Εργατικό δίκαιο
Με τη νέα έκδοση (Στ΄ έκδ.) που αναφέρεται στο σύνολο του εργατικού δικαίου για τις ατομικές σχέσεις εργασίας, επιχειρείται ανάλυση και των ανατροπών που επέφεραν οι νεότεροι νόμοι και πρωτίστως οι εφαρμοστικοί για τα μνημόνια, 3843/2010, 3845/2010, 3899/2010, 3996/2011, 4024/2011, 4046/2012, 4052/2012, 4093/2012.
Οι νέες ρυθμίσεις, ανεξάρτητα από τις τυχόν αντισυνταγματικότητες και ασυμβατότητες με διεθνείς συμβάσεις, θέτουν σειρά νομικών προβλημάτων που ξεπερνούν τα συνήθη ερμηνευτικά προβλήματα, γιατί σε πολλά σημεία φέρουν περισσότερο το αποτύπωμα οικονομολόγων παρά νομικών. Το βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει τα προβλήματα και να δώσει λύσεις.
Κατά τον συγγραφέα, τα κύρια χαρακτηριστικά των νέων ρυθμίσεων είναι ότι δεν περιορίζονται στην αντιμετώπιση της κρίσης με μεταβατικές διατάξεις, εκτός εξαιρέσεων, ή στην αναγκαία προσαρμογή στα νέα δεδομένα των παραγωγικών σχέσεων, αλλά περιλαμβάνουν ανατροπές σύμφωνα με τις απαιτήσεις του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Αυτό, μέσα από την έξαρση του ανταγωνισμού των κοινωνικών νομοθεσίων, επιδιώκει σταθερώς την κατάλυση των κοινωνικών σταθεροποιητικών θεσμών. Έτσι, οι πρόσφατες ρυθμίσεις δεν περιορίζονται στη δημιουργία κανόνων ευελιξίας με ασφάλεια (felxicurity), αλλά υιοθετούν λύσεις χωρίς την αναγκαία στάθμιση συμφερόντων και χωρίς επαρκή αντισταθμίσματα, ενώ υποτάσσουν κάθε κοινωνική ανάγκη σε οικονομικές προεπιλογές που θεωρούν νομοτελειακά ανεπίδεκτες αμφισβητήσεων.
Οι ρυθμίσεις για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που αναβαθμίζουν με πολλαπλούς τρόπους τις ατομικές συμφωνίες, για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, όπως απελευθέρωση υπερωριών, υποκατάσταση ημερήσιου και εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από τον ετήσιο, για μείωση ασφαλιστικών δικλείδων στην ενοικίαση εργαζομένων και στη μερική απασχόληση, για τη μετατροπή των συμβάσεων σταθεράς απασχόλησης σε συμβάσεις ελεύθερα καταγγελλόμενες, για τις διευκολύνσεις απολύσεων χωρίς παράλληλη ενίσχυση της συλλογικής ευθύνης, αναγκαίας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ανέργων, και για τη μείωση μισθών κάτω από το όριο της φτώχειας, διαμορφώνουν ένα νέο τοπίο εργασιακών σχέσεων με παραγόμενες ανεξέλεγκτες ανασφάλειες, που επιδεινώνει το ήδη εύθραυστο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο.
| Τίτλος βιβλίου: | Εργατικό δίκαιο |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ατομικές εργασιακές σχέσεις και το δίκαιο της ευελιξίας της εργασίας |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κουκιάδης, Ιωάννης Δ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604458615 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Juris Prudentia | Σελίδες: | 1128 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2012 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |
|---|
Χατζηκυριάκος - Γκίκας, Νίκος, 1906-1994
Ο Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας (Αθήνα 1906 - 1994) γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Φεβρουαρίου του 1906. Από μικρός έδειξε ιδιαίτερη κλίση στο σχέδιο και έτσι, μαθητής ακόμα, πήρε μαθήματα ζωγραφικής από τον Κωνσταντίνο Παρθένη.
Το 1922 πήγε στο Παρίσι, όπου παράλληλα με τις σπουδές του στη γαλλική φιλολογία και την αισθητική στη Σορβόνη, παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής και χαρακτικής στην Academie Ranson, με δασκάλους τον Bissiere και τον Δ. Γαλάνη. Το 1934, καταξιωμένος ήδη καλλιτέχνης, εγκατέλειψε το Παρίσι και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Στα 1935 - 1937 συνεργάστηκε με τον αρχιτέκτονα Πικιώνη, τον ποιητή Παπατζώνη και το σκηνοθέτη Καραντινό στην έκδοση του περιοδικού Το Τρίτο Μάτι. Το 1941 εξελέγη καθηγητής στην έδρα του Σχεδίου της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, όπου και δίδαξε έως το 1958. Το 1973 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, το 1979 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1986 εξελέγη μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου.
Ο Χατζηκυριάκος - Γκίκας εκτός από τη ζωγραφική ασχολήθηκε ακόμη με τη γλυπτική, τη χαρακτική, την εικονογράφηση βιβλίων, με τη σκηνογραφία, ενώ έδωσε πολλές διαλέξεις και δημοσίευσε μελέτες και άρθρα για την αρχιτεκτονική και την αισθητική, καθώς και δοκίμια για την ελληνική τέχνη.
