Άγιοι και σοφοί περί των μελλόντων να συμβώσι
Πολλοί έχουν προφητεύσει περί των γεγονότων των τελευταίων καιρών, ως και πολλοί έχουν γράψει περί αυτών. Και διότι από την μελέτην αυτών απορρέει μία τινά ωφέλεια, τόσον θετικώς όσον και αρνητικώς, προβαίνομεν εις επιλογήν μερικών προφητειών από διαφόρους πηγάς κόσμου και Αγιωνύμου Όρους και κυκλοφορίαν αυτών, εν τω μικρώ τούτο πονηματίω, με τίτλον "Άγιοι και σοφοί περί των μελλόντων να συμβώσι".
Είναι δυστυχώς αλήθεια ότι δραματικά γεγονότα μας αναμένουν, λόγω της οικτράς καταπτώσεως της σημερινής γενεάς μας η οποία ζη υπό κλίμα αθεϊσμού και υλισμού. "Ουαί δε τοις κατοικούσι την γην και την θάλασσαν (κατά τον Θεολόγον Ιωάννην), ότι κατέβη ο Διάβολος προς υμάς έχων θυμόν μέγαν, ειδώς, ότι ολίγον καιρόν έχει".
Ο Θεός βοηθός.
(Πρόλογος του βιβλίου)
| Τίτλος βιβλίου: | Άγιοι και σοφοί περί των μελλόντων να συμβώσι |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος Δ. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παναγόπουλος, Δημήτριος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2008 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Εσωτερισμός - Αποκρυφισμός - Μεταφυσική > Προφητείες |
|---|
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ο Αριστοτέλης ένας απο τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους, ερευνητές και διανοητές, γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής απ' το γιατρό Νικόμαχο και τη Φαιστίδα το 385 π.Χ. Ακολούθησε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών -του Πυθοί θεού χρήσαντος αυτώ φιλοσοφείν Αθήνησι- σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Πλάτωνα στην Αθήνα και δίδαξε στην Ακαδημία (367 - 384 π.Χ.). Το 348 π.Χ., μετά το θάνατο του Πλάτωνα, πήγε μαζί με τον Ξενοκράτη στον Άσσο της Μικράς Ασίας και δίδαξε φιλολσοφία και επιστημονικά μαθήματα σε ευρύ κύκλο ακροατών. Το 345 π.Χ. ίσως ύστερα από πρόσκληση του Θεοφράστου, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και έμεινε εκεί διδάσκων μέχρι το 342 π.Χ., που ο Φίλιππος του ανέθεσε τη διαπαιδαγώγηση του δεκατριετούς τότε Αλεξάνδρου.
Το 336 π.Χ., μετά το θάνατο του Φιλίππου, επανήλθε στην Αθήνα και το 335 π.Χ., ίδρυσε μεταξύ Λυκαβηττού και Ιλισσού το "Λύκειο" που εκλήθη και "περίπατος" λόγω των πολλών στοών του Μεγάρου. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απεσύρθη στην Χαλκίδα, την πατρίδα της μητέρας του, όπου και πέθανε από στομαχικό νόσημα το 322 π.Χ. Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα.
