Κόμματα και κομματικά συστήματα
Πριν από τέσσερα περίπου χρόνια δημοσίευσα στο περιοδικό "Σύνταγμα" ένα άρθρο στο οποίο επιχειρούσα μια συστηματική θεωρητική επεξεργασία της έννοιας "πολιτικό κόμμα". Το άρθρο αυτό απετέλεσε τον πυρήνα μεταγενέστερης ευρύτερης διαπραγμάτευσης του κομματικού φαινομένου, που πήρε τη μορφή πανεπιστημιακών παραδόσεων, πολυγραφημένων από την Πάντειο ΑΣΠΕ. Πέρυσι οι εκδόσεις "Ροές" κυκλοφόρησαν βιβλίο μου με τίτλο "Τα πολιτικά κόμματα - θεωρητική προσέγγιση" καθώς και μια μικρή συμπληρωματική μελέτη μου για το κομματικό φαινόμενο στον Τρίτο κόσμο. Στα έργα αυτά επιχειρείτο μια πολυεστιακή και συστηματική προσέγγιση της κομματικής πραγματικότητας ως πολιτικής οργάνωσης, ως προπαγανδιστικού μηχανισμού, ως εργαλείου παραγωγής ιδεολογίας και, ακόμη, ως θεσμού που βρίσκεται σε διαλεκτική αλληλεπίδραση με τον ευρύτερο πολιτικό και κοινωνικό του περίγυρο.
Το έργο που ο αναγνώστης κρατάει τη στιγμή αυτή στα χέρια του έχει την ίδια προβληματική και παρεμφερή κατάταξη ύλης. Τα διάφορα, όμως, θέματα μελετώνται εδώ σε σημαντικά μεγαλύτερο βάθος, οι αναλυόμενες έννοιες καταβάλλεται προσπάθεια να φωτισθούν με περισσότερα παραδείγματα, επιδιώκεται δε διεξοδικότερη και πληρέστερη αξιοποίηση της διεθνούς βιβλιογραφίας. Τέλος, προστίθενται κάποια κεφάλαια και, ιδίως, ένα μεγάλο παράρτημα στο οποίο καταγράφεται η εξέλιξη της εκλογικής δυνάμεως των κομμάτων στις κυριότερες δυτικοευρωπαϊκές δημοκρατίες και περιγράφεται η πορεία των κομματικών τους συστημάτων από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα...
Τίτλος βιβλίου: | Κόμματα και κομματικά συστήματα |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Συγκριτική προσέγγιση και θεωρία |
---|
Εκδότης: | Εξάντας |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Διαμαντόπουλος, Θανάσης Σ., 1951- , πολιτικός επιστήμων (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789602563946 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 1989 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |

Φωτόπουλος, Διονύσης Δ., 1943-
Ο διεθνούς φήμης έλληνας σκηνογράφος Διονύσης Φωτόπουλος, αδελφός του ζωγράφου και σκηνογράφου Βασίλη Φωτόπουλου, γεννήθηκε το 1943 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο τον Γιάννη Τσαρούχη, και συνδέθηκε φιλικά με τους Μόραλη, Εγγονόπουλο, Χατζηκυριάκο-Γκίκα, Έ. Λαμπέτη, Μ. Μερκούρη και Ο. Ελύτη. Έχοντας περισσότερες από 250 σκηνογραφίες στο ενεργητικό του, έχει συνεργαστεί με όλους, σχεδόν, τους σημαντικούς έλληνες θεατρικούς σκηνοθέτες στο Θέατρο Τέχνης, στο Εθνικό Θέατρο, στο Κ.Θ.Β.Ε., στο Φεστιβάλ Επιδαύρου, στο Μέγαρο Μουσικής, κ.ά., αλλά και με κορυφαίους ξένους σκηνοθέτες του θεάτρου και της όπερας (Πήτερ Χολ, Πέτερ Στάιν -"Ιούλιος Καίσαρ", "Καίσαρ και Κλεοπάτρα", "Άμλετ", "Πενθεσίλεια"-, κ.ά.). Ξεχωριστή περίπτωση στην τέχνη, γοητευτική φυσιογνωμία, πολυτάλαντος και πολυάσχολος καλλιτέχνης, μοναχικός αλλά και με τον τρόπο του κοινωνικός, εραστής του ωραίου και του "χειροποίητου", όπως συνηθίζει να λέει. Φανατικός της Επιδαύρου, ως κάτοικος και ως θεατής ανάλογα με την παράσταση, αλλά και του αθηναϊκού κέντρου (το σπίτι-εργαστήρι του βρίσκεται στο Λυκαβηττό). Το 2002 παρουσιάστηκε, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του Σπολέτο, μεγάλη αναδρομική έκθεση των θεατρικών του σκηνογραφιών, η οποία περιόδευσε, στη συνέχεια, στο Λονδίνο, το Βερολίνο, την Πράγα και τη Φλωρεντία. Η ίδια έκθεση φιλοξενήθηκε, στη συνέχεια, από τον Δεκέμβριο 2005 έως τον Μάρτιο του 2006, στη νέα πτέρυγα του Μουσείου Μπενάκη, επί της οδού Πειραιώς, στο πλαίσιο ενός μεγαλύτερου αφιερώματος -αναδρομής στο σύνολο του έργου του.