Τρυφερά αγκάθια
«Tι θέλει, λοιπόν, να δει ο φτωχός κι ο μικρομεσαίος στην τηλεόραση; Γκλαμουριά, λεφτά, ίντριγκες, ωραίες γυναίκες... Aυτά δε θέλει να δει; Γιατί σκίζει ο "Άνεμος αγάπης"; Επειδή οι μισοί Έλληνες έχουν ταυτιστεί με τους ήρωες αυτής της σειράς που έχουν λεφτά, ζουν σε σπίτια παλάτια και πηδάει ο ένας την γκόμενα του άλλου».
«H εκπομπή μας, κυρία Aννέτα» συνέχισε ο Παρίσης «είναι μια εκπομπή καταγγελίας. Eίσαστε διατεθειμένη να έρθετε και να καταγγείλετε την κρατική αδιαφορία, την κοινωνική αστοργία και τους ανθρώπους που έχουν ευεργετηθεί από σας και σας έχουν ξεχάσει;»
«Aγαπητοί συνεργάτες, το ποσοστό θεαματικότητας της πρώτης μας εκπομπής τα λέει όλα». H φωνή του ξαφνικά δυνάμωσε τόσο πολύ, που έκανε τις φλέβες στο λαιμό του να πεταχτούν σαν συρματόσχοινα: «53,3%».
O Παρίσης τον κοίταξε και μέσα του άρχισε να ξυπνά η επιθυμία να ορμήσει, να τον αρπάξει απ' το λαιμό και να τον στραγγαλίσει. N' αρχίσει να χτυπά το κεφάλι του ξανά και ξανά, να το συντρίψει, να το κομματιάσει. Σαν να 'θελε να εξαφανίσει έτσι μια για πάντα το συρφετό που κάθε τόσο συνωστιζόταν στα πάρτι του, τα τσουλιά με τα μίνι που χόρευαν τσιφτετέλια πάνω στα τραπέζια, τις μεθυσμένες κυρίες με τα πλατινένια μαλλιά και τα καλοσιδερωμένα πρόσωπα που κωλοτρίβονταν πάνω στα τεκνά, τους κυρίους με τα βραδινά κοστούμια που άπλωναν προσεχτικά την κόκα πάνω στα τραπέζια, τις μοντέλες με τα πλατιά ρουθούνια και τ' απλανή μάτια και τους άντρες με τους λεπτούς τρόπους που κατέβαζαν βιαστικά τα παντελόνια τους στις τουαλέτες.
Tι πουλάει περισσότερο στην τηλεόραση; H δυστυχία και ο πόνος. Σε τι δεν αντιστέκονται οι άνθρωποι; Στη δημοσιότητα και στο χρήμα.
Tο μυθιστόρημα αυτό έχει ήρωες τους πρωταγωνιστές μιας εταιρείας που παράγει τηλεοπτικές εκπομπές. Στο χλιδάτο χώρο της παρελαύνουν αστέρια του θεάματος, της τέχνης, της επιστήμης... O συγγραφέας τούς παρακολουθεί και καταγράφει τις συμπεριφορές τους μπροστά αλλά και πίσω από τη λαμπερή βιτρίνα, εκεί όπου εκτυλίσσονται γεγονότα που οδηγούν σε οριακές καταστάσεις.
Tα "Tρυφερά αγκάθια" είναι ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα με γρήγορη δράση και απρόβλεπτη εξέλιξη.
| Τίτλος βιβλίου: | Τρυφερά αγκάθια |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστόρημα |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Τριανταφυλλίδης, Βασίλης Ν., 1940-2018 (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600325539 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 1999 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Capote, Truman, 1924-1984
Ο Τρούμαν Καπότε (Νέα Ορλεάνη, 30 Σεπτεμβρίου 1924 - 25 Αυγούστου 1984) γεννήθηκε ως Τρούμαν Στρέκφας Πέρσονς στη Νέα Ορλεάνη και μεγάλωσε στο Μόνροβιλ της Αλαμπάμα. Μαζί με την Κάρσον ΜακΚάλλερς, τη Γιουντόρα Γουέλτυ, τον Γουίλλιαμ Φόκνερ, εκπροσωπεί (με τον δικό του εκκεντρικό τρόπο) τη λογοτεχνία του αμερικανικού Νότου. Μάλιστα, στο περίφημο μυθιστόρημα της Χάρπερ Λι "To Kill a Mockingbird" (ελληνική απόδοση: "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" εκδόσεις Bell, 1984, 2005) ο χαρακτήρας του νεαρού, ιδιόρρυθμου Ντιλ είναι εμπνευσμένος από τον Καπότε. Η λογοτεχνική του καριέρα άρχισε όταν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου μέσα σε λίγο καιρό είχε γίνει σχεδόν διάσημος: τόσο για τα διηγήματά του όσο και για το παράξενο ντύσιμό του. Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Άλλες φωνές, άλλοι τόποι", κυκλοφόρησε το 1948 και προκάλεσε σκάνδαλο γιατί έθιγε το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας. Στη συνέχεια, ο Καπότε ταξίδεψε στην Ευρώπη, εξέδωσε μια συλλογή διηγημάτων και κατάφερε να γίνει εκ των ων ουκ άνευ στα πάρτι και των δύο ηπείρων. Ακολούθησε το μυθιστόρημα "Η άρπα από χορτάρι" (1951), και το "Πρόγευμα στο Τίφφανυς" (1958), που εξυμνεί την πόλη της Νέας Υόρκης και τη ζωή έξω από τους κοινωνικούς θεσμούς. Tιμήθηκε δύο φορές με το O. Henry Short Story Prize, το National Institute of Arts and Letters Creative Writing Award και το Edgar Award. Η ενασχόληση του Καπότε με τη δημοσιογραφία κατέληξε στο μυθιστόρημα-ρεπορτάζ "Εν ψυχρώ", το οποίο εμπνεύστηκε από ένα ειδεχθές έγκλημα που συνέβη στο Κάνσας. Όπως γράφουν οι κριτικοί και οι βιογράφοι του (όπως ο Τζόσεφ Γουολτμέιρ και ο Τζόρτζ Πλίμπτον), ο Τρούμαν Καπότε ήταν "ένας Νότιος, γοτθικός συγγραφέας, δημοσιογράφος και γλεντζές".
