Η Εβραία νύφη
Κάθε µέρα πεθαίνουµε κι από λίγο.
Πεθαίνουµε διακριτικά, χωρίς
βιασύνες, δίχως ντροπές, µε θάρρος,
µε επαγγελµατική αξιοπρέπεια.
Αιµορραγούµε οικογενειακώς,
ποτίζοντας εκείνο το παχύ χορτάρι
που άλλοτε οι πρόγονοί µας ξαπλωµένοι πάνω του ονειρευόντουσαν
πως "αύριο όλα θα διορθωθούν", υπάρχουν περιθώρια, αν όχι γι’ αυτούς,
τουλάχιστον για τα παιδιά τους.
Αθήνα-Βερολίνο-Θεσσαλονίκη. Μια νέα γυναίκα αναζητά στοιχεία για την εμπλοκή του πατέρα της στον αφανισμό των Ελλήνων Εβραίων. Με πρόσχημα τη ζωγραφική, στη σκιά άγνωστων θυμάτων, οικογενειακών φαντασμάτων και μιας αδιόρατης ενοχής, πασχίζει να ανακαλύψει το λεπτό όριο ανάμεσα στη ζωή που ζούμε και στη ζωή που επινοούμε.
| Τίτλος βιβλίου: | Η Εβραία νύφη |
|---|
| Εκδότης: | Μεταίχμιο |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Δαββέτας Νίκος Γ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789605669089 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2014 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση: "Κέδρος", 2009. |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Rousseau, Jean - Jacques, 1712-1778
Jean - Jacques Rousseau (1712-1778). Εξ αιτίας της άτυχης παιδικής ζωής του εγκατέλειψε 16 ετών το καλβινιστικό σπίτι του στη Γενεύη και προσεχώρησε στον Καθολικισμό. Δεν είχε ποτέ συγκροτημένη εκπαίδευση, οι γνώσεις του όμως υπερεπαρκούσαν ώστε το 1742 να δουλέψει στο Παρίσι ως ιδιωτικός δάσκαλος σε σπίτια ευγενών. Ο Ρουσώ γνωρίστηκε με τον Diderot, για του οποίου την "Εγκυκλοπαίδεια" έγραψε άρθρα μουσικής θεωρίας. Ζούσε ανύπαντρος με την Therese Levasseur, με την οποία είχε 5 παιδιά που μεγάλωναν σε ορφανοτροφείο. Επειδή καταδικάστηκαν τα γραπτά του από τον επίσκοπο του Παρισιού και κινδύνευε να φυλακιστεί, εγκατέλειψε ο Ρουσώ το Παρίσι και εγκαταστάθηκε για αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, από το 1762 στην Ελβετία και κατά τα έτη 1767-1770 στην Αγγλία.
Στην πολιτική φιλοσοφία του ζητούσε ο Ρουσώ ίδια δικαιώματα για όλους τους πολίτες, με δημοκρατική διακυβέρνηση και κοινωνικό έλεγχο. "Οι άνθρωποι γεννιώνται καλοί από τη φύση τους και διαφθείρονται από την κρατούσα εκκλησία, την κακή παιδεία και τις κρατούσες οικονομικές συνθήκες. Ο μόνος δρόμος για να βελτιωθούν είναι να αφεθούν ελεύθεροι". Το έργο του "Du contrat social" (1762), το οποίο ανήκει στα θεμελιώδη έργα υπέρ της σύγχρονης δημοκρατίας, περιέχει τις αρχές της κοινωνικής θεωρίας του Ρουσώ, στην οποία είναι απαραίτητος ο πολιτικά υπεύθυνος πολίτης. Σε ανάλογο βαθμό επηρέασε τις μετέπειτα εξελίξεις και η εκπαιδευτική θεωρία του.
Ο Ρουσώ συνέθεσε έργα συμφωνικής μουσικής και έγραψε μυθιστορήματα, τα οποία επηρέασαν τη λογοτεχνία της εποχής του. Θεωρείται ότι προετοίμασε με το φιλοσοφικό του έργο το δρόμο για τη γαλλική επανάσταση.
