Δρόμοι ζωής
Οι "Δρόμοι ζωή"ς είναι μια πολιτική αυτοβιογραφία, η προσωπική μαρτυρία μου για την πορεία της χώρας, από τη γερμανική Κατοχή, τον Εμφύλιο Πόλεμο, την καχεκτική δημοκρατία και τη στρατιωτική δικτατορία, ώς τη μεταπολίτευση και την εδραίωση της δημοκρατίας. Θέλει να συνεισφέρει στη διαμόρφωση μιας πληρέστερης εικόνας της περιόδου από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 μέχρι το 1996. Να συμβάλει στην προσπάθεια να ξεπεράσουμε την υστέρησή μας και τις αυταρχικές νοοτροπίες. Περιγράφει την αναζήτηση για περισσότερη ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και αυτονομία του πολίτη.
Οι αγώνες, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες της εποχής εκείνης ανέδειξαν αλήθειες αλλά και εξιδανίκευσαν καταστάσεις. Συγκάλυψαν πραγματικότητες αλλά και επισήμαναν τρωτά σημεία. Προκάλεσαν ερωτηματικά για τις αιτίες και τις συνέπειες των εξελίξεων. Κάθε μαρτυρία βοηθάει να αποτιμήσουμε καλύτερα τα όσα συνέβησαν. Να μάθουμε από το παρελθόν για να σχεδιάσουμε αποτελεσματικά το μέλλον. Αυτή είναι η φιλοδοξία τούτου του βιβλίου.
Τίτλος βιβλίου: | Δρόμοι ζωής |
---|
Εκδότης: | Πόλις |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Σημίτης, Κωνσταντίνος Γ., 1936- (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789604354788 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2015 | | |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |

Κουμανταρέας, Μένης, 1931-2014
Ο Μένης Κουμανταρέας (1931-2014), από τους σημαντικότερους συγγραφείς της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς της ελληνικής πεζογραφίας, γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1949 αποφοίτησε από το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών, χωρίς να ακολουθήσει συστηματικές πανεπιστημιακές σπουδές. Εργάστηκε επί είκοσι χρόνια σε ναυτιλιακές και ασφαλιστικές εταιρείες. Το 1961 άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό "Ταχυδρόμος", και το 1962 εμφανίστηκε στη λογοτεχνία με τη συλλογή διηγημάτων "Τα μηχανάκια". Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε στην αντιστασιακή έκδοση "18 Κείμενα" και οδηγήθηκε τρεις φορές σε δίκη βάσει του νόμου "περί ασέμνου δημοσιεύμα-τος" για το έργο του "Το αρμένισμα"- ωστόσο, το 1972 πήρε την υποτροφία DAAD για το Βερολίνο. Μετά το 1982 ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη συγγραφή και τη μετάφραση· μετέφρασε, μεταξύ άλλων, έργα των Λιούις Κάρολ, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Ουίλιαμ Φώκνερ και Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1967, για το "Αρμένισμα") και δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1976, για τη "Βιοτεχνία υαλικών" και, 2002, για το "Δυο φορές Έλληνας"), καθώς και με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του, το 2008. 'Ηταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Τη δεκαετία του 1980 διετέλεσε μέλος του ΔΣ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Βιβλία του μεταφράστηκαν σε δεκατρείς γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, πορτογαλικά, αλβανικά, τουρκικά, ολλανδικά, ρωσικά, εσθονικά, λετονικά, εβραϊκά, και διηγήματά του σε διάφορες άλλες (κινεζικά, τσεχικά, κ.ά.). Το πιο πολυμεταφρασμένο βιβλίο του στο εξωτερικό είναι η "Κυρία Κούλα" και ακολουθούν η "Βιοτεχνία υαλικών", το "Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω", "Η φανέλα με το εννιά" και "Ο ωραίος λοχαγός", σύμφωνα με την ιστοσελίδα www.ekebi.gr. Έφυγε από τη ζωή με αδόκητο τρόπο: βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του στην Κυψέλη, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, τα ξημερώματα της 6ης Δεκεμβρίου 2014.