Το θρίλερ του έρωτα
Είναι όλοι οι άντρες "βιαστές"; Και οι γυναίκες "πόρνες"; Είμαστε όλοι "βιασμένοι" απ' την εξουσία, η οποία μας ωθεί μια ζωή σε πράξεις βίας, τόσο στον ευρύτερα κοινωνικό βίο, όσο και στον στενά οικογενειακό; Πως λειτουργούν αυτά τα ψυχικά φορτώματα στις ερωτικές -και άλλες- σχέσεις μας; Είμαστε σεξουαλικά απελευθερωμένοι ή, τουναντίον, εξακολουθούμε να συμπεριφερόμαστε -παραδοσιακά και, δυστυχώς, από γενιά σε γενιά- ως ανελεύθερα και μη ολοκληρωμένα ερωτικά άτομα;
Το καινούριο έργο του Γιώργου Σκούρτη "Το θρίλερ του έρωτα" είναι το πρώτο θεατρικό έργο που διαπραγματεύεται εφ' όλης της ύλης το βιασμό (σεξουαλικά, κοινωνικά, νομικά και ψυχολογικά). Το βιασμό των γυναικών από τους άντρες, αλλά και των αντρών απ' τους καταπιεστικούς μηχανισμούς αυτής της ίδιας ανδροκρατούμενης εξουσίας.
Ο αναγνώστη-θεατής παρακολουθεί τις υπόγειες διαδρομές στις σχέσεις ενός ζευγαριού, τις ανεπαίσθητες αντιφάσεις τους, τις καλυπτόμενες απ' τη μάσκα της καθημερινής διαβίωσης συγκρούσεις τους. Ένα δραματικό θρίλερ, μια καινούρια θεατρική πρόταση από το συγγραφέα που έχει δώσει στο νεοελληνικό θέατρο μερικά απ' τα πιο δημοφιλή έργα.
Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Θέατρο Εξαρχείων, τον Μάρτιο του 1998, σε σκηνοθεσία Τάκη Βουτέρη και σκηνικά και κοστούμια Γιώργου Βαφιά. Έπαιξαν οι ηθοποιοί Κοραλία Καράντη (Μάγδα), Τάκης Βουτέρης (Αλέκος) και Άννα Μονογιού (φωνή Τζενούλας).
Τίτλος βιβλίου: | Το θρίλερ του έρωτα |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Σκούρτης, Γιώργος, 1940-2018 (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600320923 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 1998 | Διαστάσεις: | 21x12 |
---|
Σημείωση: | Πρώτη παράσταση: "Θέατρο Εξαρχείων", 1998. |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Θέατρο |

Βακαλό, Ελένη, 1921-2001
Η Ελένη Βακαλό (1921-2001) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1944 παντρεύτηκε τον ζωγράφο-σκηνογράφο Γιώργο Βακαλό. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε το δίπλωμά της στην αρχαιολογίας από τη Φιλοσοφική Σχολή. Παρακολούθησε μαθήματα στη Σορβόννη με ειδίκευση στην ιστορία της τέχνης. Εργάστηκε ως κριτικός τέχνης στην εφημερίδα "Τα Νέα", το διάστημα 1952-1974 (με διακοπή δύο χρόνων στην περίοδο της δικτατορίας) καθώς και στο περιοδικό "Ζυγός" (1955-1967). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της "Σχολής Βακαλό" την περίοδο 1957-58. Έως το 1990 δίδασκε ιστορία της τέχνης και στοιχεία οπτικής αντίληψης στην ίδια Σχολή, παραμένοντας μέλος της διεύθυνσης έως το τέλος της ζωής της. Διετέλεσε, επίσης, μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης μετά το 1994. Συνεργάστηκε με άρθρα και δοκίμιά της με πολλά περιοδικά. Στον χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε το 1944, με ποιήματά της στο περιοδικό "Νέα Γράμματα". Μέχρι το 1997 εξέδωσε συνολικά δεκατέσσερα βιβλία ποίησης και δύο συγκεντρωτικές εκδόσεις (1981, 1995). Ως ποιήτρια, η Ελένη Βακαλό ανήκει, σύμφωνα με τους κριτικούς, στην πρώτη μεταπολεμική γενιά μεταϋπερρεαλιστών ποιητών, μαζί με τους ομοτέχνους της Μίλτο Σαχτούρη, Νάνο Βαλαωρίτη, Μαντώ Αραβαντινού, Τάκη Σινόπουλο, Έκτορα Kακναβάτο, Τάκη Bαρβιτσιώτη, Αριστοτέλη Nικολαΐδη και Ν. Δ. Kαρούζο. Το ποιητικό της έργο χωρισμένο σε τέσσερις περιόδους, από το 1944 έως το 1997, αποτελεί ουσιαστικά ένα κειμενικό συνεχές, αρθρωμένο μέσα από τις επιμέρους συνθέσεις του. Το 1991 τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή "Γεγονότα και ιστορίες της κυρα-Ροδαλίνας". Τιμήθηκε, επίσης, με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1997 ενώ το 1998 της απονεμήθηκε ο τίτλος της επιτίμου διδάκτορος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Το 2000 της απονεμήθηκε ο τίτλος της επιτίμου διδάκτορος του Πανεπιστημίου του Derby. Πέθανε στην Αθήνα το 2001.