Κρίση χρέους και υφαρπαγή γης
Ένα αποκαλυπτικό βιβλίο για το ξεπούλημα της δημόσιας γης και το ρόλο κυβερνήσεων και κεφαλαίου.
Η κρίση χρέους στην Ελλάδα συμπίπτει με τη διεθνή τάση για επενδύσεις σε περιουσιακά στοιχεία. Η επιδίωξη κερδών έχει μεταστραφεί στον καπιταλισμό του 21ου αιώνα από την παραγωγή στην αναζήτηση μονοπωλιακών προσόδων. Η γη αποκτά ξανά δεσπόζουσα θέση στις διαδικασίες συσσώρευσης και κάθε είδους επενδυτές σπεύδουν σε όλο τον κόσμο να υφαρπάξουν τεράστιες εκτάσεις.
Στην Ελλάδα οι μνημονιακές κυβερνήσεις και η τρόικα έχουν επιβάλει θεσμικές εκτροπές που οδηγούν σε ξεπούλημα της δημόσιας γης. Πρόκειται για πρωτοφανή υφαρπαγή του δημόσιου πλούτου μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, των ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών, των εξορύξεων, της επέλασης στις ακτές και τα δάση, των εγκαταστάσεων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και του real estate. Αν σε αυτά προσθέσουμε την επίθεση μέσω φορολογίας στην ιδιωτική γη και τους πλειστηριασμούς κατοικιών, τότε γίνεται επιτακτική η ανάγκη για επανεκτίμηση της πολιτικής σημασίας της γαιοπροσόδου. Το βιβλίο αναλύει και τεκμηριώνει τα παραπάνω, περιγράφει τις αντιστάσεις των πολιτών και αναζητά απαντήσεις στο ερώτημα "τι κάνουμε με τη γη".
Τίτλος βιβλίου: | Κρίση χρέους και υφαρπαγή γης |
---|
Εκδότης: | ΚΨΜ |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Χατζημιχάλης Κωστής (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789606750991 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2014 | Διαστάσεις: | 24x16 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Οικονομία |

Russell, Bertrand, 1872-1970
Βρετανός φιλόσοφος (1872-1970). Γεννήθηκε κοντά στις όχθες του Wye. Έπειτα από πολύ καλές σπουδές έγινε καθηγητής στο Τρίνιτυ Κόλλετζ του Καίμπριτζ και μέλος της Βασιλικής Εταιρίας το 1909. Το 1916 παραιτήθηκε από τη θέση του καθηγητή· αιτία ήταν οι ειρηνόφιλες ιδέες του. Μετά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ταξίδεψε στη Ρωσία και την Κίνα, όπου και διηύθυνε ιδιωτική σχολή (1927-1932). Επίσης δίδαξε για πολλά χρόνια στις ΗΠΑ. Στο Καίμπριτζ ξαναγύρισε το 1944 και ανέλαβε πάλι τα καθήκοντα του καθηγητή. Κατά τη διαδρομή ενός μακροχρόνιου σταδίου δράσης, που επισφραγίστηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1950 και το βρετανικό παράσημο του Τάγματος Αξίας, ο Ράσσελ και ως μαθηματικός και ως φιλόσοφος και ως κοινωνιολόγος μας έδωσε ένα ογκώδες έργο. Σ' αυτό ανήκουν τα έργα: "Principia Mathematica" (1903), "Τα προβλήματα της φιλοσοφίας" (1912), "Οι γνώσεις μας για τον εξωτερικό κόσμο και οι επιστημονικές μέθοδοι" (1914), "Ο δρόμος προς την ελευθερία: Σοσιαλισμός,αναρχία και συνδικαλισμός" (1918), "Μυστικισμός και λογική" (1918), "Μπολσεβικισμός" (1940), "Γάμος και ηθική" (1929), "Η κατάκτηση της ευτυχίας" (1930), "Ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας" (1946) κ.ά. Υποστηρικτής της γυναικείας χειραφέτησης και της παροχής ψήφου στις γυναίκες, ο φιλόσοφος της ειρήνης είδε την ανθρωπότητα σαν ενιαίο σύνολο και τάχθηκε κατά του ναζισμού που τον πολέμησε στον Β παγκόσμιο πόλεμο, γράφοντας φοβερές σελίδες εναντίον του. Ο Ράσσελ έθεσε το κύρος του στην υπηρεσία της παγκόσμιας ειρήνης και τάχθηκε κατά της ατομικής ενέργειας για στρατιωτικούς σκοπούς. Πίστεψε στον άνθρωπο, γι' αυτό και μέσα στο έργο του διακρίνεται η αισιοδοξία του για το μέλλον. Πέθανε το Φεβρουάριο του 1970.