Άλκηστη
Η Άλκηστη, πρωτοκόρη του βασιλιά της Ιωλκού, παντρεύεται από αγάπη και μετά από σκληρή δοκιμασία τον Άδμητο, βασιλιά των Φερών. Αλλά μέσα στα πανηγύρια του γάμου το ερωτευμένο ζευγάρι ξεχνάει να θυσιάσει στις παντοδύναμες Μοίρες, τις θεές που στέκονται πάνω απ' όλους και ορίζουν τα μελλούμενα των θεών και των ανθρώπων. Χολωμένες οι τρεις θεές καταδικάζουν σε θάνατο τον Άδμητο για την ασέβεια και μόνο με τη μεσολάβηση του Απόλλωνα δέχονται να κάνουν τούτη την παραχώρηση: ο Άδμητος να σωθεί, αν δεχτεί ένα πρόσωπο αγαπημένο να προσφέρει τη δική του ζωή για αντάλλαγμα.
Ένα κορυφαίο μυθιστόρημα για παιδιά και νέους. Εμπνευσμένο από τον κόσμο του μύθου αναπτύσσεται ελεύθερα, δημιουργικά, έτσι που να μας συγκινεί ανεξάρτητα από την εποχή που τοποθετείται. Γιατί μέσα από το μαγικό και ποιητικό του κλίμα αναδύονται άνθρωποι ζωντανοί, με ιδέες και συναισθήματα που μας συγκλονίζουν με την αιώνια αλήθεια τους. Και η Άλκηστη, δραματική ηρωίδα, πλάσμα ποιητικό μα και βαθιά ανθρώπινο, ανυψώνεται με τη θυσία της σε σύμβολο της παντοδύναμης αγάπης.
Τίτλος βιβλίου: | Άλκηστη |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Η βασίλισσα που νίκησε το θάνατο |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Μαυροειδή - Παπαδάκη, Σοφία, 1904-1977 (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600302615 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Νεανική Βιβλιοθήκη | Σελίδες: | 138 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 1989 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά |

Δήμου, Νίκος, 1935-
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα, φιλοσοφία και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1953. Ακολούθησαν άλλα πενήντα πέντε (ποίηση, φιλοσοφία, πεζά, δοκίμια), που έχουν κάνει πολλές ανατυπώσεις. Γνωστότερα στο ευρύ κοινό είναι τα βιβλία όπου αναλύει και κρίνει την ελληνική πραγματικότητα: "Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας"-"Οι νέοι Έλληνες", "Η χαμένη τάξη", "Απολογία ενός ανθέλληνα" κ.ά. Πεζά: "Παρ' όλα αυτά", "Μικρά βήματα", "Το ημερολόγιο του καύσωνα", "Τολμηρές ιστορίες". Φιλοσοφία: "Ο δρόμος της επικοινωνίας", "Ο Έλληνας Βούδας", "Το απόλυτο και το τάβλι". Ποίηση: "Το βιβλίο των γάτων", "Ποιήματα 1950-1990". Τα τελευταία του βιβλία είναι αυτοβιογραφικά αφηγήματα. 'Έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις ποιημάτων από αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, λατινικά κι έχει επίσης μεταφράσει τις "Φωνές του Μαρρακές" του Elias Canetti. Έχει μεταφραστεί μόνο σε γλώσσες που δεν γνωρίζει (ιταλικά, ισπανικά, βουλγαρικά, τουρκικά). Το 1962, άρχισε να εργάζεται στη διαφήμιση. Η εταιρία που ίδρυσε το 1965 ανέβηκε γρήγορα στις πρώτες θέσεις της ελληνικής αγοράς. Εκτός από τις επιτυχημένες εμπορικές διαφημίσεις, η εταιρία διακρίθηκε για τις κοινωφελείς πρωτοβουλίες της (π.χ. το σήμα "Δεν ξεχνώ" για την Κύπρο, ή τη Βιβλιοθήκη ΔΔ"). Το 1983 αποσύρθηκε από την επιχειρηματική δραστηριότητα για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το γράψιμο. Από το 1979 δημοσιογραφεί: επώνυμες στήλες στα περιοδικά "Επίκαιρα", "4Τροχοί", "Τέταρτο", "Φωτογράφος", "Status", "Odyssey", "RAM", και στις εφημερίδες "Το Βήμα", "Καθημερινή", "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", "Έθνος της Κυριακής", "Lifo". Ήταν ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας που δημιούργησε τηλεοπτικές εκπομπές. Συντόνιζε παλαιότερα την εκπομπή "Μια ταινία - μια συζήτηση". Επανήλθε το 1987 με την εκπομπή "Διάλογοι", το 1991 με τις "Περιπέτειες Ιδεών" και το 1999 με τις "Μεγάλες Παρεξηγήσεις". Στο ραδιόφωνο ανήκε στην ιδρυτική ομάδα του "9.84 FM". Αργότερα είχε εκπομπές και στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ. Στο ενεργητικό του έχει δύο δημοσιογραφικά βραβεία και δέκα παραιτήσεις. Από το 1950 φωτογραφίζει. Έχει δημοσιεύσει δύο φωτογραφικά άλμπουμ, έχει κάνει τρεις εκθέσεις φωτογραφίας και έχει κρατήσει φωτογραφικές στήλες σε περιοδικά. Από παλιά ενδιαφερόταν για την τεχνολογία (αυτήν που αποκαλεί "προεκτατική") με ιδιαίτερη έμφαση σε αυτοκίνητα και υπολογιστές, με αποτέλεσμα, πολυετείς συνεργασίες με ειδικές στήλες σε περιοδικά αυτοκινήτου και πληροφορικής. Ήταν επίσης ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας που απέκτησε δικό του τόπο στο Internet (www.ndimou.gr). Το 1997 το Δημοτικό Συμβούλιο της Ερμούπολης, πατρίδας της μητέρας του, τον ανακήρυξε επίτιμο δημότη. Το 2000 τιμήθηκε με το μετάλλιο "Δημήτρης Μητρόπουλος".