Ο νεοελληνισμός στη λογοτεχνία
Ο καθορισμός της νεοελληνικής ταυτότητας ήταν, κι ως ένα σημείο εξακολουθεί να είναι, κύριο μέλημα της νεοελληνικής συνείδησης το 19ο και 20ό αιώνα. Έτσι, η "λογοτεχνικότητα" των κειμένων ποτέ δεν αποσυνδέθηκε από την αναζήτηση της "ελληνικότητάς" τους. Όλοι οι συγγραφείς, και ιδίως οι "μείζονες", που απαρτίζουν τον "κανόνα" της νεοελληνικής λογοτεχνίας, έχουν ανταποκριθεί σε αυτή βασικά την ανάγκη. Στο βιβλίο αυτό γίνεται μια πρώτη απόπειρα να εξετασθεί διά βραχέων η νεοελληνική λογοτεχνική ιστορία των δύο τελευταίων αιώνων από μια τέτοια οπτική γωνία. Τα κείμενα των λογοτεχνών που ανθολογούνται εικονίζουν τις αναζητήσεις του νεοελληνισμού, οι οποίες σχετίζονται με το κύριο ιδεολογικό πρόβλημα, τον καθορισμό της ταυτότητας των Νεοελλήνων.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο νεοελληνισμός στη λογοτεχνία | ||
|---|---|---|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | 19ος-20ός αι.: Με θεωρητικά κεφάλαια και αντιπροσωπευτικά κείμενα | ||
| Εκδότης: | Επικαιρότητα | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Δημητρακόπουλος, Φώτης Α. (Συγγραφέας) | ||
| ISBN: | 9789602051030 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Στοιχεία έκδοσης: | 1990 | Διαστάσεις: | 21x14 |
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο | ||
Δημητρακόπουλος, Φώτης Α.
Ο Φώτης Δημητρακόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1949, από πατέρα Καλαβρυτινό και μητέρα Κεφαλωνίτισσα. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και τελείωσε το σχολείο, και το 1971 πήρε το πτυχίο του φιλολόγου, από το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής. Υπηρέτησε στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού (1972-74) ως έφεδρος ανθυπίατρος Ιππικού-Τεθωρακισμένων. Διορίστηκε το 1974 βοηθός της έδρας Βυζαντινής Φιλολογίας. Το 1984 ορκίστηκε διδάκτωρ της ίδιας σχολής και το ίδιο έτος λέκτωρ της Νεοελληνικής Φιλολογίας. Το 1989 εξελέγη επίκουρος καθηγητής της Μεταβυζαντινής και Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας. Το 1989 εξελέγη επίκουρος καθηγητής της Μεταβυζαντινής και Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας. Το 1994 εξελέγη παμψηφεί καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μονάχου και το 2000 αναπληρωτής καθηγητής της Βυζαντινής Φιλολογίας και Παλαιογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έργο του αναφέρεται σε θέματα Βυζαντινής, Μεταβυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας, παλαιογραφίας, αγιολογίας-υμνογραφίας και εκδοτικής, από τα βυζαντινά χρόνια ως τον Παπαδιαμάντη, τον Σεφέρη και τη νεοελληνική λογοτεχνία της Κύπρου. Είναι πρόεδρος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών.
- Όσιος Ιλαρίων ο Μέγας (2016)
- Ο αναμενόμενος άγιος βασιλεύς Ιωάννης Βατάτζης ο Ελεήμων (2016)
- Κατάλογος χειρογράφων της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού Σκιάθου (2012)
- Για τον Γιώργο Σεφέρη (2009)
- Όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης (2007)
- Αρσένιος Ελασσόνος (1550-1626) (2007)
- Ο Όσιος Νήφων (1736-1809) και η Ιερά Μονή Ευαγγελισμού Σκιάθου (2004)
- Ο Άγιος Ελισαίος (2004)
- Τα χειρόγραφα της Μονής Δουσίκου Αγίου Βησσαρίωνος (2004)
- Το μέλλον της ελληνικής γλώσσας (2003)
- Ο μοναχός Ανδρόνικος (2002)
- Κανίσκιον φιλίας (2002)
- Λεύκωμα Παπαδιαμάντη (2001)
- Η κοινωνική διάσταση του έργου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (2000)
- Εργόχειρα έρωτος (2000)
- Σεφέρης, Κύπρος, επιστολογραφικά και άλλα (2000)
- Άνθος της Εδέμ (1999)
- Η παλαιότερη πεζογραφία μας (1997)
- Βυζάντιο και νεοελληνική διανόηση στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνος (1996)
- Για τον Σεφέρη και για την Κύπρο (1992)
- Η πρωτοποριακή κίνηση του 30 (1990)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
