Οράματα του Κόντυ
Τα "Οράματα τον Κόντυ" γράφτηκαν μέσα σε ένα κλίμα θηριώδους δημιουργικής έντασης η οποία εισήγαγε στα αμερικανικά γράμματα μια μεταμοντέρνα ενορατική γραφή. Η κατακλυσμιαία της ροή, η εσωτερική της συγκρότηση και τα καινοφανή της πλαίσια, κατέστησαν την πεζογραφία εφάμιλλη της ποίησης. Είναι μία εξαιρετική σύνθεση προπετασμάτων, καταποντισμών και εκμαιεύσεων που παρουσιάζονται μέσω της καύσης δύο υποτυπωδών χαρακτήρων, που είναι συνάμα η, αριστοτεχνικά δοσμένη και ιδιότυπη, φιλία του Τζακ Κέρουακ (Τζακ Ντούλουοζ) και του Νιλ Κάσαντι (Κόντυ Πόμρεϊ)· από τα τέλη της δεκαετίας του '40, καθώς και μία σειρά κειμένων που είναι αφιερωμένα στον δεύτερο. Τα "Οράματα του Κόντυ" έχουν καταχωριστεί ως ένα από τα σημαντικότερα πεζά έργα που γράφτηκαν μέσα στον εικοστό αιώνα· και αυτό είναι απολύτως λογικό, όσο εξίσου λογικό είναι να χρειάζεται η λήξη μιας ακόμη χρονικής, και όπως πάντα αργοπορημένης από την πλευρά της κριτικής, προθεσμίας, για την αποκάλυψη των χαρισμάτων αυτού του τόσο ιδιόρρυθμου βιβλίου.
| Τίτλος βιβλίου: | Οράματα του Κόντυ |
|---|
| Εκδότης: | Ηριδανός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Kerouac, Jack, 1922-1969 (Συγγραφέας)
Λειβαδάς Γιάννης (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789603353287 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2015 | Διαστάσεις: | 24x18 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
|---|
Φωτόπουλος, Διονύσης Δ., 1943-
Ο διεθνούς φήμης έλληνας σκηνογράφος Διονύσης Φωτόπουλος, αδελφός του ζωγράφου και σκηνογράφου Βασίλη Φωτόπουλου, γεννήθηκε το 1943 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο τον Γιάννη Τσαρούχη, και συνδέθηκε φιλικά με τους Μόραλη, Εγγονόπουλο, Χατζηκυριάκο-Γκίκα, Έ. Λαμπέτη, Μ. Μερκούρη και Ο. Ελύτη. Έχοντας περισσότερες από 250 σκηνογραφίες στο ενεργητικό του, έχει συνεργαστεί με όλους, σχεδόν, τους σημαντικούς έλληνες θεατρικούς σκηνοθέτες στο Θέατρο Τέχνης, στο Εθνικό Θέατρο, στο Κ.Θ.Β.Ε., στο Φεστιβάλ Επιδαύρου, στο Μέγαρο Μουσικής, κ.ά., αλλά και με κορυφαίους ξένους σκηνοθέτες του θεάτρου και της όπερας (Πήτερ Χολ, Πέτερ Στάιν -"Ιούλιος Καίσαρ", "Καίσαρ και Κλεοπάτρα", "Άμλετ", "Πενθεσίλεια"-, κ.ά.). Ξεχωριστή περίπτωση στην τέχνη, γοητευτική φυσιογνωμία, πολυτάλαντος και πολυάσχολος καλλιτέχνης, μοναχικός αλλά και με τον τρόπο του κοινωνικός, εραστής του ωραίου και του "χειροποίητου", όπως συνηθίζει να λέει. Φανατικός της Επιδαύρου, ως κάτοικος και ως θεατής ανάλογα με την παράσταση, αλλά και του αθηναϊκού κέντρου (το σπίτι-εργαστήρι του βρίσκεται στο Λυκαβηττό). Το 2002 παρουσιάστηκε, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του Σπολέτο, μεγάλη αναδρομική έκθεση των θεατρικών του σκηνογραφιών, η οποία περιόδευσε, στη συνέχεια, στο Λονδίνο, το Βερολίνο, την Πράγα και τη Φλωρεντία. Η ίδια έκθεση φιλοξενήθηκε, στη συνέχεια, από τον Δεκέμβριο 2005 έως τον Μάρτιο του 2006, στη νέα πτέρυγα του Μουσείου Μπενάκη, επί της οδού Πειραιώς, στο πλαίσιο ενός μεγαλύτερου αφιερώματος -αναδρομής στο σύνολο του έργου του.
