Ἡ ἐρωμένη της (ἐπιμέλεια-ἐπίμετρο), Μεταίχμιο, 2005, Τὰ ὅρια καὶ ἡ ὑπέρβαση τοῦ νατουραλισμοῦ, Γαβριηλίδης, 2006, Πέτρος Πικρός, Χαμένα κορμιά (εἰσαγωγή-ἐπιμέλεια-ἐπίμετρο), Ἄγρα, 2009, Πέτρος Πικρός, Σὰ θὰ γίνουμε ἄνθρωποι (εἰσαγωγή-ἐπιμέλεια-ἐπίμετρο), Ἄγρα, 2009, Πέτρος Πικρός, Τουμπεκί (εἰσαγωγή-ἐπιμέλεια-ἐπίμετρο), Ἄγρα, 2010, Μαρία Πολυδούρη, Τὰ ποιήματα (εἰσαγωγή-ἐπιμέλεια-ἐπίμετρο) καὶ Μαρία Πολυδούρη, Ρομάντσο καὶ ἄλλα πεζά (εἰσαγωγή-ἐπιμέλεια), Βιβλιοπωλεῖον τῆς “Ἑστίας”, 2014, Στὴ σαγήνη τοῦ Ε. Α. Πόε, Γαβριηλίδης, 2019, Νίκος Καζαντζάκης, Ἅγιον Ὄρος. Ἡμερολόγιο, (ἐπιμέλεια-εἰσαγωγή-σχόλια: ἀπὸ κοινοῦ μὲ τὴ Βούλα Βασιλειάδη), Μουσεῖο Νίκου Καζαντζάκη, 2020, Ἀργοναῦτες καὶ σύντροφοι. Ὄψεις τοῦ λογοτεχνικοῦ πεδίου στὴ δεκαετία τοῦ ’30, Βιβλιοπωλεῖον τῆς “Ἑστίας”, 2021.
Τὸ 2000 τιμήθηκε μὲ τὸ Κρατικὸ Βραβεῖο Δοκιμίου, τὸ 2016 μὲ τὸ Βραβεῖο Δοκιμίου τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν καὶ τὸ 2022 μὲ τὰ Βραβεῖα Δοκιμίου τοῦ Χάρτη καὶ τοῦ Ἀναγνώστη.
(Πηγή: "Βιβλιοπωλείον της Εστίας", 2023)
