Θρησκεία και εθνικισμός σε Ελλάδα και Τουρκία: Μια "Ιερά σύνθεση"
Το "Θρησκεία και εθνικισμός σε Ελλάδα και Τουρκία: Μια "Ιερά σύνθεση"" διερευνά τον μεταβαλλόμενο ρόλο της θρησκείας στη διαμόρφωση της ελληνικής και της τουρκικής ταυτότητας. Με χρονική απόσταση περίπου ενός αιώνα, ο ελληνικός και ο τουρκικός εθνικισμός πέρασαν από την εχθρότητα απέναντι στη θρησκεία σε μια "ιερά σύνθεση" που υποστήριξε ότι το έθνος και η θρησκεία δεν ήταν εχθροί, αλλά αλληλοσυμπληρώνονταν. Η θρησκεία προσέφερε τους συμβολικούς της πόρους στον εθνικισμό και συνέβαλε στο έργο της οικοδόμησης του ελληνικού και του τουρκικού έθνους. Σήμερα, η θρησκεία παραμένει το βασικό κριτήριο για τον ορισμό του Έλληνα και του Τούρκου. Πρόκειται για την πρώτη συγκριτική μελέτη σχετικά με τον ρόλο της θρησκείας στη διαμόρφωση του εθνικισμού και στα δύο κράτη, που υποστηρίζει ότι η μετατόπιση προς ένα ολοένα και πιο θρησκευτικό παράδειγμα και στις δύο χώρες μπορεί να εξηγηθεί ως μια απόλυτη αναγκαιότητα για την ενοποίηση του πληθυσμού, που προέκυψε από την ανάγκη προσέλκυσής του, ώστε να αντιμετωπιστεί η εθνοτική, γλωσσική και πολιτισμική ποικιλομορφία του.
| Τίτλος βιβλίου: | Θρησκεία και εθνικισμός σε Ελλάδα και Τουρκία: Μια "Ιερά σύνθεση" |
|---|
| Εκδότης: | Επίκεντρο |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Γρηγοριάδης, Ιωάννης Ν. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604585724 | | |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2015 | | |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Ahmet Evin, Θάνος Βερέμης. |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Γιαλλουρίδης Χριστόδουλος Κ.
Ο Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης (1949-2023) ήταν Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο τμήμα Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.
Γεννήθηκε στη Μόρφου της Κύπρου. Σπούδασε Νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στα πανεπιστήμια του Tübingen, του Freiburg και του Bochum της Γερμανίας. Ειδικεύθηκε στους κλάδους της κοινωνιολογίας, της πολιτικής επιστήμης, των διεθνών σχέσεων και του διεθνούς δικαίου.
Το 1980 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Bochum με τη διάκριση Magna cum Laude. Από το 1986 και για τρεις και πλέον δεκαετίες ανήκε στο διδακτικό προσωπικό του Παντείου Πανεπιστημίου, εκλεγόμενος σε όλες τις πανεπιστημιακές βαθμίδες μέχρι και αυτή του πρωτοβάθμιου καθηγητή, ενώ διετέλεσε ο πρώτος Κοσμήτορας της Σχολής Διεθνών Σπουδών, Επικοινωνίας και Πολιτισμού.
Δίδαξε διεθνή πολιτική, διαχείριση κρίσεων, εξωτερική πολιτική και ΜΜΕ και πολιτιστική διπλωματία. Συνεργάστηκε ως επισκέπτης καθηγητής με το «Ινστιτούτο Έρευνας για τη Σύγκρουση και την Ειρήνη» του Πανεπιστημίου του Αμβούργου, καθώς και με το Πανεπιστήμιο του Freiburg. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων, του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου και του Κυπριακού Κέντρου Μελετών. Διετέλεσε σύμβουλος των Υπουργών Αμύνης και Δημοσίας Τάξεως της Ελληνικής Κυβέρνησης (1994 - 1996). Στο ίδιο πλαίσιο υπήρξε μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου εκπόνησης του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου. Δίδαξε στις ανώτατες σχολές όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων για πάνω από δυο δεκαετίες. Διετέλεσε πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών και πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού. Σειρά άρθρων και μελετών του δημοσιευθήκαν τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, ενώ είναι συγγραφέας βιβλίων και μονογραφιών στην ελληνική, αγγλική, καθώς και γερμανική γλώσσα και επιμελητής συλλογικών έργων.
