Μικρές οδύσσειες παιδιών
Ο Οδυσσέας και ο καλύτερός του φίλος, ο Θέμης, συναντούν συχνά παιδιά με άλλο χρώμα δέρματος όταν παίζουν στο γήπεδο ή όταν πηγαίνουν βόλτες με το ποδήλατο.
"Από πού έρχονται αυτά τα παιδιά; Γιατί έφυγαν από τις πατρίδες τους; Γιατί βρίσκονται στην Ελλάδα; Μήπως κι αυτά πέρασαν μια μικρή Οδύσσεια, όπως ο μυθικός Οδυσσέας, για να φτάσουν στην πατρίδα μας;", αναρωτιούνται οι δυο φίλοι.
Με πλοηγό τη δασκάλα τους κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι στις χώρες των προσφύγων συμμαθητών τους και μαθαίνουν για τις μικρές τους Οδύσσειες. Τα προσφυγόπουλα του βιβλίου διηγούνται με αφοπλιστική ειλικρίνεια και συγκινητική απλότητα τις προσωπικές τους ιστορίες, προσμένοντας όχι τη λύπηση αλλά την κατανόησή σας. Η Αζίζα, η Φατίμα, ο Ισαάκ, παιδιά του διπλανού θρανίου, σας προσκαλούν με τις αφηγήσεις τους να τα πλησιάσετε, αποδεχόμενοι τη διαφορετικότητά τους. Στο βιβλίο αυτό θα μάθετε όμως και για τους διεθνείς οργανισμούς που προστατεύουν τα δικαιώματα των προσφύγων και για τη δράση τους.
| Τίτλος βιβλίου: | Μικρές οδύσσειες παιδιών |
|---|
| Εκδότης: | Νομική Βιβλιοθήκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μπαντή, Βικτώρια (Συγγραφέας)
Χωριατέλλη, Ζωή (Εικονογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9789605621193 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη | Σελίδες: | 45 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2013 | Διαστάσεις: | 23x23 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Θανάσης Κ. Παπαχρίστου, καθηγητής Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Με τις "πινελιές" των Αλίκης και Άννας Τσιτσιμελή, μαθητριών της ΣΤ΄Δημοτικού. |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά |
|---|
Maugham, William Somerset, 1874-1965
Ο Γουίλιαμ Σώμερσετ Μωμ (1874-1965), Άγγλος συγγραφέας από τους δημοφιλέστερους και πιο καλοπληρωμένους της δεκαετίας του 1930, γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τα θεατρικά του έργα και έγινε πασίγνωστος για τα διηγήματά του. Γεννήθηκε στο Παρίσι. Έχασε τους γονείς του σε ηλικία δέκα ετών και μεγάλωσε με έναν συναισθηματικά απόμακρο θείο. Η εμπορική επιτυχία της πρώτης του νουβέλας "Η Λίζα του Λάμπεθ", που εκδόθηκε το 1897, τον ώθησε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή.
Κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στον Ερυθρό Σταυρό και αργότερα στη Βρετανική Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών. Ταξίδεψε πολύ, μεταξύ άλλων στην Ινδία και στη Νοτιοανατολική Ασία. Τα ταξίδια του εμπλούτισαν τα διηγήματά του και τα μυθιστορήματά του, αλλά και τα καθαρά ταξιδιωτικά του έργα.
Από τα μυθιστορήματα, τα σημαντικότερα είναι η "Ανθρώπινη δουλεία" (1945), το "Φεγγάρι και οι έξι πένες" (1919) και η "Κόψη του ξυραφιού" (1945). Από τα διηγήματά του ξεχωρίζουν αυτά που αναφέρονται στη ζωή των Δυτικών, κυρίως Βρετανών, αποικιοκρατών στην Άπω Ανατολή. Η "Βροχή", τα "Χνάρια στη ζούγκλα", ο "Απομακρυσμένος σταθμός", από τα καλύτερα του είδους τους, εκφράζουν το συναισθηματικό φορτίο των ηρώων τους εξαιτίας της απομόνωσής τους.
Ο Μωμ έγραψε σε μια περίοδο κατά την οποία η μοντερνιστική γραφή του William Faulkner, του Thomas Mann, του James Joyce και της Virginia Woolf κέρδιζε συνεχώς έδαφος και υποστηρικτές. Για αυτόν το λόγο τού ασκήθηκε κριτική για το απλό πεζογραφικό του ύφος. Ωστόσο, η μεγάλη απήχηση του έργου του τον καθιστά χαρισματικό και, κατά τούς Times, τον "μοναδικό συγγραφέα της γενιάς του που χάρισε καταξίωση και λάμψη στην αγγλική λογοτεχνία". Πέθανε στη Νίκαια της Νότιας Γαλλίας το 1965.
