Κάτοπτρα του χρόνου
Τα περισσότερα από τα κείμενα των Κατόπτρων είναι μελετήματα πάνω σε έργα και αισθητικές ή ιδεολογικές προτιμήσεις, δραματουργών και ανθρώπων του θεάτρου εν γένει, που προκαλούν και συντηρούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ενδιαφέρον της συγγραφέως εδώ και πολύ καιρό. Μέσα από τον τόσο πλούσιο θεατρικό εικοστό αιώνα, επιλέγονται κλασικοί δημιουργοί (Claudel, Pirandello, Lorca, Giraudoux, Beckett, Ionesco, Sartre, Camus, Koltes), καθώς και λιγότερο γνωστοί ή και άγνωστοι στη χώρα μας (Unamuno, Ghelderode, Cesbron, Blaga), ενώ παράλληλα θίγονται θέματα που αφορούν κάποιες τάσεις του θεάτρου, παλιές και νέες.
| Τίτλος βιβλίου: | Κάτοπτρα του χρόνου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Δοκίμια για το θέατρο του 20ού αιώνα |
|---|
| Εκδότης: | Αιγόκερως |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μπακονικόλα - Γεωργοπούλου, Χαρά (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789603224006 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Δοκίμια | Σελίδες: | 267 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2010 | Διαστάσεις: | 25x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Θέατρο |
|---|
Γερμανός, Φρέντυ, 1934-1999
Ο Φρέντυ Γερμανός (1934-1999) γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τη Μυτιλήνη. Σπούδασε στην τότε Πάντειο Ανωτάτη Σχολή και στη Σχολή Δημοσιογραφίας Όλσον. Μιλούσε αγγλικά και γαλλικά. Μπήκε στο γράψιμο από 18 χρόνων. Ξεκίνησε παίρνοντας το δεύτερο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος, που καθιέρωσε ο Mπάμπης Kλάρας στη "Bραδυνή". Από το 1953 ως ελεύθερος ρεπόρτερ ανέλαβε πολλές δημοσιογραφικές αποστολές σε διάφορες χώρες για λογαριασμό εφημερίδων και περιοδικών. Εργάστηκε ως ρεπόρτερ στην "Ελευθερία" (1954-1960), ως χρονογράφος στη "Mεσημβρινή" (1960-1967) της Ελένης Bλάχου, στην "Απογευματινή" (1968-1973) για να κλείσει τον δημοσιογραφικό κύκλο του στην "Ελευθεροτυπία" (1975-1990), απ' την οποία παραιτήθηκε ("πρόωρα", είπαν μερικοί) για να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Έγινε γνωστότατος ως ευθυμογράφος με πηγαίο χιούμορ, παρατηρητικότητα και πρωτότυπο ύφος. Tο 1964 βγήκε το πρώτο του βιβλίο από τις εκδόσεις "Γαλαξίας", με μικρά χιουμοριστικά διηγήματα, τα οποία "δεν ήταν ακριβώς χιουμοριστικά, ούτε ακριβώς διηγήματα". Ήταν το "Mε συγχωρείτε, λάθος", το οποίο έφτασε τα 150.000 αντίτυπα τα επόμενα χρόνια. Έγραψε συνολικά 25 βιβλία τα οποία τον περιέλαβαν στη συντροφιά των πιο πολυδιαβασμένων Ελλήνων συγγραφέων του καιρού μας. Ο ίδιος πίστευε ότι η συγγραφική του καριέρα άρχισε ουσιαστικά το 1978, όταν έγραψε τον "Εχθρικό πλανήτη", μια σειρά από φανταστικά διηγήματα, κι ένα χρόνο αργότερα το "Ένα γελαστό απόγευμα". Tο 1985, με το ιστορικό του μυθιστόρημα "Ακριβή μου Σοφία", άνοιξε έναν καινούργιο κύκλο που συνεχίστηκε με τα βιβλία "Η εκτέλεση", 1986, "'Ελλη Λαμπέτη", 1996, "Τερέζα", 1997, κ.ά. "Το αντικείμενο", που αναφέρεται στη ζωή του Νίκου Ζαχαριάδη, είναι το τελευταίο του χειρόγραφο που εκδόθηκε, το 2000.
