Μπιγκ Σερ
Το 1961 ο Κέρουακ έγραψε μέσα σε δέκα μέρες το "Μπιγκ Σερ", ένα από τα πιο αξιόλογα βιβλία του. Πρόκειται για έναν παράξενο και ιδιοφυή διάλογο ανάμεσα στον Τζακ Ντούλουοζ "αφηγητή" και το φίλο του ποιητή Μπεν Φέιγκαν. Μιλούν για τις γυναίκες, το ποτό, τη ζωή, την τρέλα... Το "Μπιγκ Σερ" είναι μια βαθιά απελπισμένη κι αδιέξοδη μονωδία.
...Στο νεκροκρέβατό μου θα τη θυμάμαι εκείνη τη μέρα στο ρυάκι και θα 'χω ξεχάσει τη μέρα που η Μέτρο Γκόλντουιν Μάγιερ αγόρασε το βιβλίο μου, θα θυμάμαι το παλιό πράσινο μακό από το σκουπιδότοπο και θα ξεχνάω τους ζαφειρένιους μανδύες - Ίσως αυτός να 'ναι ο καλύτερος τρόπος να πάω στον Παράδεισο.
| Τίτλος βιβλίου: | Μπιγκ Σερ |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Big Sur |
|---|
| Εκδότης: | Αίολος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Kerouac, Jack, 1922-1969 (Συγγραφέας)
Ραλλίδη, Ιουλία (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789607267139 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ξένη Λογοτεχνία | Σελίδες: | 285 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2010 | Διαστάσεις: | 18x12 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Γιάννης Τζώρτζης |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
|---|
Wilde, Oscar, 1854-1900
Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.
