Βέρα η μηδενίστρια
Τον Ουάιλντ τον γνώριζα, όπως οι περισσότεροι φαντάζομαι, ως εστέτ, ως τον μεγάλο Ιρλανδό αισθητικό, κατά την κομψή διατύπωση του Λαπαθιώτη. Δεν φανταζόμουν λοιπόν ότι το δοκίμιό του για τον σοσιαλισμό διαβάστηκε και μεταφράστηκε στην εποχή του τόσο, ώστε υπήρξαν άνθρωποι στη Ρωσία, την Πολωνία, τη Γερμανία και την Αυστρία που τον γνώρισαν ως πολιτικό στοχαστή, μάλιστα προφήτη της επανάστασης, ούτε ότι δεν έπαψε σε όλη τη ζωή του να συνδέεται με στενούς φιλικούς δεσμούς με αναρχικούς, από θεωρητικούς της αναρχίας μέχρι βομβιστές, υπερασπίζοντάς τους δημόσια.
Η Βέρα Ζασούλιτς ήταν μια νεαρή κοπέλα που γνωρίστηκε με τον Νετσάγεφ, εντάχθηκε στην ομάδα του, έκρυψε ένα πιστόλι στο πανωφόρι της και πυροβόλησε τον Φ. Τρέποφ, αρχηγό της αστυνομίας, εκδικούμενη για την απάνθρωπη μεταχείριση ενός κρατουμένου που μαστιγώθηκε επειδή δεν έβγαλε το καπέλο του για να χαιρετήσει. Ο αναβρασμός ήταν τέτοιος ώστε, παρότι παραδέχτηκε την πράξη της στο δικαστήριο, αθωώθηκε πανηγυρικά. Αυτή ήταν η ιστορική προσωπικότητα στην οποία βασίστηκε η "Βέρα η μηδενίστρια". Ο Ουάιλντ έβαλε στη θέση του Τρέποφ τον τσάρο και πρόσθεσε ως κίνητρο τη σύλληψη του αδερφού της Βέρας, του Δημήτρη, και τον ρομαντικό έρωτα της ηρωίδας για τον γιο και διάδοχο του τσάρου, τον Αλέξη. Αποφάσισε -όπως έγραφε στη Μαίρη Πρέσκοτ, την ηθοποιό που ερμήνευσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο- να γράψει ένα έργο που να παρουσιάζει την "τιτάνεια κραυγή των λαών που ζητούν ελευθερία, που σήμερα στην Ευρώπη απειλεί θρόνους και κλονίζει κυβερνήσεις, από την Ισπανία μέχρι τη Ρωσία και από τις βόρειες μέχρι τις νότιες θάλασσες".
(από τον πρόλογο του μεταφραστή)
| Τίτλος βιβλίου: | Βέρα η μηδενίστρια |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Vera; or, the Nihilist |
|---|
| Εκδότης: | Κουκκίδα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Wilde, Oscar, 1854-1900 (Συγγραφέας)
Πουλής Κωνσταντίνος Α. (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789609410236 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Θέατρο | Σελίδες: | 172 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2011 | Διαστάσεις: | 20x13 |
|---|
| Σημείωση: | Εισαγωγή, σχόλια: Κωνσταντίνος Πουλής. |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Θέατρο |
|---|
Γουδέλης, Τάσος, 1949-
Γεννήθηκε το 1949, στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1982 συνεργάζεται με τον ποιητή Κώστα Μαυρουδή στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Το Δέντρο". Έχει γράψει τις συλλογές διηγημάτων: "Αρπακτικά", 1990, "Πρωινή επίσκεψη", 1993, "Σκιές γυναικών", 1996, "Ο ύπνος του Άλφρεντ", 1999, "Η γυναίκα που μιλά", 2002 (κρατικό βραβείο Διηγήματος & βραβείο Διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω"), "Η παρουσία", 2010, το μυθιστόρημα "Οικογενειακές ιστορίες", 2006, και τις μελέτες για σκηνοθέτες του κινηματογράφου: "Όρσον Ουέλς", 1985, "Αφοι Ταβιάνι", 1986, και "Τζων Χιούστον", 1988. Άρθρα του για τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, ειδικές εκδόσεις και εφημερίδες. Aπό το 1998 συνεργάζεται με το ένθετο "Βιβλιοθήκη" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία", δημοσιεύοντας κυρίως, κριτικές ξένης λογοτεχνίας. Διδάσκει ιστορία του κινηματογράφου στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου.
Έχει διδάξει σενάριο σε διάφορες κινηματογραφικές σχολές και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης). Το 2007 σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία "Ο δολοφόνος της λεωφόρου" (15'), μαζί με τον γιο του Βασίλη Γουδέλη, βασισμένη σε διήγημά του από τη συλλογή "Αρπακτικά". Ακολούθησε, το 2008, η μικρού μήκους ταινία "Η συνάντηση" (14'), βασισμένη και πάλι σε δικά του διηγήματα, η οποία απέσπασε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, για "την πρωτότυπη και σύγχρονη κινηματογράφηση και τη νέα ματιά στην κινηματογραφική γλώσσα".
(φωτογραφία: Giovanni Giovannetti, www.ekebi.gr)
