Ελλήνων κειμήλια
Με ιδιαίτερη χαρά προλογίζουμε το ωραίο αυτό Λεύκωμα, το οποίο εκδίδεται με την ευκαιρία των 125 χρόνων από της ανεγέρσεως του εν Λονδίνω περικαλλούς Καθεδρικού Ναού της του Θεού Σοφίας. Συγχαίρουμε δε από βάθους καρδίας τον Αρχιερατικώς Προϊστάμενο του Ναού Θεοφιλέστατον Επίσκοπο Ναζιανζού κ. Θεοδώρητο -και τους ιερείς συνεργάτες του Αρχ. Θεωνά Μπακάλη και Πρεσβύτερο Δημήτριο Μπαθρέλλο- ο οποίος είχε την πρωτοβουλία τόσο για την έκδοση του Λευκώματος, όσο και για την έκθεση των πολυτίμων ιστορικών κειμηλίων πού συνδέονται με την ιστορική πορεία του Ναού. Συγχαίρουμε όμως επίσης τον Πρόεδρο της Εκκλησιαστικής Επιτροπής κ. Παναγιώτη Λαιμό και τους Συνεπιτρόπους του, οι οποίοι μετά πολλού ενθουσιασμού υιοθέτησαν την ιδέα και συνυπούργησαν στην υλοποίηση τούτης της φιλότιμης πρωτοβουλίας.
Θα ήταν όμως μεγάλη παράλειψη εάν δεν εκάμναμε εύφημη μνεία του Υπουργού Πολιτισμού της Ελλάδος Εξοχωτάτου κ. Ευαγγέλου Βενιζέλου, ο οποίος με τις υπηρεσίες του Υπουργείου και τη γενναιόδωρη χορηγία του Ελληνικού Δημοσίου πραγματοποιήθηκε αυτό το έργο, το οποίο χωρίς την υλική και ηθική συμπαράσταση του Υπουργού δεν θα μπορούσε να γίνει. Για αυτό και ευχαριστούμε ολόθερμα τον κ. Υπουργό που μέσα στις άλλες του ενασχολήσεις και πρωτοβουλίες περιέλαβε και τον Καθεδρικό Ναό της του Θεού Σοφίας, τον οποίον ανήγειραν οι Απόδημοι Έλληνες τον περασμένο αιώνα σαν αιώνια μαρτυρία της πίστεώς τους στον Τριαδικό Θεό, οι δε σύγχρονοι Ελληνορθόδοξοι ομογενείς τον προστατεύουν και τον συντηρούν με την προσευχή και με την ενεργουμένη αγάπη και στοργή τους.
Όπως όλοι, ασφαλώς, γνωρίζουμε, ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Σοφίας Λονδίνου, εκτός του ότι αποτελεί αρχιτεκτονικό μνημείο πρώτου μεγέθους και καύχημα της Ομογένειας Ηνωμένου Βασιλείου, υπήρξε για πολλές δεκαετίες, από της ιδρύσεώς του το 1877, όχι μόνο το θρησκευτικό, αλλά και το πνευματικό και εθνικό και πολιτιστικό κέντρο των Αποδήμων Ελλήνων στη φιλόξενη αυτή χώρα της παροικίας μας. Η δε ύπαρξή του αυτή καθιε εαυτήν απετέλεσε κι έναν από τους κυριωτέρους λόγους που το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε επιλέξει το Λονδίνο και όχι άλλη Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα ως την έδρα της νεοσύστατης,το 1922, Μητροπόλεως Θυατείρων και Κεντρώας και Δυτικής Ευρώπης. Από της ιδρύσεως του Ναού τούτου μέχρι το έτος 1948, οπότε ιδρύθηκε ο Ναός Αγίων Πάντων περιοχής Camden Town, η Αγία Σοφία ήταν ο μόνος ορθόδοξος Ναός που εξυπηρετούσε τους Ελληνορθόδοξους Χριστιανούς ταύτης της μεγάλης πόλεως. [...]
Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος
| Τίτλος βιβλίου: | Ελλήνων κειμήλια |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Δωρεές στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας του Λονδίνου |
|---|
| Εκδότης: | Υπουργείο Πολιτισμού. Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Μαγγίνης, Γιώργης (Συγγραφέας)
Konialidis, Zita (Συγγραφέας)
Κακαβάς, Γιώργος (Συγγραφέας)
Harris, Jonathan (Συγγραφέας)
Θεοδωροπούλου - Πολυχρονιάδη, Ζέττα (Συγγραφέας)
Θεοδώρητος, Επίσκοπος Ναζιανζού (Συγγραφέας)
Αποστολίδου, Αγνή (Συγγραφέας)
Ντούμα, Αλεξάνδρα (Μεταφραστής)
Σκώττη, Τερψιχόρη - Πατρίτσια (Μεταφραστής)
Walton, Ken (Φωτογράφος)
Παναγιωτόπουλος, Σπύρος (Φωτογράφος)
Κακαβάς, Γιώργος (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602146026 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2002 | Διαστάσεις: | 30x21 |
|---|
| Σημείωση: | Κατάλογος έκθεσης που πραγματοποιήθηκε από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο με τη συνεργασία του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του καθεδρικού ναού της Αγίας Σοφίας του Λονδίνου το διάστημα 7-25 Μαρτίου 2002. Πρόλογος: Δρ. Δημήτριος Ν. Κωνστάντιος, διευθυντής Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου. |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες
Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Ιστορία της Τέχνης |
|---|
Lenin, Vladimir Illic, 1870-1924
Lenin Vladimir Illic (22 Απριλίου 1870 - 21 Ιανουαρίου 1924). Ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλγιάνωφ που επωνομάστηκε Λένιν, προσεχώρησε στα επαναστατικά κινήματα της Ρωσίας ήδη στα χρόνια που σπούδαζε νομικά. Μετά από σύντομη παραμονή στην Ελβετία, συνελήφθη το 1895 στη Ρωσία λόγω πολιτικής προπαγάνδας κατά του καθεστώτος και εξορίστηκε στα χρόνια 1897-1900 στη Σιβηρία. Από το 1900 βρίσκεται με μια διετή διακοπή στο εξωτερικό, όπου ιδρύει και αναπτύσσει ένα κόμμα στελεχών, το οποίο προορίζεται να αναλάβει την ηγεσία του προλεταριάτου στον αγώνα για το σοσιαλισμό. Αυτές οι κινήσεις οδήγησαν το 1903 σε διάσπαση του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Ρωσίας. Το 1917 επέστρεψε ο Λένιν στη Ρωσία, με επίσημη υποστήριξη του γερμανικού κράτους, όταν ο A΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ακόμα σε εξέλιξη. Μετά την "Οκτωβριανή Επανάσταση" ανέλαβε ο Λένιν την εξουσία ως ηγέτης των Μπολσεβίκων και προσπάθησε με εκτεταμένο μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας της Σοβιετικής Ένωσης που ανακηρύχθηκε εντωμεταξύ, να υλοποιήσει ένα μαρξιστικό μοντέλο διακυβέρνησης. Γίνεται πρόεδρος του Σοβιέτ του κομισαρίων του Λαού. Υπογράφει με τους Γερμανούς την συνθήκη του Μπρεστ Λιτόβσκ. Κερδίζει την εσωτερική αντεπανάσταση (Λευκορώσοι) ενώ για να αντιμετωπίσει τις οικονομικές δυσχέρειες εφαρμόζει την ΝΕΠ. Τον Μάϊο του 1922 μένει παράλυτος από συμφόρηση, συνεχίζει όμως να διοικεί το κράτος ως το θάνατο του στις 21 Ιουνίου 1924.Το κεκτημένο του έμεινε παρακαταθήκη ως Λενινισμός.
