Να περπατάς στο φως... "Μύκονος"
Το ταξίδι που είχε μπροστά του εκείνο το πλοίο δεν ήταν μικρό. Κάθε άλλο. Όμως ανεβήκαμε.
Ζούσαμε μέσα σ' ένα παραλογισμό, ένα χώρο που μας βόλευε και μας χαλάρωνε. Τουλάχιστον αυτό φαινόταν προς τα έξω. Ήμασταν οι "περίεργοι". Όχι ακριβώς περιθωριακοί, αλλά φίλοι των περιθωριακών, όχι ακριβώς φρικιά, αλλά φίλοι με τα φρικιά, όχι ακριβώς εφοπλιστές, αλλά φίλοι με τους εφοπλιστές, όχι ακριβώς καλλιτέχνες, αλλά κάτι σαν καλλιτέχνες και πάει λέγοντας... Πιστεύω πως η λέξη, μποέμ, είναι ακριβής για τους μίσους και τυχοδιώκτες για τους άλλους μισούς.
Τέλος πάντων, πολύ θα ήθελα όλο αυτό να είναι αληθινό και όντως, ο Τζώνυ να έχει αφήσει κάποια ίχνη παράξενα, πάνω στα βράχια του Πανόρμου, έτσι κάτι σαν κληρονομιά, γη από ένα πατέρα, βασιλέα, νομάδα, της ερήμου που το μόνο που έχει να αφήσει κληρονομιά, είναι η σκιά του. Πόσο μεγάλη κληρονομιά εκείνη η σκιά στην έρημο! Απάγκιο στο κίτρινο τίποτα, κομμάτι της "χρυσής αιωνιότητας" όπως θα 'λεγε ο Τζακ Κέρουακ.
Κουρουνδής Χαράλαμπος
Ο Χαράλαμπος Κουρουνδής είναι Διδάκτορας της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ. Έχει εκπονήσει μεταδιδακτορική έρευνα με θέμα το αντιπροσωπευτικό σύστημα με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Διδάσκει Δημόσιο Δίκαιο ως εντεταλμένος διδασκαλίας στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και Συνταγματική Ιστορία στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Έχει γράψει άρθρα και μελέτες σε συλλογικούς τόμους κι έχει παρουσιάσει ανακοινώσεις στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα σε συνέδρια που διοργανώθηκαν από τον Επιστημονικό Όμιλο «Αριστόβουλος Μάνεσης», τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Cambridge κλπ. Ζει και εργάζεται ως δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω στη Θεσσαλονίκη και έχει υπάρξει επί σειρά ετών μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.
