
Το έργο διαρθρώνεται σε έντεκα ενότητες, κάθε μια εκ των οποίων αναλύει τις σχετικές ενστάσεις και τις ταξινομεί στα επιμέρους είδη. Οι θεματικές ενότητες είναι οι εξής: α) Εισαγωγή-Γενικό μέρος περί Ενστάσεων, όπου δίδεται στον αναγνώστη μια απλή, περιεκτική απόδοση της θεωρίας των Ενστάσεων και της θέσης τους στο Εργατικό Δίκαιο, β) Οι Ενστάσεις σχετικές με το κύρος της σύμβασης Εργασίας, όπου αναλύονται όλες οι σχετικές με τη Σύμβαση Εργασίας Ενστάσεις, γ) Οι Ενστάσεις σχετικές με την αξίωση δεδουλευμένων αποδοχών από έγκυρη σύμβαση Εργασίας, δ) Οι Ενστάσεις επί αξιώσεων από την υπερημερία του εργοδότη, ε) Η Ένσταση παραίτησης, στ) Οι Ενστάσεις επί αξιώσεων σχετικών με το χρόνο εργασίας, με αναφορά στις επιμέρους Ενστάσεις: i) Η Ένσταση αοριστίας, iv) Η Ένσταση παραγραφής, v) Η Ένσταση καταχρηστικής άσκησης και αποδυνάμωσης δικαιώματος, ζ) Οι Ενστάσεις επί αξιώσεων από μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων Εργασίας η) Οι Ενστάσεις επί αξιώσεων από παράλειψη προαγωγής θ) Οι Ενστάσεις επί αξιώσεων από εργατικό ατύχημα ι) Οι Ενστάσεις επί αξιώσεων από τη λύση της σύμβασης Εργασίας αορίστου χρόνου, και ια) Ενστάσεις από την καταγγελία της σύμβασης Εργασίας ορισμένου χρόνου.
Η παράθεση της σχετικής βιβλιογραφίας, ενός πίνακα περιεχομένων και ενός αλφαβητικού ευρετηρίου πριν από κάθε θεματική ενότητα και ενός ενιαίου αλφαβητικού ευρετηρίου διευκολύνει τον αναγνώστη στην αναζήτηση του θέματος που τον ενδιαφέρει. Το έργο "Ενστάσεις εργατικού δικαίου" αναλύοντας διεξοδικά τις διάφορες ενστάσεις, αποτελεί ένα αποτελεσματικό εργαλείο για όποιον ασχολείται με οποιαδήποτε ιδιότητα με το εργατικό δίκαιο, είτε ενδιαφέρεται θεωρητικά για το θέμα, είτε συμμετέχει άμεσα και ενεργά σε δίκες σχετικά με τις εργατικές διαφορές.
Τίτλος βιβλίου: | Ενστάσεις εργατικού δικαίου | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Νομική Βιβλιοθήκη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) Ληξουριώτης, Ιωάννης Δ. (Συγγραφέας) Αγγελόπουλος, Ευάγγελος Δ. (Συγγραφέας) Δαβερώνας, Παντελής Εμμ. (Συγγραφέας) Σιδέρης, Δημήτριος (Συγγραφέας) Μπουμπουχερόπουλος, Παναγιώτης Σ. (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789602726631 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
Στοιχεία έκδοσης: | 2010 | ||
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |
- Ληξουριώτης, Ιωάννης Δ. |
- Αγγελόπουλος, Ευάγγελος Δ. |
- Δαβερώνας, Παντελής Εμμ. |
- Σιδέρης, Δημήτριος |
- Μπουμπουχερόπουλος, Παναγιώτης Σ.
Τσίρκας, Στρατής, 1911-1980
ΣΤΡΑΤΗΣ ΤΣΙΡΚΑΣ (1911-1980) Ο Στρατής Τσίρκας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιάννη Χατζηαντρέα από παρατσούκλι του πατέρα του), γιος του Κώστα και της Περσεφόνης Χατζηαντρέα, γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στο Κάιρο. Είχε τρία μικρότερα αδέρφια. Γύρω στο 1917 γράφτηκε στην Αμπέτειο Σχολή, στο εμπορικό τμήμα, από όπου αποφοίτησε το 1928. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα της Αιγύπτου για ένα χρόνο και από το 1929 ως το 1939 σε μια εταιρεία βάμβακος στην Άνω Αίγυπτο, αρχικά ως λογιστής και στη συνέχεια ως διευθυντής των εκκοκιστηρίων. Το 1933 πέθανε ο πατέρας του από φυματίωση. Το 1935 εντάχτηκε στην αντιφασιστική οργάνωση "Ligue Pacifiste" και ίδρυσε μαζί με τον Θεοδόση Πιερίδη την "Αντιφασιστική Πρωτοπορία". Το 1937 παντρεύτηκε την Αντιγόνη Κερασσώτη, με την οποία ταξίδεψε στην Αυστρία, την Ιταλία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Γαλλία και την Ελλάδα και απέκτησε ένα γιο τον Κώστα (γεν. 1957). Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου πήρε μέρος (ανάμεσα στους Μπέρτολντ Μπρεχτ, Λουί Αραγκόν, Πάμπλο Νερούντα και άλλους) στο Β’ Διεθνές Συνέδριο των Συγγραφέων για την Υπεράσπιση της Κουλτούρας εναντίον του Πολέμου και του Φασισμού, στο Παρίσι, και έγραψε μαζί με τον Χιούς τον όρκο στον Λόρκα, που προωθήθηκε από τον Λουί Αραγκόν και υπογράφτηκε από σαράντα συγγραφείς. Από το 1939 ως το 1963 έζησε στην Αλεξάνδρεια και εργάστηκε ως διευθυντής βυρσοδεψείου (έφυγε για λίγους μήνες το 1942 όταν ο Ρόμμελ απείλησε την πόλη). Το 1943 έγινε καθοδηγητικό στέλεχος του Ελληνικού Απελευθερωτικού Συνδέσμου. Στην περίοδο αυτή τοποθετείται η γνωριμία του με το Γιώργο Σεφέρη. Το 1961 διαγράφτηκε από το Κ.