Χορός, σώμα, κίνηση
Αν ο χορός αποτελεί την πιο άμεση έκφραση του ανθρώπινου σώματος, αν το φαινόμενο της κίνησης και της ελευθερίας ταυτίζεται τόσο απόλυτα με το φαινόμενο της ζωής, η ορχηστρική τέχνη δεν προκαλεί μόνο την αισθητική απόλαυση, αλλά και την σκέψη μας. Στην σύντομη αυτή μελέτη η Ελευθερία Κουρούπη, επιχειρώντας να δει το χορευτικό φαινόμενο σαν ένα ενιαίο γοητευτικό σύνολο μέσα στο χρόνο, θίγει μερικά χορευτικά θέματα που το καθένα χωριστά θα μπορούσε ν' αποτελέσει μια αυτοτελή σπουδή. Η Ελευθερία Κουρούπη δεν παύει να είναι πριν απ' όλα δασκάλα χορού και χορογράφος. Αυτό σημαίνει ότι δεν χάνει από το βλέμμα της τον τελικό θαυμασμό για τον χορευτή που παραμένει πάντοτε το πάσχον, βασανισμένο και αγωνισμένο πρόσωπο της χορευτικής δημιουργίας.
| Τίτλος βιβλίου: | Χορός, σώμα, κίνηση |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Πτυχές της χορευτικής τέχνης |
|---|
| Εκδότης: | Νεφέλη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κουρούπη, Ελευθερία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789602114810 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 1999 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Χορός |
|---|
Andersen Hans Christian
Ο ΧΑΝΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΑΝΤΕΡΣΕΝ (1805-1875 ) γεννήθηκε στην Όντενζε, κοντά στην Κοπεγχάγη, στη Δανία. Δεξιοτέχνης του λογοτεχνικού παραμυθιού, οι ιστορίες του έγιναν διάσημες σε όλο τον κόσμο. Έγραψε θεατρικά έργα, μυθιστορήματα, ποιήματα, ταξιδιωτικά βιβλία και αρκετές αυτοβιογραφίες. Τα παραμύθια του είναι από τα πιο πολυμεταφρασμένα έργα στην ιστορία της λογοτεχνίας. Μικρός προσπάθησε να γίνει ηθοποιός. Το 1829δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο Μια βόλτα από το κανάλι του Χόλμεν στο ανατολικό σημείο του νησιού Αμά τα έτη 1828 και 1829, μια ιστορία του φανταστικού στο ύφος του Γερμανού ρομαντικού συγγραφέα Ε.Τ.Α. Χόφφμαν, που γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το 1835 εξέδωσε τη συλλογή Παραμύθια ειπωμένα για παιδιά που περιλάμβανε τις ιστορίες «Το τσακμάκι του στρατιώτη», «Ο μικρός Κλάους και ο μεγάλος Κλάους», «Η
πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Τα λουλούδια της μικρής Ίντα». Στη συνέχεια δημοσίευσε τρεις τόμους με παραμύθια που όλα πια είναι κλασικά.Καινοτόμος αφηγητής, χρησιμοποίησε την προφορική γλώσσα προκαλώντας ρήξη με τη λογοτεχνική παράδοση. Παρότι αρκετά παραμύθια του εκφράζουν αισιοδοξία ότι στο τέλος πάντα το καλό και η ομορφιά θριαμβεύουν (π.χ. «Η βασίλισσα του χιονιού»), άλλα είναιαπαισιόδοξα και δεν έχουν ευτυχισμένο τέλος. Συνδύασε την έμφυτη ικανότητά του να λέει ιστορίες και την ανεξάντλητη φαντασία του με καθολικά στοιχεία των λαϊκών μύθων, παράγοντας ένα σώμα παραμυθιών που ταιριάζουν σε πολλούς και διαφορετικούς πολιτισμούς.
(Πηγή: Εκδόσεις Άγρα, 2022)
