Η ιστορία του σκύλου... Θα δείξει
Είναι ένας μικρός σκύλος. Έχει όνομα και επίθετο, αλλά δεν είναι σίγουρος πως κάνει είτε για φύλακας είτε για κυνήγι ή και συντροφιά. Είναι ένας σκύλος που του αρέσει να χτυπά ένα μικρό κούφιο ξύλο, να παίζει με μαξιλάρια και να σκαλίζει στο χώμα τα γράμματα των ανθρώπων. Μια κεφάτη και τρυφερή ιστορία, που μιλά για τα δικαιώματα του κάθε πλάσματος στην αγάπη και στην αναγνώριση της ταυτότητάς του από τους άλλους
| Τίτλος βιβλίου: | Η ιστορία του σκύλου... Θα δείξει |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κοντολέων Μάνος (Συγγραφέας)
Σταυρόπουλος, Στάθης Δ. (Εικονογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9789606008559 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Σύγχρονη Λογοτεχνία για Παιδιά και για Νέους | Σελίδες: | 67 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2019 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Ηλικίες: | 6+ | Σειρά βιβλίων: | Σύγχρονη Λογοτεχνία για Παιδιά και για Νέους |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά |
|---|
Πικιώνης, Δημήτρης, 1887-1968
Ο Δημήτρης Πικιώνης (1887-1968) υπήρξε Έλληνας αρχιτέκτονας και ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στον Πειραιά από Χιώτες γονείς. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι στη ζωγραφική και στην αρχιτεκτονική. Το πρώτο του έργο είναι η οικία Μωραΐτη στις Τζιτζιφιές που χρονολογείται το 1921 ως το 1923, οπότε έγινε η ολοκλήρωση της κατασκευής. Πρόκειται για οικοδόμημα με χαρακτήρα αττικής λαϊκής αρχιτεκτονικής. Το 1925 εκλέχθηκε στην Έδρα Διακοσμητικής του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και δημοσίευσε το περίφημο άρθρο με τίτλο "Η λαϊκή τέχνη κι εμείς". Το 1932 έκτισε το Δημοτικό Σχολείο στα Πευκάκια και το θερινό θέατρο Μαρίκας Κοτοπούλη, εμπνευσμένο από τη θεατρική σκηνή της Ιαπωνίας, που σήμερα δεν διασώζεται. Το 1933 έκτισε το Πειραματικό Σχολείο Θεσσαλονίκης. Το 1949 κτίζει την οικία-εργαστήρι της γλύπτριας Φρόσως Ευθυμιάδη-Μενεγάκη στην οδό Γρυπάρη 1, στη συνοικία Κυπριάδου - Άνω Πατήσια. Την περίοδο 1951-1957 δημιούργησε τις διαμορφώσεις των αρχαιολογικών χώρων γύρω από την Ακρόπολη, δουλειά πολύ σημαντική και αξιόλογη. Το 1961-1964 χρονολογείται η τελευταία αξιόλογη δημιουργία του, η Παιδική Χαρά της Φιλοθέης, που είναι συνδυασμός της ελληνικής και της ανατολικής παράδοσης. Το 1966 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πέθανε στην Αθήνα στις 28 Αυγούστου 1968.
