Θεωρία της μετάβασης και σοσιαλιστική εναλλακτική
Από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα ως τις μέρες μας, η θεωρητική συζήτηση και η πρακτική αναζήτηση αποτελεσματικών τρόπων μετάβασης από την καπιταλιστική στη σοσιαλιστική τάξη πραγμάτων γνώρισαν σημαντικές μεταπτώσεις.
Η έξοδος από την καπιταλιστική κοινωνία εξακολουθεί να παραμένει ανεπίλυτο πρόβλημα. Πρόβλημα, που προσλαμβάνει πιεστικό χαρακτήρα, αν συνεκτιμήσουμε τις δραματικές συνέπειες του τρόπου με τον οποίο αναπαράγεται, διεθνώς και στη χώρα μας, το κυρίαρχο σύστημα. Η μελέτη μιας σύγχρονης θεωρίας, αλλά και η επεξεργασία μεταβατικών πολιτικών προγραμμάτων, συνιστούν βασική προτεραιότητα για κάθε σοβαρό εγχείρημα συγκρότησης και ανάπτυξης ενός κινήματος ικανού να ανατρέψει εκ βάθρων τον καπιταλισμό της εποχής μας.
Ως ελάχιστη συμβολή σε αυτή την προσπάθεια, το παρόν βιβλίο προτείνει μια σειρά προσεγγίσεων, οι οποίες αξιοποιούν με διαφορετικούς τρόπους τον πλούτο της μαρξιστικής θεωρίας και τις εμπειρίες των αντικαπιταλιστικών-σοσιαλιστικών κινημάτων του 19ου και 20ού αιώνα μέχρι και τις μέρες μας.
| Τίτλος βιβλίου: | Θεωρία της μετάβασης και σοσιαλιστική εναλλακτική |
|---|
| Εκδότης: | Τόπος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Καλτσώνης, Δημήτρης (Συγγραφέας)
Κεφαλής, Χρήστος (Συγγραφέας)
Λιόσης Βασίλης (Συγγραφέας)
Μαυρουδέας, Σταύρος Δ. (Συγγραφέας)
Μπελαντής, Δημήτριος (Συγγραφέας)
Ρούσης Γιώργος Τ. (Συγγραφέας)
Σωτήρης, Παναγιώτης (Συγγραφέας)
Χρύσης, Αλέξανδρος Α. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604991327 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2015 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ.
Γεννήθηκε γύρω στο 445 π.Χ., ήταν Κυδαθηναιεύς, γιος του Φιλίππου και της Ζηνοδώρας, και ανήκε στην Πανδιονίδα φυλή. Στο σχολείο ο κωμωδιοποιός διδάσκεται Όμηρο και Ησίοδο, μαθαίνει τον Αίσωπο και ακούει για τον Αρχίλοχο και τον Αλκαίο. Όταν ήταν εννιά ετών, διδάσκεται η Αντιγόνη του Σοφοκλή, όταν κλείνει τα δώδεκα έχει τελειώσει ο Παρθενώνας. και όταν ξεσπάει ο πελ/κός πόλεμος του λείπει ένας χρόνος για να κλείσει τα είκοσι. Πρόφτασε τη δόξα του Περικλή και είδε το θάνατό του, το 429. Θεματολογικά στο έργο του Αριστοφάνη κυριαρχεί η πολιτική, η οποία στην κωμωδία εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον Κρατίνο. Συντηρητικός ο ίδιος, υπήρξε πολέμιος του δημαγωγού Κλέωνα και την αντίθεσή του τη βρίσκουμε στους Ιππής. Σατίρισε σκληρά τους πολιτικούς, ακόμη και τον Περικλή, τους στρατηγούς όπως το Λάμαχο, και τους ποιητές, όπως τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο και δε λησμόνησε τον Σωκράτη. Γνωρίζουμε 44 τίτλους έργων του, οι σωζόμενες όμως κωμωδίες του είναι έντεκα: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι, Πλούτος. Πήρε μία πρώτη νίκη στα Διονύσια και τέσσερις στα Λήναια. Πέθανε γύρω στο 386 π.Χ.
