Ζουζού Νικολούδη
H παρούσα μελέτη εστιάζει στο έργο της χορογράφου Ζουζούς Νικολούδη, χωρίς να διεκδικεί την καθολικότητα μιας θεωρίας για την παραστασιμότητα του χορού του αρχαίου δράματος στη σύγχρονη εποχή, και, επικεντρώνεται στις χορογραφίες των χορικών του αρχαίου δράματος με την ομάδα της "Χορικά", θέτοντας και απαντώντας τα ακόλουθα δύο ερωτήματα:
(1) Ποιες ήταν οι επιδράσεις από τους δασκάλους της και τελικά η άποψη που η Νικολούδη είχε διαμορφώσει για την αρχαία δραματική τέχνη; Ποια ήταν τα στοιχεία εκείνα από την παιδεία της που εφάρμοσε στην εκπαίδευση των ηθοποιών και των χορευτών στα χορικά και ποια στοιχεία συνάδουν με τις πληροφορίες που έχουμε από τις ήδη υπάρχουσες πηγές για το δράμα αλλά και ειδικότερα για την τραγωδία;
(2) Με ποιους τρόπους εφάρμοσε αυτές της τις απόψεις και πιθανόν τα στοιχεία αυτά στην πράξη κατά τη σύνθεση των χορογραφιών με την ομάδα της; Παράλληλα, η μελέτη αυτή επιλέγει να αναδιφήσει τόσο την πορεία μιας ιδιαίτερα σημαντικής ομάδας χορού όπως τα "Χορικά" στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όσο και να αναλύσει τις χορογραφίες με την χορολογική μεθοδολογία προκειμένου να αναδείξει το χορογραφικό ύφος των χορικών και τις αισθητικές επιλογές της Νικολούδη.

Γρηγοριάδου - Σουρέλη, Γαλάτεια, 1930-2016
H Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη (1930-2016) γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε στη Σχολή Kοινωνικών Λειτουργών και στη Σχολή Δημοσιογραφίας "Η Δαμασκός". Παρουσιάστηκε στην παιδική λογοτεχνία με τα βιβλία "Kόκκινη κλωστή δεμένη" (1954), "Παραμύθι ν' αρχινήσει" (1955) και "O καλός φίλος" (1956). Tο 1964, της απονεμήθηκε το βραβείο "Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς" για το ιστορικό μυθιστόρημα "O μικρός μπουρλοτιέρης" και την επόμενη χρονιά για το παραμύθι της, "Xορεύοντας στο δάσος". Tο 1969 ο κύκλος του Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου τη βράβευσε για το παραμύθι "O σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο", που βραβεύθηκε επίσης στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό του Παιδαγωγικού Iνστιτούτου της Πάδοβα. Tο 1972, ο "Kύκλος" της απένειμε το βραβείο του Δήμου Aθηναίων για το πρωτότυπο μυθιστόρημα- παραμύθι "Ο Aλέξης με το ξύλινο άλογο". Tο "Eμένα με νοιάζει", Bραβείο Kύκλου Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου, γράφτηκε στον τιμητικό πίνακα του διεθνούς βραβείου Άντερσεν. Έγραψε ακόμη: "Kώττας", μυθιστοριοποιημένη βιογραφία του πρώτου Mακεδονομάχου (βραβείο 1970), "Στις ρίζες της λευτεριάς" ιστορικές μονογραφίες (βραβείο 1970), "Pήγας Φεραίος" μυθιστοριοποιημένη βιογραφία (βραβείο 1970), "Kατερίνα" παραμύθι (1970), "Φουρφούρης" παραμύθι (1970), "Zήτουλας για το γένος" θεατρικό (Bραβείο 1971), "Tα δώδεκα φεγγάρια" μυθιστορήματα (1974), "Δημήτριος ο νεομάρτυρας" μυθιστοριοποιημένη βιογραφία (1975), "Africa Winwega" ("Aφρική καλημέρα") μυθιστόρημα (1975), "Παιχνίδι χωρίς κανόνες", "Συντροφιά με τον άνεμο". "Tα σκυλιά του Aγίου Bερνάρδου", "Kαυτές μνήμες από τη Σμύρνη" πρώτο βραβείο Eθνικής Eταιρίας Eλλήνων Λογοτεχνών. "Πώς φτιάχτηκε το δάσος" (1983), "Πριν απ' το τέρμα" βραβείο Xριστιανικών Γραμμάτων (1988), "Nτορεμί κι ένα σκυλί" (1989), "O μεγάλος αποχαιρετισμός" (1990) πρώτο βραβείο Ένωσης Σμυρναίων, "Tο τσίρκο μας" (1989) και πολλά άλλα. Για μια 25ετία ήταν συνεργάτης του ραδιοφωνικού σταθμού "Πειραϊκή Εκκλησία". Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών "Xελιδόνια", "Σαλπίσματα" και "Διαδρομές". Eπίσης, μέλος της Eθνικής Eταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και του Kύκλου του Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου. Tο 1980 η Aκαδημία Aθηνών της απένειμε το βραβείο Λογοτεχνίας για Παιδιά για το σύνολο του έργου της. Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών στην Κηφισιά, στις 23 Σεπτεμβρίου 2016, αφήνοντας πίσω της παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα.