Κοινωνική πολιτική, αποκλεισμένες ομάδες και ταξική δομή
Στην έκδοση αυτή αναλύεται η κοινωνική πολιτική με βάση κλασσικά μεθοδολογικά εργαλεία της κοινωνιολογίας, όπως αυτά του κοινωνικού καταμερισμού εργασίας, των κοινωνικών τάξεων, της κοινωνικής αναπαραγωγής, της βιοπολιτικής, των πρακτικών διάκρισης κ.ά. Σε μεγάλο βαθμό αυτή η μεθοδολογική πρόταση επιβάλλεται και από την ανάγκη κατοχύρωσης της επιστημονικής ανάλυσης έναντι ενός κοινωνιολογισμού, ο οποίος υιοθετώντας την τρέχουσα εννοιολόγηση, ιδεολογικοποιεί τη συζήτηση, υποβαθμίζοντας τον αναστοχαστικό και κριτικό χαρακτήρα της επιστήμης της κοινωνιολογίας.
Εντούτοις το κράτος πρόνοιας ως υποκείμενο κοινωνικής πολιτικής εμφανίζεται ιστορικά ως απάντηση στις εγγενείς οικονομικές κρίσεις του καπιταλισμού (κεϋνσιανισμός). Η διασφάλιση των όρων της κεφαλαιακής συσσώρευσης συνδέθηκε με τη νομιμοποίηση των σχέσεων κυριαρχίας, και την παρουσία μιας εργοστασιακής βιομηχανικής εργατικής τάξης που ήταν και το αντικείμενο της κοινωνικής πολιτικής. Από την άλλη η αναδιάρθρωση της παραγωγής σε συνάρτηση με την συρρίκνωση του βιομηχανικού προλεταριάτου και την διεύρυνση των μεσαίων αστικών στρωμάτων θα προκαλέσει την κρίση αντιπροσώπευσης του κράτους πρόνοιας.
Η απεμπόληση της καθολικότητας του κράτους πρόνοιας προς όφελος ειδικών κοινωνικών πολιτικών θα κινηθεί σε συνάρτηση με την εκ νέου ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού δεσμού προς ελεγκτικές-πειθαρχικές διεργασίες (συστημική ενσωμάτωση). Οι πολιτικές αυτές ευνοούνται σημαντικά από μια εννοιολόγηση του κοινωνικού ζητήματος με βεμπεριανούς όρους αποκλεισμού από την κατανάλωση (τρόποι ζωής, πρακτικές διάκρισης κ.λπ.).
Pouqueville, François - Charles - Hughes - Laurent
Ο Φραγκίσκος Πουκεβίλ ήταν Γάλλος διπλωμάτης, γιατρός, ιστορικός και φιλέλληνας. Το 1798 σε ταξίδι του στην Ιταλία με ένα ιταλικό πολεμικό αιχμαλωτίστηκε μαζί με τους άλλους συνταξιδιώτες του από ένα Τριπολίτη κουρσάρο. Αυτός αντί να τους οδηγήσει σε σκλαβοπάζαρο τους αποβίβασε στο Ναυαρίνο. Εκεί οδηγήθηκαν στην Τρίπολη σαν αιχμάλωτοι πολέμου και με διαταγή του Μουσταφά Πασά κλείστηκαν σε φρούριο. Ο Πουκεβίλ κρατήθηκε εκεί επτά μήνες και μετά μεταφέρθηκε στο Ανάπλι και στη συνέχεια στην Κωνσταντινούπολη από όπου ελευθερώθηκε το 1801.
Ωθούμενος από τη μεγάλη του συμπάθεια στην Ελλάδα και στους Έλληνες κατέγραψε τις εμπειρίες, εντυπώσεις και παρατηρήσεις του από την παραμονή του στην προεπαναστατική Ελλάδα σε μια σειρά από έργα αφιερωμένα σ' αυτή. Τα έργα αυτά εκδόθηκαν στην Ευρώπη, γνώρισαν μεγάλη κυκλοφορία και τόνωσαν τα φιλελληνικά αισθήματα των Ευρωπαίων. Στα βιβλία του ο Πουκεβίλ περιγράφει ιστορικά στοιχεία, ήθη και έθιμα των Ελλήνων, τις συνθήκες ζωής τους και την καταπίεση και τα δεινά τους από τους Τούρκους.
