Ο ηλιοπότης Ελύτης

Είμαι αδύνατη μπροστά στον Ελύτη. Όχι γιατί είναι μεγάλος ποιητής -όσο είναι-, μα γιατί είναι μια μεγάλη φέτα Ελλάδα. Και για μένα ο τόπος μου είναι το ένα από τα δύο ιερά τέρατα της ζωής μου.
Δεν ήμουν λοιπόν απλώς συγκινημένη ξεκινώντας την εργασία αυτή.
Υπάρχουν ελάχιστοι δημιουργοί και τα γεννήματά τους, που όταν τα μελετώ, τους ψηλαφώ, τους προσεγγίζω, νιώθω να μου παραλύουν το κορμί, να με αδειάζουν όπως ο ερωτικός σπασμός.
Τίτλος βιβλίου: | Ο ηλιοπότης Ελύτης | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Αλεξάνδρεια | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Ζωγράφου, Λιλή, 1922-1998 (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789602211335 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 1997 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Σημείωση: | Α΄ έκδοση: 1971. | ||
Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Μαρτυρίες - Βιογραφίες - Αυτοβιογραφίες - Ντοκουμέντα Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
Ζωγράφου, Λιλή, 1922-1998
Λιλή Ζωγράφου (1922-1998). Η Λιλή Ζωγράφου γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας με ιδιαίτερα φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή του και πάθος για τη δημοσιογραφία. Φοίτησε στο Λύκειο Κοραής και στο Καθολικό Γυμνάσιο των Ουρσουλίνων στη Νάξο. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση ενώ ήταν έγκυος και γέννησε στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Τη διετία 1953-1954 έζησε στο Παρίσι. Από τη θέση της δημοσιογράφου αντιτάχθηκε στη δικτατορία του Παπαδόπουλου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1950 με τη συλλογή από νουβέλες "Αγάπη", γνωστή έγινε όμως εννιά χρόνια αργότερα με την έκδοση του βιβλίου της "Νίκος Καζαντζάκης, ένας τραγικός", μια απομυθοποιητική και ψυχαναλυτική προσέγγιση της προσωπικότητας του κρητικού συγγραφέα. Συζητήσεις προκάλεσε και το δοκίμιό της "Αντίγνωση: Τα δεκανίκια του καπιταλισμού" στο οποίο υποστήριξε τη θεωρία της περί του χριστιανισμού ως θεμελιακού όρου για την επικράτηση του καπιταλισμού ανά τον κόσμο. Το πιο γνωστό έργο της είναι το μυθιστόρημα "Η Συβαρίτισσα" με έντονα αυτοβιογραφικό χρώμα και εμφανείς επιρροές από τη νιτσεϊκή φιλοσοφία. Το θεατρικό έργο της "Τιμή ευκαιρίας για τον παράδεισο" παραστάθηκε το 1976 από τη Β΄ σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
- Σύγχρονός μας ο Κάφκα (1999)
- Μου σερβίρετε ένα βασιλόπουλο, παρακαλώ (1998)
- Η γυναίκα σου η αλήτισσα (1998)
- Και το χρυσάφι των κορμιών τους (1998)
- Από τη Μήδεια στη Σταχτοπούτα (1998)
- Επάγγελμα πόρνη (1998)
- Η γυναίκα που χάθηκε καβάλα στ' άλογο (1998)
- Παλαιοπώλης αναμνήσεων (1998)
- Η Συβαρίτισσα (1997)
- Νίκος Καζαντζάκης (1997)
- Κώστας Καρυωτάκης, Μαρία Πολυδούρη και η αρχή της αμφισβήτησης (1996)
- Οι Εβραίοι κάποτε (1996)
- Νύχτωσε αγάπη μου, είναι χθες (1995)
- Η αγάπη άργησε μια μέρα (1994)
- Αντιγνώση (1974)