Η δική μου Μεσόγειος
Ο Λαέρτης εργάστηκε για χρόνια ως αξιωματικός, υπεύθυνος του ξενοδοχειακού τμήματος σε αρκετά κρουαζιερόπλοια. Είδε χώρες, είδε πόλεις, είδε ανθρώπους λογής-λογής, καλούς και κακούς. Είδε ναυτικούς και μη, να κάνουν λαθρεμπόριο, άλλους να κλέβουν το μπαρ του πλοίου, αλλά και άλλους να διακινδυνεύουν τον εαυτό τους υπερασπίζοντας το δίκιο. Είδε γυναίκες καλλονές να προσλαμβάνονται χωρίς καμιάν αξία και να προάγονται, με μοναδικά προσόντα, που κάθε άλλο παρά τπ δουλειά αφορούσαν.
Είδε καπετάνιους καλούς, κακούς και ιδιότροπους και έζησε στο πέλαγος τη μεγαλύτερη φουρτούνα της ζωής του, η οποία περιγράφεται στο βιβλίο με πολύ παραστατικό τρόπο. Παράλληλα, όμως, είδε και τη φουρτούνα στην ψυχή του φίλου του Αλέκου, πενήντα και βάλε χρονών, του οποίου πήρε τα μυαλά μια Ροδίτισσα, κουκλίτσα μόλις 22 χρονών. Ένα βιβλίο γεμάτο από εμπειρίες, έρωτες, ίντριγκες, πάθη, λάθη, αδικίες, φουρτούνες και γαλήνη, που μόνο στη ζωή της θάλασσας μπορεί να τα ζήσει κάποιος...
Σολωμός Διονύσιος
Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1798, από αριστοκρατική οικογένεια. Το 1808 στάλθηκε στην Ιταλία για σπουδές και σπούδασε νομικά. Μετά από δέκα χρόνια επιστρέφει στη Ζάκυνθο με γερή φιλολογική μόρφωση. Εκείνη την εποχή γίνεται δεκτός σε μια φιλολογική οργάνωση όπου αναγνωρίζεται ως στιχουργός. Στο τέλος του 1828 εγκαταλείπει τη Ζάκυνθο και εγκαθίσταται στη Κέρκυρα για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Το 1833 ένα σοβαρό οικογενειακό γεγονός τον ταράζει, ο ετεροθαλής αδελφός του δηλώνει στις λιμενικές αρχές την κληρονομιά από τον πατέρα του και τη διεκδικεί. Όλα τα χρόνια που έζησε στην Κέρκυρα δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην ελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, "δεν εσυνηθούσε να θεατρίζει στο εθνικό του φρόνηματα αλλά μες το άγιο βήμα της ψυχής". Όταν ο Σολωμός γύρισε από την Ιταλία, έφερε μαζί του ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Αργότερα δημιουργεί αυτοσχέδια σονέτα και τέλος λυρικά ποιήματα. Το πρώτο εκτενές ποίημα του Σολωμού είναι ο "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" που είναι γραμμένος σε τετράστιχες στροφές. Ο Σολωμός πέθανε το Φεβρουάριο του 1857 από εγκεφαλική συμφόρηση. Τα οστά του μεταφέρθηκαν το 1865 στη Ζάκυνθο και τοποθετήθηκαν στην αρχή σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σολωμός ως ποιητής απέκτησε φήμη από τα νεανικά του χρόνια και ότι με το πέρασμα των δεκαετιών το ποιητικό του έργο δεν ξεπεράστηκε.
