Εγώ και εμείς, συζήτηση με τον εαυτό μου
... Ο εαυτός μου: Sorry, τι εννοείς λέγοντας "αλήθεια";
Εγώ: Καλή ερώτηση. Ο πιο αρμόδιος δεν απάντησε όταν ρωτήθηκε από τον Πιλάτο. Θα σου πω όμως τι εννοούμε εμείς, οι Έλληνες, όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη αλήθεια. Χωρίς να το καλοκαταλαβαίνουμε, προφέροντας τη λέξη, μάς έρχεται στο νου η ιστορία, η εξέλιξη της λέξης που εμπεριέχεται στην ετυμολογία της. Η α-ΛήΘεια είναι εκείνο που δεν πέφτει στη ΛήΘη. Αλήθεια είναι το αξέχαστο. Αντίθετα, πέφτει στη ΛήΘη το ΛάΘος· η ΛήΘη και το ΛάΘος έχουν την ίδια ρίζα. Και είναι το ΛάΘος το αντίθετο του ΣΩΣτού, αυτού που πρέπει να ΣΩθεί δηλαδή, να μην ξεχασθεί, σαν την εντολή SAVE στους υπολογιστές. Μ΄ άλλα λόγια, Αλήθεια είναι για μας ό,τι δεν ξεχνιέται ή δεν πρέπει να ξεχασθεί.
Ο εαυτός μου: Η έννοια όμως της αλήθειας δεν είναι μόνο Ελληνική. Τι σημαίνει η αλήθεια για έναν αλλόγλωσσο, π.χ. Άγγλο;
Εγώ: Στα αγγλικά η αλήθεια λέγεται TRUTH. Το λεξικό Webster ανάγει ετυμολογικά τη λέξη TRUTH στις λέξεις TREE (αγγλικά, δένδρο), TRE (αρχαία Νορβηγικά, δένδρο) και (ελληνικά) ΔΡΥΣ. Μ΄ άλλα λόγια η αγγλική αλήθεια, TRUTH, αντιστέκεται στις εξωτερικές επιδράσεις, όπως αντέχει στις θύελλες το σκληρό δέντρο, η δρυς. Οι κάτοχοι της αλήθειας, οι ιερείς, λέγονταν σε κάποια μέρη δρυΐδες και η δρυς ήταν το ιερό δένδρο του Δία. Οι λέξεις "Αλήθεια" και "Truth" σημαίνουν επομένως το ίδιο πράγμα, αλλά όχι ακριβώς. Και οι δύο σημαίνουν την αντοχή: στο χρόνο η ελληνική Αλήθεια, στις εξωτερικές επιδράσεις η αγγλική "Truth" ...
| Τίτλος βιβλίου: | Εγώ και εμείς, συζήτηση με τον εαυτό μου |
|---|
| Εκδότης: | Αγγελάκη Εκδόσεις |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σιδερής Δημήτρης Α. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789608160668 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2011 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Διάφορα |
|---|
Yourcenar, Marguerite, 1903-1987
Η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ (φιλολογικό ψευδώνυμο-αναγραμματισμός του επωνύμου της, το πραγματικό της όνομα ήταν Marguerite Ghislaine Cleenewerck de Crayencour), γεννήθηκε στις Βρυξέλλες, στις 8 Ιουνίου του 1903. Η μητέρα της που ήταν βελγίδα πέθανε δέκα ημέρες μετά τον τοκετό. Ο πατέρας της, Γάλλος αξιωματικός, τη μεγάλωσε στη Λιλ, όπου βρισκόταν ο πατρογονικός πύργος του, με ρομαντικές ιστορίες και ταξίδια. Μορφώθηκε κατ' οίκον με έμφαση στις ξένες γλώσσες, ζωντανές και νεκρές, όπως τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά. Ο πατέρας της πέθανε το 1929, την ίδια χρονιά εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα, ο "Αλέξης". Ταξίδεψε στη Μαύρη Θάλασσα, το 1935, με συντροφιά τον Ανδρέα Εμπειρίκο. Τότε γράφτηκαν οι λυρικές "Φωτιές" (1936) και τα "Διηγήματα της Ανατολής" (1939). Γνωστή και η συνεργασία της με τον Κ. Θ. Δημαρά, το 1939, με αφορμή την ποίηση του Καβάφη που πρώτη αυτή έκανε γνωστό στη Γαλλία με τις μεταφράσεις της και το σχετικό δοκίμιό της. Το 1939 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ. Το 1947, πήρε την αμερικανική υπηκοότητα, που έμελλε να της προκαλέσει αρκετά προβλήματα στη Γαλλία. Τρία χρόνια αργότερα, αγόρασε και σπίτι σε νησάκι της Πολιτείας του Μέιν, το νησί των "Έρημων Λόφων" (Μάουντ Ντέζερτ). Μεγάλο μέρος της ζωής της η Γουρσενάρ συνέζησε με τη σύντροφο, μεταφράστρια και γραμματέα της Γκρέις Φρικ. Το 1951 εξέδωσε το έργο της "Αδριανού Απομνημονεύματα" με τεράστια εμπορική και κριτική αποδοχή αφού το είχε δουλέψει επί πολλά χρόνια μελετώντας σε βιβλιοθήκες και επισκεπτόμενη πολλά από τα μέρη όπου διαδραματίζεται η ιστορία. Άλλωστε το έργο της Γιουρσενάρ είναι συνυφασμένο με την ελληνική, ανθρωπιστική αντίληψη. Στα 1968 η "Άβυσσος" ("L'Oeuvre au noir") θα κερδίσει παμψηφεί το βραβείο Femina. Τέλος "Ο λαβύρινθος του κόσμου Ι: Ευλαβικές αναμνήσεις" (1974), "Ο λαβύρινθος του κόσμου ΙΙ: Αρχεία του Βορρά" (1977) και "Ο λαβύρινθος του κόσμου ΙΙΙ: Τι; Η αιωνιότητα" (1988) συγκροτούν το τρίπτυχο, στο οποίο η συγγραφέας ανακαλεί τις μνήμες της οικογένειάς της και των δικών της παιδικών χρόνων. Το 1980 η Γαλλική Ακαδημία αποφάσισε να σπάσει την παράδοση 345 ετών και να δεχτεί ανάμεσα στους σαράντα "αθανάτους" και μια γυναίκα. Άλλα σημαντικά βιβλία της είναι: "Ο οβολός του ονείρου" (1934), "Χαριστική βολή" (1939), "Ποιος δεν έχει τον Μινώταυρό του;" (1963), "Το στεφάνι και η λύρα" (ανθολογία, 1979), "Μισίμα ή το Όραμα του κενού" (1981), "Σαν το νερό που κυλάει" (1982), "Η σμίλη του χρόνου" (1982). Η Γιουρσενάρ πέθανε στο νησί Μάουντ Ντέζερτ των ΗΠΑ, στις 17 Δεκεμβρίου 1987, σε ηλικία 84 ετών, από εγκεφαλικό επεισόδιο.
