Ταξίδι μνήμης και ονείρου
Το "Ταξίδι μνήμης και ονείρου" της Πέπης Δαράκη είναι ένα χρονικό, όπου η μνήμη της συγγραφέως ανασκαλεύει ιστορικά γεγονότα, λογοτεχνικά στιγμιότυπα, κοινωνικές αναφορές, συνυφασμένα όλα αυτά με την πνευματική της δραστηριότητα και την κοινωνική της δράση. Καλύπτει μια μεγάλη περίοδο της Νεοελληνικής Ιστορίας από το 1912 μέχρι τις μέρες μας.
Μέσα από τις σελίδες αυτού του έργου, περιδιαβαίνει ο αναγνώστης μαζί με τη συγγραφέα τις παιδικές της μνήμες στο χωριό της, την Αγία Παρασκευή Λέσβου, τις εικόνες από την απελευθέρωση της Λέσβου το 1912, τους βαλκανικούς πολέμους, την πνευματική ζωή στο χωριό της, τη μετανάστευση. Ανατρέχει κανείς στις κοινωνικές αντιθέσεις, στα αποκριάτικα έθιμα του χωριού της. Όπως στον κινηματογράφο εκτυλίσσονται σκηνές από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, από τις σπουδές της στο Αρσάκειο, τη δικτατορία του Πάγκαλου, τις καλλιτεχνικές της γνωριμίες, τη γνωριμία με το σύζυγό της τον Λουκά Δαράκη, την Κατοχή, την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, την Απελευθέρωση, τα Δεκεμβριανά, τον εμφύλιο πόλεμο, την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, τη χούντα, τη μεταπολίτευση.
Εκτενείς αναφορές συναντάμε για τη δράση της συγγραφέως στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του Γυναικείου Κινήματος και του πολιτισμού.
Όλες αυτές οι αναφορές, αν και βιωματικά δοσμένες, αποτελούν σημαντικούς σταθμούς της σύγχρονης Νεοελληνικής Ιστορίας, σταθμούς κοινωνικής αυτοσυνείδησης, όπου ανατρέχουμε χάρις σ' αυτό το ταξίδι μνήμης. Ένα ακόμη αξιόλογο βιβλίο της βραβευμένης από την Ακαδημία Αθηνών, για το σύνολο του συγγραφικού της έργου, Πέπης Δαράκη.
Lorca, Federico García, 1898-1936
Ο Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1898. Ο πατέρας του ήταν πλούσιος κτηματίας και η μητέρα του δασκάλα. Από τους πρώτους μήνες της ζωής του υπέστη την ταλαιπωρία σοβαρής ασθένειας, η οποία μάλιστα θα του αφήσει και μια μικρή χωλότητα. Τα παιδικά του χρόνια τα περνάει στον τόπο που γεννήθηκε: στο Φουέντε Βακέρος της Γρανάδας. Ο Λόρκα θα φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας όπου θα σπουδάσει Φιλοσοφία και Δίκαιο, ενώ παράλληλα παίρνει μαθήματα κιθάρας και πιάνου με δάσκαλο τον Μανουέλ ντε Φάλλια. Το 1918 εγκαθίσταται στη Μαδρίτη. Μένει στη Φοιτητική Εστία και εκεί έχει την ευκαιρία να γνωριστεί με τους Λουίς Μπουνιουέλ, Σαλβαδόρ Νταλί, Μιγέλ Ουναμούνο και άλλους.
Το 1920 ανεβαίνει στη Μαδρίτη το έργο του "Τα μάγια της πεταλούδας". Την ίδια χρονιά γράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή και την επομένη κυκλοφορεί στη Μαδρίτη η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Βιβλίο ποιημάτων", ενώ παράλληλα γράφει το "Ποίημα του Κάντε Χόντο". Το 1922 δίνει διάλεξη για το κάντε χόντο (λαϊκό ανδαλουσιάνικο τραγούδι) και οργανώνει μαζί με τον ντε Φάλλια τη "Γιορτή του Κάντε Χόντο". Σε συνεργασία πάλι με τον ντε Φάλλια θα οργανώσει παραστάσεις του "Ανδαλουσιάνικου Κουκλοθέατρου Κατσιπόρα".
Το 1925 ο θίασος της Μαργαρίτας Σίργκου ανεβάζει στη Βαρκελώνη το έργο "Μαριάνα Πινέδα" με σκηνικά του Σαλβαδόρ Νταλί.
Το 1928 εκδίδει μαζί με φίλους του από τη Γρανάδα το περιοδικό "El Gallo" ("O πετεινός"), όπου και δημοσιεύονται τα μονόπρακτα του "Η παρθένος, ο ναύτης και ο σπουδαστής" και "Ο περίπατος του Μπάστερ Κήτον". Την ίδια χρονιά εκδίδει το πρώτο μέρος του "Ρομανθέρο Χιτάνο" με ποιήματα της περιόδου 1924-1927. Μετά τα ταξίδια του στην Νέα Υόρκη και την Κούβα ο Λόρκα επιστρέφει το 1930 στη Μαδρίτη, όπου ανεβαίνει στο θέατρο Εσπανιόλ το έργο του "Η θαυμαστή μπαλωματού".
Μετά την ανακήρυξη της Δημοκρατίας στην Ισπανία, ο Λόρκα εκδίδει το "Ποίημα του Κάντε Χόντο" και το 1932 ιδρύει και διευθύνει, μαζί με τον Εντουάρντο Ουγκάρτε, τον πανεπιστημιακό θίασο "Λα Μπαράκα" ("Η Παράγκα"), ο οποίος περιοδεύει στην ισπανική επαρχία παρουσιάζοντας έργα του κλασικού ισπανικού θεάτρου.
Το 1933 ανεβαίνουν στη Μαδρίτη τα έργα "Ματωμένος γάμος" και "Δον Περλιμπλίν", ενώ την επόμενη χρονιά ανεβαίνει στο Τεάτρο Εσπανιόλ η "Γέρμα" με τη Μαργκαρίτα Σίργου. Το θέατρο "Λα Μπαράκα" δίνει παραστάσεις στη Νότια Αμερική, και ο Λόρκα γράφει το "Θρήνο για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας". Τον επόμενο χρόνο θα παιχτούν τα έργα του "Η παραστασούλα του Δον Κριστόμπαλ" και "Δόνια Ροζίτα η ανύπαντρη". Το 1936 ο Λόρκα διαβάζει στη Μαδρίτη τη διακήρυξη των ισπανών συγγραφέων κατά του φασισμού, στη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης για τον ποιητή Ραφαέλ Αλμπέρτι και στις 16 Ιουλίου αναχωρεί για τη Γρανάδα. Την επομένη μέρα ξεσπά το πραξικόπημα του Φράνκο και τρεις μέρες αργότερα οι φαλαγγίτες καταλαμβάνουν τη Γρανάδα. Στις 3 Αυγούστου ο κουνιάδος του Λόρκα Μοντεσίνος, σοσιαλιστής δήμαρχος της Γρανάδας, συλλαμβάνεται και εκτελείται. Ο Λόρκα καταφεύγει στο σπίτι ενός φίλου του, του ποιητή Λουίς Ροσάλες, του οποίου τα αδέλφια ήταν φαλαγγίτες. Συλλαμβάνεται τη νύχτα 17 προς 18 Αυγούστου και κρατείται στο Κυβερνείο της Γρανάδας. Στις 19 Αυγούστου τα χαράματα εκτελείται στο χωριό Βιθνάρ.
