Τέχνη
Το βιβλίο αυτό είναι μια εισαγωγή στην Ιστορία και τη Θεωρία της Τέχνης. Πέραν του εκπαιδευτικού, ακαδημαϊκού του στόχου, απευθύνεται και στο κοινό που δεν μένει αδιάφορο μπροστά στην καλλιτεχνική δημιουργία. Που θα το ενδιέφερε να μάθει π.χ. κάτι περισσότερο για τη ζωγραφική, τη
γλυπτική και την αρχιτεκτονική, για το ρόλο της γραμμής και του χρώματος, να καταλάβει τι είναι φόρμα και στυλ, πώς γίνεται η δισδιάστατη ζωγραφική επιφάνεια να έχει "βάθος", πώς εκφράζονται οι χαράκτες με την ξυλογραφία, τη χαλκογραφία και τη λιθογραφία, πώς, πότε και γιατί εξελίχθηκαν οι τεχνικές της ζωγραφικής καθώς και οι μεγάλες θεματικές κατηγορίες ή, τέλος, με ποιους τρόπους προσπάθησαν να μελετήσουν την τέχνη οι ιστορικοί της αναπτύσσοντας, ιδιαίτερα τον 20ό αιώνα, ποικίλες θεωρίες και μεθόδους.
Οι τεχνικές και οι θεματικές κατηγορίες εξετάζονται σε διαχρονική βάση, που επιτρέπει να διαγράφονται grossomodo οι περίοδοι της ιστορίας της τέχνης και τα χαρακτηριστικά τους,
εξοικειώνοντας, ως ένα βαθμό, τον αναγνώστη με ονόματα δημιουργών, με τους τίτλους και το περιεχόμενο έργων αλλά και με μια ειδική ορολογία.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, αντί μιας απλής επισκόπησης των κύριων περιόδων της ευρωπαϊκής τέχνης, μεταφράστηκαν από το συγγραφέα πέντε κείμενα έγκριτων ιστορικών της τέχνης, που αφορούν το Μεσαίωνα, την Αναγέννηση, το Μπαρόκ, τον 19ο και τον 20ό αιώνα.
Τίτλος βιβλίου: | Τέχνη |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Βλέπω, γνωρίζω, αισθάνομαι |
---|
Εκδότης: | University Studio Press |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Χαραλαμπίδης, Άλκης (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789601219608 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2010 | Διαστάσεις: | 26x21 |
---|
Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες |

Σπυροπούλου Μερόπη Ν.
Η Μερόπη Ν. Σπυροπούλου γεννήθηκε το 1939 και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Αποφοίτησε από το Αβερώφειο Γυμνάσιο Θηλέων και σπούδασε Οδοντιατρική στα Πανεπιστήμια Αλεξανδρείας και Αθηνών.
Το 1972, αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Οδοντιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 1976, μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Michigan των ΗΠΑ, απέκτησε ειδικότητα και Master of Science στην Ορθοδοντική.
Το 1978, αναγορεύθηκε Υφηγήτρια της Ορθοδοντικής.
Το 1980, εξελέγη Τακτική Καθηγήτρια και Διευθύντρια της Έδρας της Ορθοδοντικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου υπηρέτησε επί 26 χρόνια.
Το 2006, μετά από την αποχώρησή της από την ενεργό υπηρεσία, της απενεμήθη ο τίτλος της Ομότιμης Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει προσκληθεί και διδάξει σε Πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης και διετέλεσε Επισκέπτρια Καθηγήτρια των Πανεπιστημίων: Karolinska της Σουηδίας, Michigan και Saint Luis των ΗΠΑ.
Για το επιστημονικό, ερευνητικό και ακαδημαϊκό της έργο, έχει τιμηθεί με πολλές διεθνείς και ελληνικές επιστημονικές διακρίσεις.
Συγχρόνως με την επιστημονική της δραστηριότητα, έχει επιδείξει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα κοινά.
Έχει διατελέσει Βουλευτής Επικρατείας.
Είναι μέλος πολλών Πολιτιστικών Οργανώσεων και μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (Αρσάκεια Σχολεία), του Ομίλου Φίλων Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας και της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έχει δώσει περισσότερες από 600 διαλέξεις, σε πολλές πόλεις της Ελλάδος, ως προσκεκλημένη ομιλήτρια διαφόρων πολιτιστικών σωματείων. Διδάσκει σε Σχολές Γονέων και αρθρογραφεί σε διάφορα έντυπα για θέματα Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικού Προβληματισμού.
Έχουν εκδοθεί δεκατρία μη επιστημονικά βιβλία της.
Επί σειρά ετών, είναι τακτική συνεργάτης του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς. Αρθρογραφεί στα περιοδικά “Πειραϊκή Εκκλησία”, “Ευθύνη”, “Σύνδεσμος”, “Ο Κόσμος της Ελληνίδος”, “Κοινωνικές Τομές”, “Δευκαλίων”, “Ναυτική Ελλάς” κ.α.
Το 2011 τιμήθηκε με το “Βραβείο των Δέκα, Γραμμάτων και Τεχνών”, για την πεζογραφία του 2009-2010.
Το 2013 τιμήθηκε με το “Βραβείο Φωτέα”, Πολιτικοκοινωνικού Δοκιμίου.
Επίσης, το 2013, ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Πειραιώς και, το 2015, το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας, την τίμησαν για την Επιστημονική, Ακαδημαϊκή και Κοινωνική της προσφορά.
Είναι παντρεμένη με τον Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νίκο Δ. Σπυρόπουλο, έχουν δύο γιους και έναν εγγονό.
(Πηγή: Εκδόσεις Αρχονταρίκι, 2022)