Εγώ ο Κλαύδιος
Ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Κλαύδιος που οι συγγενείς και οι φίλοι του τον αποκαλούν "εκείνος ο Κλαύδιος", "Κλαύδιος ο ηλίθιος", "Κλαύδιος ο ψευδός" ή "ο καημένος ο θείος Κλαύδιος"; Χίλια εννιακόσια χρόνια ύστερα από την άνοδό του στο θρόνο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αυτός ο ίδιος Κλαύδιος - ο Τιβέριος Κλαύδιος Δρούσος Νέρων Γερμανικός - γίνεται ο αξιαγάπητος ήρωας ενός από τα πιο δημοφιλή ιστορικά μυθιστορήματα της εποχής μας. Συνεσταλμένος και ευγενικός, διόλου φιλόδοξος και στην πραγματικότητα έξυπνος και στοχαστικός, ζει τον 1ο μ.Χ. αιώνα στα ανάκτορα των πιο φημισμένων αυτοκρατόρων της Ρώμης, του θεϊκού Αυγούστου, του παππού του, του αυταρχικού Τιβέριου, του θείου του και του αιμοβόρου Καλιγούλα, και με την οξύνοια, το χιούμορ και την αδιαμφισβήτητη ικανότητα να καταλαβαίνει τους ανθρώπους, κατορθώνει όχι μόνο να διαφύγει και να επιβιώσει των ραδιουργιών της αυλής αλλά και να ανακηρυχθεί ύπατος αρχηγός της απέραντης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
| Τίτλος βιβλίου: | Εγώ ο Κλαύδιος |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | I Claudius |
|---|
| Εκδότης: | Κέδρος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Graves, Robert, 1895-1985 (Συγγραφέας)
Κοτζιάς, Αλέξανδρος, 1926-1992 (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789600407532 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ξένη Πεζογραφία | Σελίδες: | 551 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 1996 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Ιστορικό Μυθιστόρημα |
|---|
Λαδιά, Ελένη, 1945-
Η Ελένη Λαδιά γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία και θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα πιο γνωστά λογοτεχνικά της έργα είναι: "Χάλκινος ύπνος", "Αποσπασματική σχέση", "Η θητεία", "Τα άλση της Περσεφόνης", "Η Χάρις", "Οι ποταμίσοι έρωτες", "Τα ψυχομαντεία και ο υποχθόνιος κόσμος των Ελλήνων". Έχει τιμηθεί με το Β΄ Κρατικό βραβείο (1981) για τη συλλογή "Χάλκινος ύπνος" και με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για την "Ωρογραφία" (1999) και με το Κρατικό βραβείο Διηγήματος (2007) για τη νουβέλα "Η γυναίκα με το πλοίο στο κεφάλι". Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα σλοβένικα, τα γαλλικά και τα αγγλικά. Το μυθιστόρημά της "Χι ο Λεοντόμορφος" στα σέρβικα και "Η Χάρις" και "Η γυναίκα με το πλοίο στο κεφάλι" στα ρουμάνικα. Οι "Ομηρικοί ύμνοι" σε μτφ. Δ. Π. Παπαδίτσα - Ε. Λαδιά έχουν μεταφραστεί στα φιλανδικά. Άρθρα και μελετήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες της χώρας.
