Αμοκ και άλλες νουβέλες
Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται πέντε από τις γνωστότερες και δημοφιλέστερες ιστορίες του Στέφαν Τσβάιχ (Βιέννη 1881 - Πετρόπολις, Βραζιλία, 1942), που αν και δημοσιεύτηκαν πολλές φορές και σε διάφορες μεταφράσεις στην Ελλάδα σε προηγούμενες δεκαετίες, παραμένουν κατ’ουσίαν άγνωστες στο ελληνικό κοινό που ανακαλύπτει ξανά τον Στέφαν Τσβάιχ τα τελευταία χρόνια. Γραμμένες από έναν από τους διασημότερους αυτόχειρες της λογοτεχνίας, έχουν κοινό παρονομαστή την αυτοχειρία και βίαιους θανάτους.
Το ΑΜΟΚ, η εκτενέστερη και διασημότερη από τις ιστορίες, πραγματεύεται την απομόνωση και την απώλεια της λογικής και του εαυτού ενός γιατρού σε μια ζούγκλα των Τροπικών της Μαλαισίας. Στο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ανακαλύπτεται γυμνός σε μια σχεδία ένας Ρώσος λιποτάκτης πολέμου. Στη ΛΕΠΟΡΕΛΛΑ, μια αλλόκοτη υπηρέτρια με ανύπαρκτη ζωή στο αρχοντικό ενός βαρόνου στις όχθες του Δούναβη, ερωτεύεται το αφεντικό της με καταστροφικές συνέπειες. Στο κλασικό και πολυδημοσιευμένο ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ έχουμε την ιστορία ενός ταπεινωμένου πάθους σ’ ένα μικρό γαλλικό λιμάνι, όπου βρίσκεται τυχαία ο αφηγητής-συγγραφέας, με ένα αριστοτεχνικό διφορούμενο τέλος. Στη ΒΕΑΤΡΙΚΗ ΤΣΕΝΤΣΙ, με άλλο αφηγηματικό ύφος, ο Τσβάιχ αναδιαπραγματεύεται έναν αιμοσταγή θρύλο μέσα από την Ιστορία, δίνοντας μια νέα ποιητική διάσταση στο τραγικό και καταστροφικό πάθος.
Στο Επίμετρο της έκδοσης δημοσιεύεται μια συγκλονιστική επιστολή του Τσβάιχ από την Πετρούπολη της Βραζιλίας στον Φράντς Βέρφελ και τη γυναίκα του Άλμα τον Νοέμβριο του 1941 καθώς και το δοκίμιο του Π.Κ. Τσούκα «Εκούσιος θάνατος κατ’ ανάγκη» γύρω από το μοτίβο του θανάτου και της αυτοχειρίας στο έργο και τη ζωή του Τσβάιχ.
| Τίτλος βιβλίου: | Αμοκ και άλλες νουβέλες |
|---|
| Εκδότης: | Άγρα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Zweig, Stefan, 1881-1942 (Συγγραφέας)
Αγγελίδου, Μαρία (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789605051235 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2023, 2η έκδοση | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
|---|
Μανωλεδάκης, Ιωάννης Ε.
Ο Ιωάννης Μανωλεδάκης (1937-26 Ιουνίου 2011) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολλέγιο "Ανατόλια" το 1955 με τιμητική διάκριση και ήταν αριστούχος πτυχιούχος το 1960 και αριστούχος διδάκτορας (1967) του Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Υφηγητής (1972). Καθηγητής του Ποινικού Δικαίου στο Α.Π.Θ. (από το 1973). Επισκέπτης καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης (1974-1977). Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής Α.Π.Θ. για δύο θητείες (1982-1986). Κοσμήτορας της Σχολής Ν.Ο.Ε. του Α.Π.Θ. και μέλος της Συγκλήτου (1986-1988). Δικηγόρος Θεσσαλονίκης από το 1963 και Επίτιμος δικηγόρος από το 1995.
Επιστημονικός διευθυντής του περιοδικού του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης "Αρμενόπουλος" (1974-1988). Ιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού ποινικού δικαίου και θεμελιωδών ελευθεριών "Υπεράσπιση" (1991-2000) και συνεργάτης πολλών επιτροπών έκδοσης επιστημονικών περιοδικών.
Έγραψε πολλά βιβλία επιστημονικού περιεχομένου και πάνω από 200 μελέτες. Είχει διδάξει Ποινικό δίκαιο, Φιλοσοφία του δικαίου και Εισαγωγή στην Επιστήμη. Τιμήθηκε από το Δήμο Θεσσαλονίκης, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, το Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, τη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ.ά. Το 2004 η Σύγκλητος του Α.Π.Θ. του απένειμε ομόφωνα τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή. Το 2003 εκλέχθηκε Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
