Η διαρκής επανάσταση
Ποιο είναι το νήμα που συνδέει σε ένα κοινό στόχο τις απεργίες των εργατών και τις εξεγέρσεις της νεολαίας στις μεγαλουπόλεις της Δύσης με το κίνημα της αντίστασης στην Παλαιστίνη, το Ιράκ ή το Αφγανιστάν;
Μέσα σ' ένα κόσμο κατακερματισμένο σε ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις και αποικίες, σε χώρες με διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης, η θεωρία της Διαρκούς Επανάστασης, που διατύπωσε ο Λέον Τρότσκι στις αρχές του περασμένου αιώνα, κατορθώνει να δώσει ενιαίο, συνεκτικό και αποτελεσματικό προσανατολισμό σε όλους αυτούς τους αγώνες. Είναι το εργαλείο για να μην ξεκόβονται σε χωριστά στάδια η πάλη για τη Δημοκρατία, η αντιμπεριαλιστική πάλη και η πάλη για τον Σοσιαλισμό.
"Η Διαρκής Επανάσταση" είναι η στρατηγική για την αντικαπιταλιστική αριστερά και σήμερα που ο χρεοκοπημένος καπιταλισμός έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε όλο τον πλανήτη καταδυναστεύοντας και καταστρέφοντας τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων.
| Τίτλος βιβλίου: | Η διαρκής επανάσταση |
|---|
| Εκδότης: | Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Trotsky, Lev Davidovich, 1879-1940 (Συγγραφέας)
Πίττας, Κώστας (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789607967558 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2010 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση: Εκδόσεις "Αλλαγή", 1975· 1982· 1988. Η έκδοση αυτή βασίζεται στη μετάφραση του 1982 (εκδ.Αλλαγή) με μερικές αλλαγές για την καλύτερη ροή του κειμένου. |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Wilde, Oscar, 1854-1900
Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.