Κ.Ε., καθώς αρνήθηκε να αποκηρύξει το έργο του "Η Λέσχη", που είχε εκδοθεί λίγο νωρίτερα. Το 1963 έφυγε για την Αθήνα, όπου έζησε ως το θάνατό του. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας του Παπαδόπουλου έγινε μέλος του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου. Το 1969 εντάχθηκε στο Κ.Κ.Ε. εσωτερικού και ένα χρόνο αργότερα πήρε μέρος στη σύνταξη του αντιδικτατορικού τόμου "18 Κείμενα" με το διήγημα "Αλλαξοκαιριά". Συμμετείχε επίσης στον τόμο "Νέα Κείμενα" (1970) και στα "Νέα Κείμενα 2". Πέθανε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο σε ηλικία 69 χρόνων από ανεύρυσμα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Έλλην" - αργότερα όργανο του ΕΑΣ -, "Κυπριακά Γράμματα", "Ελεύθερα Γράμματα", "Αλεξανδρινή Λογοτεχνία", "Πάροικος", "Φωνή", "Επιθεώρηση Τέχνης", "Αυγή", "Ταχυδρόμος", "Συνέχεια". Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Βιογραφίας για το έργο του "Ο Καβάφης και η εποχή του" (1959) και με το Βραβείο Κριτικών και Εκδοτών της Γαλλίας για τις "Ακυβέρνητες Πολιτείες" (1972). Ο Στρατής Τσίρκας τοποθετείται ανάμεσα στη μεσοπολεμική και μεταπολεμική γενιά της νεοελληνικής πεζογραφίας και το έργο του συνδέεται άμεσα με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και τη γενέτειρά του, στις οποίες πήρε ενεργό μέρος. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας σημειώθηκε το 1927 με μεταφράσεις των Μυσσέ, Χάινε και Σίλλερ στα περιοδικά "Μπουκέτο" και "Οικογένεια" και τη δημοσίευση του πρώτου του πεζογραφήματος με τίτλο "Το φεγγάρι" στο περιοδικό "Παναιγυπτία". Το 1930 δημοσίευσε το πεζογράφημα "Μεσημεριάτικο" στο περιοδικό "Πρωτοπορία" και το πρώτο του ποίημα, με τίτλο "Pot pouri", στο περιοδικό "Αλεξανδρινή Τέχνη". Την ίδια χρονιά γνωρίστηκε με τον Κ.Π. Καβάφη. Το 1937 κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή "Φελλάχοι", όπου υπέγραψε για πρώτη φορά με το όνομα Στρατής Τσίρκας. Ως το ξέσπασμα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου ασχολήθηκε με την ποίηση και το διήγημα. Γνωστός έγινε κυρίως μετά την έκδοση της βιογραφίας "Ο Καβάφης και η εποχή του" και της μυθιστορηματικής τριλογίας "Ακυβέρνητες Πολιτείες", που δίχασαν τους κριτικούς και λογοτεχνικούς κύκλους και προκάλεσαν ζυμώσεις στο χώρο της αριστερής διανόησης. Έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Στρατή Τσίρκα βλ. Προκοπάκη Χρύσα, "Στα ίχνη του Στρατή Τσίρκα· σχεδίασμα χρονολογίου", Αθήνα, Κέδρος, 1985· Παπαλέξης Ηρακλής, "Χρονολόγιο Στρατή Τσίρκα (1911-1980)", Διαβάζω τ. 171, 15/7/1987, σ.10-16, Ζήρας Αλέξης, "Τσίρκας Στρατής", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 9β, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988, και Αργυρίου Αλέξανδρος, "Στρατής Τσίρκας", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του 1967", Ζ΄, σ. 290-377. Αθήνα, Σοκόλης, 1988.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
- ... των δακρύων (2019)
- Νουρεντίν Μπόμπα (2017)
- Drifting Cities (2016)
- Τα διηγήματα (2015)
- Χριστούγεννα και χιονιάς (2013)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2013 (2012)
- Εισαγωγή στην ποίηση του Καβάφη (2012)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2013 (2012)
- Το Εικοσιένα στη νεοελληνική πεζογραφία (2011)
- Χριστουγεννιάτικες ιστορίες (2009)
- Ακυβέρνητες πολιτείες: Η νυχτερίδα (2005)
- Ακυβέρνητες πολιτείες: Αριάγνη (2005)
- Ακυβέρνητες πολιτείες: Η λέσχη (2005)
- Δίσεχτα χρόνια: Η χαμένη άνοιξη (2005)
- Τα διηγήματα (2003)
- Ο Καβάφης και η εποχή του (2001)
- Νουρεντίν Μπόμπα (2000)
- Τα ημερολόγια της τριλογίας "Ακυβέρνητες πολιτείες" (1997)
- Τα ποιήματα (1996)
- Οι λούστροι του Αγίου Κωνσταντίνου (1995)
- Αριάγνη (1995)
- Η λέσχη (1995)
- Δεκαοχτώ κείμενα (1994)
- Ο πολιτικός Καβάφης (1984)
- Μάριος Χάκκας (1979)