Αρμαντέιλ
Ολέθριοι έρωτες, δίψα για πλούτο, άνθρωποι σε κρίση ταυτότητας, οικογενειακά μυστικά, εκρηκτικές αντιπαλότητες και η δολοφονική φαντασία μιας πανούργας γυναίκας συνθέτουν το μυθιστόρημα του Wilkie Collins, που καθήλωσε τους βικτωριανούς αναγνώστες και "αποκαθήλωσε" την βικτωριανή ηθική, το θρυλικό "Αρμαντέιλ".
Ο συγγραφέας, ζώντας στο περιθώριο της ηθικής και του καθωσπρεπισμού, συγκατοικούσε με την νόμιμη γυναίκα και την ερωμένη του έχοντας με την τελευταία και τρία παιδιά!
Η οργή των κριτικών της εποχής -θεματοφυλάκων όπως πάντα κάθε κατεστημένου- δεν έκαμψε τις πωλήσεις του Λονδρέζικου περιοδικού Cornhill , όπου δημοσιεύονταν σε συνέχειες το "Αρμαντέιλ". Ο καθωσπρεπισμός και τα θέσφατα κάθε εποχής πλάθουν -σαν πήλινο αγγείο- τον άνθρωπο και τον κόσμο του. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες με το έργο τους ή και με τη ζωή τους σπάνε το αγγείο. Μήπως το ανήθικο των βικτωριανών σκιαγραφεί τη σύγχρονη ηθική (έρωτες, χρήμα, πανουργία, κρίση ταυτότητας);
| Τίτλος βιβλίου: | Αρμαντέιλ |
|---|
| Εκδότης: | Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Collins, William Wilkie, 1824-1889 (Συγγραφέας)
Παπαϊωάννου, Σάντυ (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789600115581 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Orbis Literae | Σελίδες: | 1214 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2012, 1η έκδοση | Διαστάσεις: | 20x11 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Κλασική Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
|---|
Huxley, Aldous Leonard, 1894-1963
Ο Άλντους Χάξλεϋ γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1894 στο Γκόνταλμινγκ του Σάρεϋ στην Αγγλία. Ανήκε σε οικογένεια επιστημόνων και μεγάλων ταλέντων. Σπούδασε στο Ήτον και το Μπάλιολ. Πριν αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο συγγραφικό έργο, εργάστηκε ως δημοσιογράφος και κριτικός δραματικών έργων. Ο πατέρας του ήταν διευθυντής και εκδότης της Κόρχιλ-Μάγκαζιν. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '20 στην Ιταλία· οι εμπειρίες του από τη διαμονή του εκεί περιλαμβάνονται στο "Κατά μήκος του δρόμου" ("Along the road"). To 1937 o Χάξλεϋ έφυγε από την Ευρώπη για να ζήσει στην Καλιφόρνια. Από τότε, η εξερεύνηση του ψυχικού του κόσμου μέσω του μυστικισμού και των παραισθησιογόνων αποτέλεσε το κυρίαρχο στοιχείο στο έργο του. Παρουσιάστηκε στα γράμματα με δύο ποιητικές συλλογές αλλά αργότερα στράφηκε στο μυθιστόρημα και στο δοκίμιο. Στα μυθιστορήματά του ανήκουν: "Κίτρινο του χρωμίου" (1921), "Γκροτέσκ" (1923), "Στο περιθώριο" (1923), "Αυτά τα γυμνά φύλλα" (1923 και 1925), "Ο μικρός Μεξικανός" (1925), "Κατά μήκος του δρόμου" (1925), "Δύο ή τρεις Χάριτες" (1926), "Στίξη και αντίστιξη" (1928),, "Νυχτερινή μουσική και ο κόσμος του φωτός" (1931), "Κείμενα και προσχήματα" (1932), "Θαυμαστός καινούριος κόσμος" (1921 και 1959) κ.ά. Στα δοκίμια του συμπεριλαμβάνονται τα : "Θέματα και ποικιλίες" (1950), "Συλλογή δοκιμίων" (1960), "Για την τέχνη και τους καλλιτέχνες" (1961), "Το νησί" (1962), "Λογοτεχνία και επιστήμη" (1963) κ.ά. Ο Χάξλεϋ έγραψε επίσης ταξιδιωτικά κείμενα και ιστορικές μελέτες όπως: "Οι διάβολοι του Λονδίνου". Στις μελέτες του ανήκουν "Οι πύλες της αίσθησης" και "Ουρανός και Άδης". Τα επόμενα έργα του έχουν χαρακτηριστεί σαν έργα ηθικού και φιλοσοφικού χαρακτήρα: "Σκοποί και μέσα", "Έπειτα από πολλά καλοκαίρια" (1939), "Η γκρίζα Εξοχότης" (1941), "Η αιώνια φιλοσοφία" (1946). Ο Χάξλεϋ στη ζωή του επισκέφτηκε πολλές χώρες. Ταξίδεψε στην Ινδία, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Αμερική. Παρέμεινε γαλήνιος μακριά από συγκρούσεις και αντιθέσεις. Πέθανε στην Καλιφόρνια στις 22 Νοεμβρίου του 1963.
