Η χρονιά που πέθανε ο Ρικάρντο Ρέις
Γνωρίζαμε μέχρι τώρα πως ο μεγάλος Πορτογάλος ποιητής Φερνάντο Πεσσόα πέθανε το 1935, παίρνοντας μαζί του τους "ετερώνυμούς" του: έτσι αποκαλούσε τα φανταστικά πρόσωπα που ο ίδιος είχε πλάσει, με ξεχωριστή βιογραφία και ιδιαίτερο λογοτεχνικό ύφος, ώστε να υπογράφει με το όνομά τους διαφορετικά τμήματα του έργου του.
Όμως ένα από αυτά τα πλάσματα της φαντασίας, ο γιατρός και ποιητής Ρικάρντο Ρέις, φαίνεται να επεβίωσε του δημιουργού του, όπως τουλάχιστον αφηγείται εδώ, με βλάσφημο χιούμορ και στοχαστική διάθεση, ο Ζοζέ Σαραμάγκο. Επιστρέφοντας από τη Βραζιλία, ο Ρέις περιπλανιέται στην υποβλητική Λισαβώνα του 1936, που κατακλύζεται από τα μηνύματα του ισπανικού εμφύλιου, του φασιστικού θριάμβου και του επικείμενου πολέμου στην Ευρώπη. Ερωτεύεται γυναίκες με σάρκα και οστά, αλλά συναντά επίσης το φάντασμα του Πεσσόα και συνομιλεί μαζί του για την τέχνη της μυθοπλασίας και της ζωής. Σε τέτοιες συνθήκες, όπως λέει ο Σαραμάγκο, είναι φρόνιμο να διατηρεί κανείς τις αμφιβολίες του για τον πραγματικό κόσμο.
Όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν σαν ένα περίτεχνο φιλολογικό παιχνίδι, όμως "Η χρονιά που πέθανε ο Ρικάρντο Ρέις" είναι επίσης ένα μεγάλο, κλασικό μυθιστόρημα με λεπτομέρειες και διαλόγους, με δρόμους, πλατείες, αγάλματα, γείτονες και περαστικούς, με γεύματα, δωμάτια ξενοδοχείου και στρώματα ομίχλης - μια ολόκληρη "πραγματικότητα" χτισμένη με τόση φροντίδα, που το 1936 φαντάζει πιο κοντινό, και σίγουρα πιο στέρεο, από τη δεκαετία του ΄90. Ο Πεσσόα και ο Ρέις, ο ένας νεκρός κι ο άλλος επινοημένος, ζουν ήδη πάνω από μισό αιώνα κι ακόμη και τα φαντάσματά τους φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη πυκνότητα από τον κόσμο που μας περιβάλλει.
| Τίτλος βιβλίου: | Η χρονιά που πέθανε ο Ρικάρντο Ρέις |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | O ano da morte de Ricardo Reis |
|---|
| Εκδότης: | Αλεξάνδρεια |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Saramago, José, 1922-2010 (Συγγραφέας)
Σπυράκου, Άννυ (Μεταφραστής)
Σπυράκου, Άννυ (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789602210710 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Κύκλος Ξένης Πεζογραφίας | Σελίδες: | 502 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 1993 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
|---|
Madame Ginger
Ο περισσότερος κόσμος τη φωνάζει Madame Ginger, αλλά στις προσωπικές της στιγμές είναι απλά η Μαριλού. Σπούδασε Δημόσιες Σχέσεις & Επικοινωνία, εργάστηκε για 7 χρόνια σε PR agencies και στη συνέχεια σπούδασε μαγειρική και εργάστηκε 3 χρόνια σε επαγγελματικές κουζίνες. Τελικά, αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με το blog της, MadameGinger.com, και να μοιράζεται απoκεί συνταγές, σκέψεις, μυστικά της γεύσης και όχι μόνο. Το πιο αγαπημένο της project είναι η σειρά vlogs με τίτλο #EatLikeALocal στο κανάλι της στο YouTube, μέσα από την οποία ανακαλύπτει κι εξερευνά γευστικές συνήθειες ντόπιων διαφόρων τοποθεσιών, εντός και εκτός συνόρων της Ελλάδας. Λατρεύει την Κυψέλη, περιοχή όπου μεγάλωσε και όπου μετά από πολλά χρόνια επέστρεψε για να φτιάξει το στούντιο μαγειρικής "MG Food Studio”, μαζί με τον σκύλο τον Μπιφτέκη και την ομάδα της.
