Σούδα λεξικόν (τ.6)
Με τον τίτλο "Σούδα" σώζεται ένα μεγάλο γλωσσικό και εγκυκλοπαιδικό λεξικό, προϊόν του 10ου αι. μ.Χ. Ο τίτλος του παραμένει δυσερμήνευτος· η πιο πιθανή εικασία είναι ότι προέρχεται από τη λέξη σούδα, που σημαίνει το χαντάκι, επειδή το λεξικό έμοιαζε με χαντάκι στο οποίο εναπέθεσαν τα λήμματά τους ο συντάκτης ή οι συντάκτες του. Εσφαλμένα το όνομα "Σούδα" είχε θεωρηθεί παλαιότερα όνομα συγγραφέα, και το λεξικό ήταν γνωστό ως "Λεξικό του Σουίδα".
Αποτέλεσμα της συμπληρωματικής εργασίας ενός ή περισσότερων συντακτών, η "Σούδα" ενσωματώνει λήμματα παλαιότερων λεξικογράφων, μερικοί των οποίων αναφέρονται στο προοίμιο. Στο λεξικό, επίσης, έχουν ενσωματωθεί παρατηρήσεις αρχαίων σχολιαστών καθώς και παραθέματα συγγραφέων της κλασικής και της ύστερης αρχαιότητας ή των βυζαντινών χρόνων. Τα λήμματα δεν είναι τοποθετημένα κατά απόλυτη αλφαβητική σειρά αλλά κατά αντιστοιχία, δηλαδή κατά τον τρόπο της προφοράς τους. Έτσι, το αι, επειδή ισοδυναμεί με το ε, βρίσκεται μετά το δ, το ει μετά το ζ, το ω μετά το ο.
Το λεξικό, ως το μοναδικό σωζόμενο στο είδος του, αποτελεί πολύτιμη πηγή αρχαιογνωστικών πληροφοριών.
Τίτλος βιβλίου: | Σούδα λεξικόν |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ν-Π |
---|
Εκδότης: | Κάκτος |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Φιλολογική Ομάδα Κάκτου (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789603825616 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Αρχαία Ελληνική Γραμματεία: Οι Έλληνες | Σελίδες: | 480 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 2004 | Διαστάσεις: | 21x13 |
---|
Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Αρχαία Ελληνική Γραμματεία: Οι Έλληνες |
Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Λεξικά - Γραμματική > Ελληνικά > Αρχαίων |

Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ο Αριστοτέλης ένας απο τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους, ερευνητές και διανοητές, γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής απ' το γιατρό Νικόμαχο και τη Φαιστίδα το 385 π.Χ. Ακολούθησε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών -του Πυθοί θεού χρήσαντος αυτώ φιλοσοφείν Αθήνησι- σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Πλάτωνα στην Αθήνα και δίδαξε στην Ακαδημία (367 - 384 π.Χ.). Το 348 π.Χ., μετά το θάνατο του Πλάτωνα, πήγε μαζί με τον Ξενοκράτη στον Άσσο της Μικράς Ασίας και δίδαξε φιλολσοφία και επιστημονικά μαθήματα σε ευρύ κύκλο ακροατών. Το 345 π.Χ. ίσως ύστερα από πρόσκληση του Θεοφράστου, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και έμεινε εκεί διδάσκων μέχρι το 342 π.Χ., που ο Φίλιππος του ανέθεσε τη διαπαιδαγώγηση του δεκατριετούς τότε Αλεξάνδρου.
Το 336 π.Χ., μετά το θάνατο του Φιλίππου, επανήλθε στην Αθήνα και το 335 π.Χ., ίδρυσε μεταξύ Λυκαβηττού και Ιλισσού το "Λύκειο" που εκλήθη και "περίπατος" λόγω των πολλών στοών του Μεγάρου. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απεσύρθη στην Χαλκίδα, την πατρίδα της μητέρας του, όπου και πέθανε από στομαχικό νόσημα το 322 π.Χ. Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα.