Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο
"Οι νέες δυνάμεις του θεάτρου μας κέρδισαν μία μεγάλη νίκη... "Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο", ένα έργο ιδιοφυές". (Κ. Γεωργουσόπουλος, εφημ. "Το Βήμα", 10.4.73)
"Το αίνιγμα του κόσμου το λύνουν μόνον οι παραβάτες, αυτοί που διαρρηγνύουν τον υμένα του φυσικού νόμου, αυτοί που αποστατούν, που στασιάζουν κατά της τυπικής ισορροπίας: ο "Ραμόν Νοβάρο", η Μάρθα της "Εξορίας", η Ραραού της "Μητέρας του σκύλου", η οικογένεια του "Προς Ελευσίνα", ο Ελισσαίος και ο Ζάγρος του "Παλαιού των ημερών"... Δεν πράττουν κατ' ιδίαν πράξεις αλλά ενιαία πράξη... και είναι πάντα πράξη γενναιόδωρη, πράξη σπατάλης αν όχι και ασωτείας".
(Γ. Βαρβέρης, περ. Αλφειός, "Δίσκος εν κινήσει", 5.6.95)
| Τίτλος βιβλίου: | Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Θεατρικό έργο σε δύο μέρη |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μάτεσις, Παύλος, 1933-2013 (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600320121 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 1997 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Θέατρο |
|---|
Κεραμεύς Κωνσταντίνος Δ.
Ο Κωνσταντίνος Κεραμεύς (1937-2021) ήταν νομικός, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής δικονομίας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έλαβε πτυχίο Νομικής από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1960) και διδακτορικό δίπλωμα από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (1962). Βοηθός στην έδρα αστικού δικαίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία εντεταλμένος υφηγητής (1967). Τακτικός καθηγητής της έδρας της Πολιτικής Δικονομίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (1971). Καθηγητής Πολιτικής Δικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1982) και έπειτα Ομότιμος Καθηγητής στη Νομική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε πολιτική δικονομία, συγκριτικό δίκαιο και δικονομικό διεθνές δίκαιο σε πολλά ξένα Πανεπιστήμια (ιδίως Βερολίνο, Αμβούργο, Tulane, Louisiana State University, Ohio State University, Paris II, Ghent) και έδωσε διαλέξεις σε περίπου 90 ευρωπαϊκά, αμερικανικά και ιαπωνικά Πανεπιστήμια. Επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων του Αμβούργου (1993), Paris ΙΙ (2000), Λιέγης (2003) και Βιέννης (2003). Από το 1994 ήταν τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας (Λονδίνο). Από το 1998 ως το 2006 πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου. Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διπλωματικές διασκέψεις και άλλες συνόδους. Διατέλεσε πρόεδρος του ΙΚΥ (1992-1995) και πρόεδρος της Academic Cooperation Association (1996-2002). Δίδαξε στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης (1997). Συγγραφέας εγχειριδίων, μονογραφιών και ερμηνειών κατ' άρθρον, ιδίως στην ύλη του δικονομικού δικαίου.
