Νέο Μουσείο Ακρόπολης
Η μελέτη του Νέου Μουσείου Ακρόπολης πρέπει να αντιμετωπίσει το ναό του Παρθενώνα ως σύμβολο του δυτικού πολιτισμού. Σε αυτό θα αντιπαραθέσει ένα σύγχρονο κέλυφος για έκθεση και προστασία των γλυπτών των μνημείων του Βράχου. Ο ανοιχτός διάλογος μεταξύ νέου Μουσείου και υπάρχοντος Μνημείου είναι η αναγκαία απόλυτη συνθήκη. Στο άρρυθμο χωροταξικό της πόλης η χωροθέτηση έπρεπε να επιτρέψει τη συμβίωση της νέας στέγης με την υπάρχουσα δομή της πόλης. Για τον Αθηναίο υποψήφιο η συνεργασία με πανεπιστημιακό και θεωρητικό αρχιτέκτονα, έμπειρο σε διεθνείς διαγωνισμούς, όπως ο Bernard Tschumi, δημιούργησε μια κοινή αντιμετώπιση με ρυθμό αποδοτικότερο από ό,τι μιας σχέσης δύο γραφείων στον ίδιο τόπο.
Ως κάτοικος της πόλης είχα, ως προς το έργο, άλλες παραστάσεις και επιρροές από ό,τι ο ξένος συνάδελφος μου. Η Ακρόπολη ήταν σταθερή μου αναφορά και πολλές μελέτες μου δέχονταν το ίδιο αττικό φως. Η άμεση παρουσία της ήταν πιο προσωπική αλλά χωρίς τη νέα επαφή που δημιούργησε στον ξένο μελετητή-συνεργάτη...
Η σύνταξη αυτού του κειμένου είναι αναδρομική αναβίωση μιας ζωντανής πορείας σχεδιασμού πολυπρόσωπων, πολυεθνικών ομάδων που αφιερώθηκαν σε αυτό το έργο. Συνεργάστηκαν στη μελέτη, την επιμέλεια και την κατασκευή για μια σύγχρονη δημιουργία με νέους προβληματισμούς σε πιεσμένους χρόνους, που μας κράτησαν σε διαρκή εγρήγορση. [...]
(από την εισαγωγή του συγγραφέα)
Τίτλος βιβλίου: | Νέο Μουσείο Ακρόπολης |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Στοιχεία μελέτης και κατασκευής |
---|
Εκδότης: | Μίλητος |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Φωτιάδης, Μιχάλης (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789604642649 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2011 | Διαστάσεις: | 25x29 |
---|
Σημείωση: | Πρόλογοι: Άγγελος Δεληβορριάς, Δημήτρης Α. Φατούρος, Δρ. Μαρία Μπρούσκαρη, Μαρία-Ρίτα Καμπά, Κλέα Σουγιουλτζόγλου, Δημήτρης Μυταράς. |
---|
Κατηγορίες: | Ιστορία Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Αρχαία Ελληνική Ιστορία |
Παπαγεωργίου Νίκος
Ο Νίκος Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Μεγάλωσε στην Εύβοια, στο Αλιβέρι και το Αυλωνάρι, την ιδιαίτερη πατρίδα του.
Στην προεφηβική ηλικία, ο «Boss» έφαγε µια πετριά ότι η µοίρα του ήταν να γίνει ο Έλληνας Bruce Springsteen, κι έτσι άκουγε για εκατοντάδες ώρες τα βινύλια του «Αφεντικού», εξ ου και το παρατσούκλι που του κόλλησαν ο αδερφός του αλλά και διάφοροι άλλοι παροµοίως αλαφροΐσκιωτοι φίλοι του.
Έχοντας προσπεράσει πλέον τα 50, η ενασχόλησή του µε τη µουσική περιορίζεται στο απολύτως ερασιτεχνικό χαϊδολόγηµα µιας Fender Telecaster Player Black. Εν παραλλήλω, προσπαθεί σε δύσκολους καιρούς να «µεταφράσει» το Πολυτεχνείο σε ένα ικανοποιητικό εισόδηµα και γεµίζει τον χρόνο του µε τόνους βιβλίων -αυστηρά όχι µυθιστορηµατικού περιεχόµενου- µε Rock ‘n’ Roll και µε οικογενειακή ευτυχία.
Είναι πατέρας µιας κόρης λίγο πριν την εφηβεία και το να είναι µπαµπάς το φέρει περήφανα ως παράσηµο ζωής.
(Πηγή: "Εκδόσεις iWrite", 2022)