Σύγχρονη διδασκαλία βασικών μαθηματικών εννοιών
Το παρόν βιβλίο αποτελεί αναλυτικό βοήθημα απ’ όπου ο κάθε καθηγητής μαθηματικών θα μπορέσει να αντλήσει υλικό με το οποίο θα εμπλουτίσει το ήδη πολύ καλά οργανωμένο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών της ελληνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Προσφέρεται επίσης πλούσιο υλικό το οποίο θα τον οδηγήσει στον προβληματισμό και ίσως στην αναθεώρηση, σχετικά με συγκεκριμένες και καλά εδραιωμένες διδακτικές μεθόδους.
Τόσο με το θεωρητικό, όσο και με το πρακτικό μέρος του βιβλίου δύναται να ικανοποιηθούν οι αναζητήσεις των καθηγητών για όλο το φάσμα του αναλυτικού προγράμματος σπουδών των μαθηματικών του Γυμνασίου και του Λυκείου. Στα τριάντα κεφάλαιά του παραθέτονται τρόποι διδασκαλίας βασικών μαθηματικών εννοιών, με βάση πάντα τις ελληνικές και παγκόσμιες διδακτικές τάσεις.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί συνέχεια του "Σύγχρονη διδασκαλία των μαθηματικών", τα οποία και τα δύο πλέον μαζί, έρχονται να καλύψουν τυχόν κενά στη διδασκαλία των μαθηματικών στο σύγχρονο ελληνικό σχολείο.
Αρμόζει για φοιτητές μαθηματικών σχολών, καθηγητές μαθηματικών και όσους προετοιμάζονται για τον αντίστοιχο διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π. εκπαιδευτικών.
| Τίτλος βιβλίου: | Σύγχρονη διδασκαλία βασικών μαθηματικών εννοιών |
|---|
| Εκδότης: | Επίκεντρο |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σάλτας, Βασίλειος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604585397 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2014 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Γενικά |
|---|
Nikolaj Velimirovic, Sveti, 1881-1956
Ο Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956) υπήρξε Επίσκοπος της Ορθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας και θεολόγος με οικουμενικό κύρος και ακτινοβολία. Γεννήθηκε στο μικρό χωριό Λέλιτς της δυτικής Σερβίας στις 23 Δεκεμβρίου του 1880 (με το παλαιό ημερολόγιο -Ιανουάριο του 1881 με το καινούργιο). Παρακολούθησε το Ορθόδοξο Σεμινάριο του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι απ' όπου και αποφοίτησε το 1902. Κατά το 28ο έτος της ηλικίας του αναγορεύθηκε διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Βέρνης. Το 1909 αναγορεύθηκε διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης και την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε μοναχός. Το 1919 εξελέγη επίσκοπος Ζίτσας και το 1920 μετετέθη στην επισκοπή της Αχρίδας, όπου διακόνησε μέχρι το 1934 που επέστρεψε στη Ζίτσα. Το 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν στο μοναστήρι της Ζίτσα, συνέλαβαν τον Επίσκοπο Νικόλαο και τον περιόρισαν έγκλειστο στο μοναστήρι της Λιουμποστίνια. Αργότερα, τον μετέφεραν στο μοναστήρι Βοϊλόβιτσα, όπου κρατούνταν και ο Πατριάρχης Γαβριήλ Ντόζιτς, και στη συνέχεια τον έστειλαν μαζί με τον Πατριάρχη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου όπου υπέστη κακουχίες και βασανιστήρια. Μετά τον πόλεμο δεν επέστρεψε στην ήδη κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία και κατέφυγε στις Η.Π.Α., όπου δίδαξε σε διάφορες Ορθόδοξες Χριστιανικές Πανεπιστημιακές Σχολές και Σεμινάρια. Πέθανε τον Μάρτιο του 1956. Τα λείψανά του από την Αμερική μεταφέρθηκαν στο Λέλιτς στη Σερβία το 1991. Το Μάιο του 2003, η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβίας τον διεκηρυξε Άγιο και τον ενέταξε στο Αγιολόγιό της στις 18 Μαρτίου (Κοίμηση) και στις 3 Μαΐου (Μεταφορά λειψάνων).
