Κάτοπτρα του χρόνου
Τα περισσότερα από τα κείμενα των Κατόπτρων είναι μελετήματα πάνω σε έργα και αισθητικές ή ιδεολογικές προτιμήσεις, δραματουργών και ανθρώπων του θεάτρου εν γένει, που προκαλούν και συντηρούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ενδιαφέρον της συγγραφέως εδώ και πολύ καιρό. Μέσα από τον τόσο πλούσιο θεατρικό εικοστό αιώνα, επιλέγονται κλασικοί δημιουργοί (Claudel, Pirandello, Lorca, Giraudoux, Beckett, Ionesco, Sartre, Camus, Koltes), καθώς και λιγότερο γνωστοί ή και άγνωστοι στη χώρα μας (Unamuno, Ghelderode, Cesbron, Blaga), ενώ παράλληλα θίγονται θέματα που αφορούν κάποιες τάσεις του θεάτρου, παλιές και νέες.
| Τίτλος βιβλίου: | Κάτοπτρα του χρόνου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Δοκίμια για το θέατρο του 20ού αιώνα |
|---|
| Εκδότης: | Αιγόκερως |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μπακονικόλα - Γεωργοπούλου, Χαρά (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789603224006 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Δοκίμια | Σελίδες: | 267 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2010 | Διαστάσεις: | 25x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Θέατρο |
|---|
Αλεξάκης Βασίλης
Ο Βασίλης Αλεξάκης (1943-2021) γεννήθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 1943. Σπούδασε στην ανωτάτη Δημοσιογραφική Σχολή της Λιλ. Εγκατεστημένος στη Γαλλία από το 1969, υπήρξε επί σειρά ετών συνεργάτης της εφημερίδας Le Monde και έγραψε τα πρώτα του βιβλία στα γαλλικά. Εκεί δούλεψε ως δημοσιογράφος, κριτικός βιβλίου και χρονογράφος. Έτσι εξοικειώθηκε με τη γαλλική γλώσσα στην οποία έγραψε τα πρώτα του μυθιστορήματα. Ο Βασίλης Αλεξάκης ασχολήθηκε επίσης με το χιουμοριστικό σκίτσο και με τον κινηματογράφο. Έχει δημοσιεύσει τις συλλογές "Mon amour", στην Ιταλία ("Citta armoniosa", 1978), "Γδύσου" (Αθήνα, Εξάντας, 1982) καθώς και έξι ιστορίες με εικόνες, υπό τον γενικό τίτλο "Η σκιά του Λεωνίδα" (Αθήνα, Εξάντας, 1984) που έχουν κυκλοφορήσει και στα γερμανικά ("Leonidas' Schatten", Romiosini, μετάφραση του Klaus Eckhardt, 1986). Έχει σκηνοθετήσει την ταινία μικρού μήκους "Είμαι κουρασμένος", βραβείο φεστιβάλ Τουρ και Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου (1982), τις τηλεταινίες "Ο Νέστως Χαρμίδης περνά στην επίθεση" (1984) και "Το τραπέζι" (1989) και τη μεγάλου μήκους ταινία του "Αθηναίοι", η οποία απέσπασε το Α΄ βραβείο διεθνούς φεστιβάλ ταινιών χιούμορ του Charmousse (1991). Επίσης έχει ασχοληθεί με το θέατρο ("Εγώ δεν...", "Μη με λες Φωφώ"). Ως πεζογράφος έχει τιμηθεί στη Γαλλία με τα βραβεία Αλμπέρ Καμύ, Αλεξάντρ Βαιλάτ, Σαρλ Εσμπραγιά, Medicis (το 1995, για το βιβλίο του "Η μητρική γλώσσα"), καθώς και με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (το 2007, για το βιβλίο του "μ.Χ."). Έργα του έχουν εκδοθεί, εκτός από τη Γαλλία, όπου κυκλοφορούν ταυχόχρονα σχεδόν με την Ελλάδα, στη Γερμανία, την Ισπανία, την Αρμενία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Τουρκία, την Αργεντική, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
