Τα λουστρίνια της παρέλασης
Κείμενα απρόβλεπτα, ανόσια, ανίερα, τρυφερά, θυμωμένα, συγκινητικά, σατιρικά, χλευαστικά, κείμενα ιλαροτραγικά. Σαν μικρές αυτόνομες ιστορίες για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Σαν επιθεωρησιακά «νούμερα» για την πολιτική, την οικονομία, το κράτος, το... σύστημα. Σαν αφηγήσεις για την οικογενειακή ζωή, τη ζωή στους δρόμους, στα σαλόνια και τα πεζοδρόμια, στα πανεπιστήμια και τα λιμάνια. Υπουργοί, αρχιερείς, απατεώνες και άγιοι, κοσμικές κυρίες και τσογλάνια, εφησυχασμένοι και επαναστάτες, μια Ελλάδα της τρέλας, του oχαδελφισμού, της απόγνωσης και της πλάκας, παρελαύνουν με λουστρίνια αλλά και τσόκαρα. Κείμενα που δημοσιεύτηκαν ως άρθρα, χρονογραφήματα και κριτικά σημειώματα σε εφημερίδες και περιοδικά χθες, αλλά είναι σαν να γράφτηκαν σήμερα. Κείμενα που θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί διακόσια χρόνια πριν, αλλά κανένας να μην το καταλάβει. Γιατί, σ’ αυτήν εδώ τη χώρα, ο ύπνος παραμένει η μόνη σταθερή αξία!
Κεραμεύς Κωνσταντίνος Δ.
Ο Κωνσταντίνος Κεραμεύς (1937-2021) ήταν νομικός, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής δικονομίας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έλαβε πτυχίο Νομικής από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1960) και διδακτορικό δίπλωμα από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (1962). Βοηθός στην έδρα αστικού δικαίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία εντεταλμένος υφηγητής (1967). Τακτικός καθηγητής της έδρας της Πολιτικής Δικονομίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (1971). Καθηγητής Πολιτικής Δικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1982) και έπειτα Ομότιμος Καθηγητής στη Νομική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε πολιτική δικονομία, συγκριτικό δίκαιο και δικονομικό διεθνές δίκαιο σε πολλά ξένα Πανεπιστήμια (ιδίως Βερολίνο, Αμβούργο, Tulane, Louisiana State University, Ohio State University, Paris II, Ghent) και έδωσε διαλέξεις σε περίπου 90 ευρωπαϊκά, αμερικανικά και ιαπωνικά Πανεπιστήμια. Επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων του Αμβούργου (1993), Paris ΙΙ (2000), Λιέγης (2003) και Βιέννης (2003). Από το 1994 ήταν τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας (Λονδίνο). Από το 1998 ως το 2006 πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου. Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διπλωματικές διασκέψεις και άλλες συνόδους. Διατέλεσε πρόεδρος του ΙΚΥ (1992-1995) και πρόεδρος της Academic Cooperation Association (1996-2002). Δίδαξε στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης (1997). Συγγραφέας εγχειριδίων, μονογραφιών και ερμηνειών κατ' άρθρον, ιδίως στην ύλη του δικονομικού δικαίου.
