Constitutional Charters of the Ionian Islands
Η έλευση των Δημοκρατικών Γάλλων στα Ιόνια νησιά (1797) και η υπαγωγή τους στο γαλλικό Σύνταγμα της 5ης Καρποδώρου του Γ΄έτους της Γαλλικής Δημοκρατίας (22ας Αυγούστου 1795), επηρέασαν βαθιά την πολιτική σκέψη των Ιονίων, που είχε ακονιστεί στην άσκηση μιας μακραίωνης διαχείρισης της τοπικής διοίκησης, σε καθεστώς απολυταρχικής διακυβέρνησης.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι Επτανήσιοι δεν δυσκολεύτηκαν να υιοθετήσουν το αξίωμα, το οποίο, κατά το συντοπίτη τους ποιητή Ούγκο Φώσκολο, επικράτησε σε ολόκληρη την Ευρώπη, ύστερα από τη Γαλλική Επανάσταση: "αρκεί, ένα γραπτό Σύνταγμα, για να βελτιωθούν τα πολιτικά συστήματα και να θεραπευτούν όλες οι αδυναμίες ενός Έθνους".
Δεν είναι τυχαίο ότι, κατά την πρώτη κιόλας δεκαετία -ύστερα από τη λύση του δεσμού τους με το "φοβερό" λιοντάρι του Αγίου Μάρκου και παρά το γεγονός ότι δεν έλειψαν οι επικυριαρχίες νέων "Προστατών"- οι Επτανήσιοι κατόρθωσαν να αρθρώσουν, και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής τους διαστρωμάτωσης, σε πέντε διαφορετικές χρονικά περιστάσεις, συνταγματικό λόγο, χωρίς να πάψουν στη συνέχεια να αγωνίζονται έως και την Ένωση τους με την Ελλάδα (1864) για τη βελτίωση και τον εκδημοκρατισμό του.
Έντυπες εκδόσεις και χειρόγραφα των "Συνταγματικών Κειμένων των Ιονίων Νήσων" του 19ου αιώνα, διατυπωμένα στα ελληνικά, ιταλικά, αγγλικά, γαλλικά και οθωμανικά, συγκεντρώθηκαν σε τούτη την έκδοση μαζί με το σχετικό με τα συντάγματα πολιτικό λόγο Ούγκο Φώσκολου, απόλυτα ταυτισμένο με τη σκέψη, τις προθέσεις και τις ενέργειες του Ιωάννη Καποδίστρια. Η ανάδειξη του συνόλου του, μέχρι πρότινος, δυσεύρετου επτανησιακού συνταγματικού λόγου, κρίθηκε σκόπιμο να συνοδευτεί από την απόδοσή του στην ελληνική γλώσσα και το σχολιασμό του από ιστορικούς και συνταγματολόγους. Και τούτο, προκειμένου να εντοπιστούν και να ανιχνευθούν όλες οι δυνάμεις, εν πολλοίς αντίρροπες, επτανησιακές ή ευρωπαϊκές, συλλογικές ή μεμονωμένες, που συνέβαλαν στη διατύπωσή του, με την προσδοκία μιας επί της ουσίας συμβολής στην περαιτέρω προώθηση του επιστημονικού διαλόγου σε θέματα επτανησιακής, ελληνικής, ευρωπαϊκής και οθωμανικής ιστορίας.
Τίτλος βιβλίου: | Constitutional Charters of the Ionian Islands |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Συνταγματικά κείμενα των Ιονίων Νήσων |
---|
Εκδότης: | Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) Ασδραχάς, Σπύρος Ι., 1933-2017 (Συγγραφέας) Μανιτάκης, Αντώνης Ν., 1944- (Συγγραφέας) Ορφανουδάκης, Σαράντης Κ. (Συγγραφέας) Νικηφόρου, Αλίκη (Συγγραφέας) Davis, John C. (Μεταφραστής) Shariat - Panahi, Mohammad (Μεταφραστής) Δημητράς, Γιάννης (Φωτογράφος) Νικηφόρου, Αλίκη (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789606757532 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Πανόδετο |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2012 | Διαστάσεις: | 25x17 |
---|
Σημείωση: | Εισαγωγικά κείμενα: Δημήτριος Σιούφας, Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα, Φίλιππος Πετσάλνικος. |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |

Ραβάνης-Ρεντής Δημήτρης
Ο Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής γεννήθηκε στις 24 Δεκέμβρη 1925 και πέθανε στις 21 Μάρτη 1996. Κομμουνιστής λογοτέχνης, δημοσιογράφος, αγωνιστής της ΕΑΜικής Αντίστασης. Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, που χάρισε απλόχερα το ταλέντο του στο λαό του, στην υπόθεση του αγώνα για μια καλύτερη, ανθρώπινη ζωή, για το σοσιαλισμό.
Τα χρόνια της δημιουργίας του τα μοίρασε ανάμεσα στην Αθήνα και στο Βουκουρέστι, όπου έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας από το 1949 ως το 1968, οπότε επαναπατρίστηκε.
Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου, από το στίχο και την ποίηση, έως το θέατρο και το σενάριο. Έγραψε αστυνομικά, παιδικά, έγραψε στίχους που έχουν τραγουδήσει εκατομμύρια Έλληνες, χωρίς να ξέρουν ότι αυτός είναι ο δημιουργός τους. Δικοί του είναι οι στίχοι στα τραγούδια Παιδιά, σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους, Σαν ατσάλινος γίγας, Ο Μπελογιάννης ζει κ.ά. Έγραψε σενάρια, έγινε κινηματογραφικός καλλιτεχνικός διευθυντής, γύρισε δική του ταινία με τίτλο Οι δρόμοι έχουν αναμνήσεις, που είχε μεγάλη επιτυχία και απέσπασε πολλά διεθνή βραβεία. Επί Χούντας δούλεψε στη διαφήμιση κι έγραφε με ψευδώνυμο.
Παρά την τεράστια ποικιλία του γραπτού έργου του, παρά τις χρονικές αποστάσεις μεταξύ των έργων του, όλα έχουν ένα κοινό γνώρισμα: Φέρουν τη σφραγίδα της φιλοσοφίας του δημιουργού τους, έχουν στόχο την κοινωνική δικαιοσύνη, τη λευτεριά και την πρόοδο. Όλα διέπονται από την ίδια ουμανιστική ευαισθησία και την ίδια συγκινησιακή ένταση. Ο Ραβάνης είναι μαχητής μιας ιδέας. Η τέχνη του φοράει άρματα, έχει νεύρο, αποπνέει δυναμισμό, βάθος, κινείται σε υψηλά επίπεδα• είναι στρατευμένη στην υπόθεση του λαού του.
(Πηγή: "Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή", 2023)