Ο διχασμός του '18
Τα Λαμιακά και Θηβαϊκά αποτελούν μέρος του Διχασμού που δοκίμασε αντοχές, χώρισε ανθρώπους και έσπειρε εχθρότητα στην κοινωνία μας των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Και έτσι χάθηκε η ευκαιρία, για μια ακόμη φορά, να χτίσουμε τη μεγαλοσύνη μας στην ομοψυχία που σφυρηλατήθηκε από τις νίκες των βαλκανικών πολέμων.
Στην πραγματικότητα ανασυνθέτουμε το χρονικό μιας εβδομάδας. Αυτή είναι η ιστορία που θα εξιστορήσουμε και η οποία στάθηκε ικανή να σημαδέψει με μίσος τις συνειδήσεις, να αναδείξει τις σκοπιμότητες της πολιτικής εμπάθειας και να καταδείξει την απαξία της ανθρώπινης ύπαρξης. Από τη Λαμία που άναψε η πρώτη σπίθα ως τη Θήβα που έσβησε η φωτιά κι άφησε στο πέρασμά της αποκαΐδια από ιδεολογίες και αποτροπιασμούς, αντιθέσεις και αίμα σε μια πολιτική λογική που τοποθέτησε σε διαφορετικές όχθες τη δυναμική του τόπου μας. Μια σελίδα που συμπληρώνει το μεγάλο θέμα του Διχασμού, φωτίζοντας το μέγεθος και το βάθος του γεγονότος. Μια ιστορική στιγμή αποτυπωμένη και χαμένη ανάμεσα στα μυλολίθια της επίσημης ιστορίας μας. Μια ιστορική στιγμή που μπορεί να μας φανεί χρήσιμη αποκωδικοποιώντας την ιστορική πορεία μας, διδάσκοντας τη λυτρωτική αυτογνωσία και ερμηνεύοντας την παθογένειά μας.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο διχασμός του '18 |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Τα Λαμιακά και τα Θηβαϊκά |
|---|
| Εκδότης: | Μπατσιούλας Ν. & Σ. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καραπέτσας, Αθανάσιος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606813986 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2015 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
|---|
Αισχύλος
Αισχύλος (525 - 455 π.Χ.). Υπήρξε πολύ μεγάλος τραγικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδας, ίσως και μεγαλύτερος απ όλους γενικά τους άλλους ομοτέχνους του. Ήταν επίσης αρχιτέκτονας, σκηνοθέτης και μουσικός. Από τα έργα του 67 χάθηκαν και μόνο 7 διασώθηκαν ("Προμηθέας Δεσμώτης", "Ικέτιδες", "Πέρσες" και "Επτά επί Θήβαις", καθώς και η τριλογία του υπό τον τίτλο "Όρέστεια" που περιλαμβάνει τα μερικότερα έργα: "Αγαμέμνων", "Χοηφόροι" και "Ευμενίδες").
Ο Αισχύλος διακρίθηκε σαν μαχητής στο Μαραθώνα και στη Σαλαμίνα. Πήρε εξάλλου, 13 πρώτα βραβεία από έργα του, εκτός από τα δεύτερα και τρίτα, που κατά καιρούς του απονεμήθηκαν σε αντίστοιχους διαγωνισμούς. Με το Αισχύλο η αρχαιοελληνική τραγωδία εξελίχθηκε, από τον αρχικό διθύραμβο, σε πολυπρόσωπη παράσταση και έφθασε στο μεσουράνημά της. Το ύφος του διακρίνεται για τη μεγαλοπρέπειά του, το όλο δε έργο του για το βάθος, την πρωτοτυπία στη μορφή και την ισχυρότατη φαντασία του μεγάλου ποιητή. Κατά γενική, σχεδόν, αναγνώριση ο Αισχύλος υπήρξε μέγας και, από κάθε άποψη, ασύγκριτος δημιουργός. Πέθανε από ατύχημα στη Γέλα της Σικελίας, σε ηλικία 70 ετών, και τάφηκε εκεί. Κατά σχετική ανεπιβεβαίωτη παράδοση, μια χελώνα, πέφτοντας στο κεφάλι του από ψηλά, τον σκότωσε. Στον τάφο του οι Σικελοί Έλληνες ανάγειραν μετά μνημείο, στο οποίο χάραξαν επίγραμμα, που το είχε φτιάξει ο ίδιος ο Αισχύλος, διαισθανόμενος ίσως πως το τέλος του πλησίαζε.
