Η πρώτη αγάπη

Την διασκέδαζε να ξυπνά στους άνδρες πότε ελπίδες και πότε φόβους, να τους σέρνει από τη μύτη κατά τα κέφια της -αυτό το έλεγε να κοπανάς τους ανθρώπους τον έναν με τον άλλον- εκείνοι όμως ούτε καν σκέφτονταν να της αντισταθούν και υποτάσσονταν πρόθυμα. Σε όλη της την ύπαρξη, την ζωηρή και ωραία, υπήρχε ένα ιδιαίτερα γοητευτικό μείγμα πονηριάς και ξεγνοιασιάς, προσποίησης και αφέλειας, ηρεμίας και σβελτάδας· σε όλα όσα έκανε, σε όλα όσα έλεγε, σε κάθε της κίνηση διακρινόταν μια λεπτή, ανάλαφρη χάρη, όλα πρόδιδαν μια ιδιόμορφη, παιχνιδιάρικη δύναμη. Και το πρόσωπο της άλλαξε αδιάκοπα, έπαιξε και αυτό. Εξέφραζε σχεδόν ταυτόχρονα κοροϊδία, περίσκεψη και περιπάθεια. Τα πιο διαφορετικά συναισθήματα, ανάλαφρα και γρήγορα, όπως οι σκιές από τα σύννεφα σε μια ηλιόλουστη μέρα με πολύ αέρα, περνούσαν κάθε τόσο απ' τα μάτια και τα χείλη της.
Αυτή είναι μια χαρακτηριστική περιγραφή της "Πρώτης αγάπης" του Ιβάν Σεργκέγιεβιτς Τουργκένιεφ.
Τίτλος βιβλίου: | Η πρώτη αγάπη | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Ερατώ | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Turgenev, Ivan Sergeevic, 1818-1883 (Συγγραφέας) Αργυροπούλου, Σταυρούλα (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | 9789602292303 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2010 | Διαστάσεις: | 17x12 |
Σημείωση: | Επίμετρο: "Η πρώτη αγάπη και ο Ιβάν Σεργκέγιεβιτς Τουργκένιεφ" | ||
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Κλασική Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
Turgenev, Ivan Sergeevic, 1818-1883
Ο Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ (1818-1883) είναι ένας από τους σημαντικούς Ρώσους πεζογράφους και θεατρικούς συγγραφείς του 19ου αιώνα. Αρχικά ασχολήθηκε με την ποίηση, γρήγορα όμως στράφηκε στην πεζογραφία και τη δραματουργία. Αν και γεννήθηκε σε πλούσια αριστοκρατική οικογένεια, η οποία είχε πολλούς δουλοπάροικους στην ιδιοκτησίας της, αγωνίσθηκε σθεναρά για την κατάργηση της δουλοπαροικίας. Το 1833 άρχισε να σπουδάζει φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και από το 1838 συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο. Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία το 1841, εργάστηκε στο υπουργείο Εσωτερικών αλλά, σύντομα, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή. Η λογοκρισία δεν επέτρεψε να ανέβουν όλα τα θεατρικά του έργα επί σκηνής, μερικά από τα οποία σήμερα θεωρούνται ορόσημα στην ιστορία του ρωσικού θεάτρου. Η γνωριμία του με την τραγουδίστρια της όπερας Παυλίνα Βιαρντό, η οποία ήταν και ο μεγάλος αλλά ανεκπλήρωτος έρωτας της ζωής του, τον παρακίνησε να ταξιδεύει συχνά στην Ευρώπη προκειμένου να βρίσκεται κοντά της. Δεδομένης της αντίδρασης που συναντούσε από τη ρωσική κοινωνία η άποψη για τον εξευρωπαϊσμό της Ρωσίας -άποψη την οποία υποστήριζε σθεναρά ο Τουργκένιεφ-, η αρνητική κριτική στο μυθιστόρημα του "Πατέρες και παιδιά" (1863) στάθηκε η αφορμή για να εγκαταλείψει τη χώρα οριστικά· αρχικά, εγκαταστάθηκε στο Μπάντεν-Μπάντεν της Γερμανίας, ενώ σύντομα μετακόμισε στο Λονδίνο και, τελικά, το 1871 έγινε μόνιμος κάτοικος του Παρισιού. Εκεί γνώρισε επιτέλους την αναγνώριση, εξελέγη μάλιστα αντιπρόεδρος του Διεθνούς Λογοτεχνικού Συνεδρίου το 1878, ενώ το επόμενο έτος τού απονεμήθηκε τιμητικός τίτλος από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ακόμη και η Ρωσία του επεφύλασσε θερμότατη υποδοχή όποτε την επισκεπτόταν. Έργα του: "Ανοιξιάτικοι χείμαρροι", "Μουμού" (1854), "Άσία" (1858), "Η πρώτη αγάπη" (1860), "Ο βασιλιάς Ληρ στη στέπα" (1870) "Ρούντιν" (1856), "Η φωλιά των ευγενών" (1859), "Την παραμονή" (1860), "Πατέρες και παιδιά" (1862), "Ο καπνός" (1867), "Απάτητη γη" (1876).
Θεατρικά: "Ένας μήνας στην εξοχή" (1855).
- Πατέρες και γιοι (2021)
- Ο Οβριός. Φαντάσματα (2019)
- Δύο αφηγήσεις μυστηρίου (2018)
- Ο μονομάχος (2017)
- Άσια η γλυκιά Άννα (2016)
- Καπνός (2015)
- Ο μονομάχος (2015)
- Χερσότοπος (2012)
- Το ημερολόγιο ενός περιττού ανθρώπου (2011)
- Ανοιξιάτικοι χείμαρροι (2008)
- Πατέρες και παιδιά (2007)
- Πρώτη αγάπη (2006)
- Άμλετ και Δον Κιχώτης (2004)
- Την παραμονή (2003)
- Η Μουμού (1998)
- Αχ, κυνηγέ.. κυνηγέ! (1998)
- Μουμού (1996)
- Ένας μήνας στην εξοχή (1993)
- Ένας κυνηγός θυμάται (1991)
- Μια φωλιά των ευγενών (1991)
- Ανοιξιάτικα νερά (1990)
- Πρώτη αγάπη. Αντσάρ (1990)
- Οι αφηγήσεις ενός κυνηγού (1989)
- Ρώσικες αστυνομικές ιστορίες (1987)
- Ρούντιν (1982)
- Το ραντεβού και ο Ιάκωβος Πάσιγκοφ (1982)
- Αναμνήσεις ενός κυνηγού ()
- Η φωλιά των ευγενών ()