Φαμιλιάλ
Επτά το απόγευμα και Ιούνης. Μοιάζει ξημέρωμα και φθινόπωρο.
Τη χθεσινή νύχτα έβρεξε. Δρόσισαν τα χ(ρ)ώματα. Ο αέρας καθαρός, σχεδόν εισαγόμενος. Μυρίζει Λυών. Μυρίζει πάνω κάτω βόλτες στον Ροδανό. Οι μεγαλύτερες ομορφιές μιας πόλης αράζουν στις αποβάθρες της. Έτσι κάναμε κι εμείς. Ξαπλώναμε στα τεχνητά γρασίδια, ανάσκελα με τα χέρια ανοιχτά κι αγκαλιάζαμε. Πότε τον ουρανό, πότεο ένας τον άλλο.
Όλες οι μέρες κοντά στο ποτάμι θυμίζουν Κυριακή. Όχι εκείνη τη μελαγχολική των εφηβικών σου χρόνων. Την άλλη, την καινούργια. Εκείνη που την περπατάς χέρι χέρι. Που ταΐζεις το αγαπημένο σου
στόμα μπάλες παγωτό. Που βάζεις ηλίθια στοιχήματα και γελάς όταν τα χάνεις. Γιατί πάντα χάνεις, αλλά τι πειράζει; Αφού πάλι κερδίζεις στην αγκαλιά. [...]
Η Στέργια Κάββαλου στα διηγήματά της, όπως ακριβώς και στις ποιητικές της συλλογές, δρα συνειδητά ενάντια στην αναγνωστική ανία.
Ο Ιησούς από το Μπέβερλι Χιλς, ο Gramsci στις σαπουνάδες του Συντάγματος και μια νύφη που βουρτσίζει τα δόντια της με αντηλιακό. Η φρουτόκρεμα του Σούπερμαν, μια δυστυχισμένη Μόνα Λίζα και οι λεμονιές που πάγωσαν στην αυλή του παππού.
Δεκαοκτώ φαμιλιάλ ιστορίες αναμνηστικής και μελλούμενης ενηλικίωσης.
Φαμιλιάλ όπως λέμε οικογενειακός. Όπως λέμε οικείος ποίησης.
Figes, Orlando
O Orlando Figes μια από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης βρετανικής ιστοριογραφίας και αυθεντία σε θέματα ρωσικής ιστορίας, γεννήθηκε στο Λονδίνο, το 1959 και σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ. Σύντομα, οι ακαδημαϊκές εργασίες του τον τοποθέτησαν ανάμεσα στους σημαντικότερους Βρετανούς επαΐοντες της ρωσικής Ιστορίας. Ωστόσο, το ευρύ αναγνωστικό κοινό τον γνώρισε με δύο βιβλία που, εκτός από την επιστημονική εγκυρότητα και τις πρωτοποριακές εκτιμήσεις, χαρακτηρίζονταν από άμεσο και συναρπαστικό ύφος: "Η τραγωδία ενός λαού: Η ρωσική επανάσταση:1891-1924" ("A People's Tragedy· Russian Revolution 1891-1924") και τον, κλασικό στο είδος του, "Χορό της Νατάσας: Μια πολιτιστική ιστορία της Ρωσίας" ("Natasha's Dance: A cultural History of Russia"). Σήμερα, ο Orlando Figes διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου Birkbeck και γράφει τακτικά κριτική βιβλίου στην εφημερίδα The Guardian και το περιοδικό London Review of Books. Το 1997 απέσπασε το βραβείο Wolfson History Prize.
Άλλα έργα του: "Peasant Russia, Civil War: The Volga Countryside in Revolution, 1917-21", 1989, "Interpreting the Russian Revolution: The Language and Symbols of 1917", 1999, σε συνεργασία με τον Boris Kolonitskii.
