Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου και τα νέα σιναϊτικά χειρόγραφα
Στον παρόντα τόμο γίνεται για πρώτη φορά η δημοσίευση και η μελέτη των χειρογράφων που αναφέρονται στη Θεία Λειτουργία του αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου τα οποία βρέθηκαν σε κρύπτη της Ιεράς Μονής Σινά το 1975.
Περιγράφονται αναλυτικά τα παλαιογραφικά και κωδικολογικά στοιχεία οκτώ Ελληνικών, δύο Ιβηρικών χειρογράφων καθώς και πέντε σπαραγμάτων. Συμπεριλαμβάνονται επίσης και δύο Ελληνικά Σιναϊτικά χειρόγραφα που είχαν βρεθεί και ήταν γνωστά πριν από το 1975.
Τα χειρόγραφα χρονολογούνται από τον 9ο έως τον 14ο μ.Χ. αιώνα (το αρχαιότερο είναι το μεγαλογράμματο ΜΓ 118 του 8ου-9ου μ.Χ. αιώνα) και φυλάσσονται στη βιβλιοθήκη της Ιεράς Μονής Σινά.
Παρουσιάζεται επίσης η στεμματική σχέση των χειρογράφων ενώ υπό μορφήν κριτικού υπομνήματος επισημαίνονται οι διαφορετικές γραφές καθώς και οι ιδιαιτερότητές τους.
Τέλος περιλαμβάνονται 17 πίνακες οι οποίοι καταγράφουν τη δομή, τις ευχές που περιέχονται ή παραλείπονται, καθώς και το σωζόμενο κείμενο του κάθε χειρογράφου.
Οι φωτογραφίες που παρατίθενται μας δίνουν τα δείγματα γραφής των χειρογράφων.
| Τίτλος βιβλίου: | Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου και τα νέα σιναϊτικά χειρόγραφα |
|---|
| Εκδότης: | Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καζαμίας, Αλκιβιάδης Κ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789608573970 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2006 | Διαστάσεις: | 28x21 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία
Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Θρησκεία |
|---|
Λούντζης, Νικίας
Ο Νικίας Λούντζης είναι Ζακυνθινός. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγχρόνως ασχολήθηκε με τη γαλλική και την ιταλική λογοτεχνία. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο, ειδικευόμενος στο Ναυτικό Δίκαιο, και παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Πνεύματος. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1967, έγινε μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στον διεθνή ναυτιλιακό χώρο. Παράλληλα, με κίνητρο τον υλικό αφανισμό της ιδιαίτερης πατρίδας του από σεισμούς και πυρκαγιά το 1953, άρχισε να δραστηριοποιείται στην έρευνα και την προβολή της επτανησιακής ιστορικής και πολιτισμικής περιπέτειας. Το 1987 ίδρυσε, με ομοϊδεάτες συντοπίτες, το σωματείο "Οι φίλοι του Μουσείου Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων". Δραστηριοποιήθηκε επίσης ως ραδιοφωνικός παραγωγός, με αντικείμενο την επτανησιακή μουσική αλλά και την ιστορία της λυρικής τέχνης στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε, παρουσιάζοντας ενότητες εκπομπών, με τους σταθμούς ΕΡΑ/Β ("Παύλος Καρρέρ", 1986), ΕΡΑ/Γ ("Η Επτανησιακή Σχολή και η γέννηση της Εθνικής Σχολής", 1986), Ελεύθερη Ραδιοφωνία Ζακύνθου ("Φιλώ το χέρι σας μαντάμ·, 1986-1992), Seven X ("Το δεύτερο πρόσωπο του Ιανού", 1993), ΕΡΑ/Γ ("Εκατό χρόνια Νεοελληνικής Μουσικής", 1994) και ΕΡΑ/Γ ("Έλληνες Λυρικοί Τραγουδιστές", 1994-2004).
