Η κωμωδία της παιδικής ηλικίας
Ο Ζοζέ Αντόνιο Μαρία Βαζ βρίσκει ένα βράδυ, πάνω στην έρημη σκηνή ενός θεάτρου, το πληγωμένο κορμάκι ενός δεκάχρονου παιδιού, του Νέλιο. Τον κρατάει κοντά του και τον φροντίζει. Κάθε νύχτα ξαγρυπνάει δίπλα του και ο Νέλιο του μιλάει για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Του μιλάει για μια γη καυτή και βασανισμένη που θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε στον κόσμο, για ένα λαό που θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε πάνω στη γη. Αυτή είναι η ιστορία του Νέλιο, όπως τη διηγήθηκε στον Ζοζέ Αντόνιο τις εννέα νύχτες που έμεινε μαζί του.
| Τίτλος βιβλίου: | Η κωμωδία της παιδικής ηλικίας |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Comédia infantil |
|---|
| Εκδότης: | Ψυχογιός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Mankell, Henning, 1948-2015 (Συγγραφέας)
Πετρακάκη, Έφη (Μεταφραστής)
Αγγελίδου, Μαρία (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602743201 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 1999 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |
|---|
Handke, Peter, 1942-
Ο Πέτερ Χάντκε γεννήθηκε το 1942 στην Καρινθία της Αυστρίας. Η μητέρα του ήταν σλοβενικής καταγωγής, ο πατέρας του Γερμανός στρατιώτης. Σπούδασε νομικά στο Γκρατς, αλλά διέκοψε τις σπουδές του το 1966, όταν δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Σφήκες". Την ίδια χρονιά ανέβηκε στη Φρανκφούρτη σε σκηνοθεσία Κλάους Πάιμαν το θρυλικό θεατρικό του "Βρίζοντας το κοινό". Χαλκέντερος συγγραφέας, ο Χάντκε δημοσίευσε έκτοτε δεκάδες μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα και θεωρείται πια ένας από τους κλασικούς μοντέρνους του 20ού αιώνα. Μετέφρασε επίσης ξένους συγγραφείς στα γερμανικά, μεταξύ άλλων τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Η φιλοδοξία του ήταν να δημιουργήσει μια σύγχρονη επική γραφή που θα απελευθερώνει την πραγματικότητα από τα τετριμμένα σχήματα πρόσληψης. Τιμήθηκε με πολλά διεθνή βραβεία. Τάχθηκε κατά της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας και κυρίως κατά της αποκλειστικής ενοχοποίησης των Σέρβων για τον πόλεμο. Για το έργο του τιμήθηκε με τα βραβεία Μπύχνερ (1973) και Κάφκα (1979). Το 2019 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας "για το επιδραστικό έργο του που με γλωσσική αυθεντικότητα διερεύνησε τα περιφερειακά ζητήματα και την ιδιαιτερότητα της ανθρώπινης εμπειρίας", σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας. Από το 1991 ζει στη Σαβίλ της Γαλλίας, κοντά στο Παρίσι.
(φωτογραφία: Isolde Ohlbaum)
