Πειραιάς 1835-1870
Ο Πειραιάς παρομοιάζεται με το Μάντσεστερ ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1870. «Ο επισκεπτόμενος νυν την πρωτεύουσαν του Βασιλείου μετά δεκαπενταετή εξ αυτής απουσίαν», γράφει ο Μανσόλας το 1876, «θέλει βεβαίως εκπλαγή αποβαίνων εις Πειραιά εν τη θέα υψηλών καπνοδόχων αναφαινομένων παρά τον σταθμόν του σιδηροδρόμου...». Το βιομηχανικό αυτό take off αρχίζει ουσιαστικά από το 1860 και θα παίξει ένα ρόλο όχι μόνο στο στάσιμο πεδίο της οικονομίας της χώρας, αλλά και στη σκέψη του 19ου αιώνα, διαλύοντας την ασάφεια γύρω από την έννοια της βιομηχανίας, ασάφεια που βασίλευε επί μακρόν. Ο Πειραιάς του 1870 είναι η πόλη της ατμοκίνητης βιομηχανίας, είναι, στα μάτια των συγχρόνων του, η πόλη στα πρότυπα της αναπτυγμένης Δύσης.
Η μελέτη αρχίζει από την ίδρυση του νεώτερου Πειραιά το 1835, λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους και ένα μόλις χρόνο μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσάς του στην Αθήνα.
| Τίτλος βιβλίου: | Πειραιάς 1835-1870 |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Εισαγωγή στην ιστορία του ελληνικού Μάντσεστερ |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Τσοκόπουλος, Βάσιας (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600322507 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 1999 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
|---|
Calvino, Italo, 1923-1985
Ο Ίταλο Καλβίνο (1923-1985) γεννήθηκε στην Κούβα, αλλά σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε με τους γονείς του στην Ιταλία. Το 1943 προσχωρεί στους παρτιζάνους της ιταλικής αντίστασης. Πρωτοεμφανίστηκε στα ιταλικά γράμματα το 1947 με το μυθιστόρημα "Το μονοπάτι με τις αραχνοφωλιές" με θέμα την Αντίσταση, θέμα που πραγματεύεται και στο επόμενο βιβλίο του, μια συλλογή από διηγήματα με γενικό τίτλο "Τελευταίο έρχεται το κοράκι". Ακολουθεί η τριλογία που τον έκανε διάσημο, τρία σύντομα μυθιστορήματα που συνθέτουν τον κύκλο "Οι πρόγονοί μας: Ο διχασμένος υποκόμης", "Ο αναρριχώμενος βαρόνος" και "Ο ανύπαρκτος ιππότης". Ακολουθεί, το 1956, μια συλλογή ιταλικών λαϊκών παραμυθιών που μετέγραψε ο συγγραφέας με τον τίτλο "Ιταλικοί μύθοι", ενώ δυο χρόνια αργότερα εκδίδει τα "Διηγήματα", συλλογή που περιέχει και την πολύ γνωστή ενότητα διηγημάτων "Οι δύσκολοι έρωτες". Ακολουθούν δύο σύντομα μυθιστορήματα, το "Μαρκοβάλντο ή οι εποχές στην πόλη" και το "Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου" (1963) που ολοκληρώνουν τη "νεορεαλιστική" του φάση. Το 1965 και το 1967 εκδίδει δύο συλλογές "φανταστικών" διηγημάτων με τίτλους "Τα κοσμοκωμικά" και "Ταυ με μηδέν", ενώ το 1969 εκπλήσσει όλο τον κόσμο με το "Κάστρο των διασταυρωμένων πεπρωμένων". Ακολουθούν τα έργα "Οι αόρατες πόλεις" (1972), "Αν μια νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης" (1979) και "Πάλομαρ" (1983). Μετά το θάνατό του εκδόθηκαν τα έργα "Κάτω απ' τον ιαγουάρο ήλιο", "Σχετικά με το παραμύθι" (δοκίμιο), "Αμερικανικά μαθήματα" (δοκίμιο), "Ο δρόμος του Σαν Τζιοβάνι", "Γιατί να διαβάζουμε τους κλασικούς" (δοκίμιο) και "Πριν να πεις "εμπρός"".
