Μύθος και τραγωδία στην αρχαία Ελλάδα (τ.2)

Εκδότης:
Δαίδαλος Ι. Ζαχαρόπουλος
Έτος:
1991
ISBN:
9789602272503
Σελίδες:
340
Εξώφυλλο:
Σκληρό
Μύθος και τραγωδία στην αρχαία Ελλάδα
Εξαντλημένο από τον εκδότη
Μύθος και τραγωδία στην αρχαία Ελλάδα (τ.2)
Όταν το 1972 συγκεντρώσαμε και παρουσιάσαμε τις εφτά μελέτες, που αποτέλεσαν τον πρώτο τόμο του "Μύθος και τραγωδία" ("Mythe et tragedie"), τον οποίο δέχτηκε να εκδώσει ο Francois Maspero, γράψαμε, με κάποια απερισκεψία ίσως, ότι αυτόν τον πρώτο τόμο θα τον ακολουθούσε όσο γινόταν συντομότερα κι ένας δεύτερος. Είχαμε μάλιστα την ιδέα, χωρίς όμως να την εκφράσουμε, ότι κι ένας τρίτος δεν θα ήταν, στο κάτω κάτω, κάτι το ανέφικτο. [...]
Όπως και το προηγούμενο έργο, έτσι και ο τόμος αυτός μπορεί, σε μια πρώτη ματιά, να φανεί ότι αποτελείται από ανομοιογενή κομμάτια: δέκα μελέτες (αντί για επτά) που δημοσιεύθηκαν, σε μια πρώτη μορφή, στη Γαλλία και στο εξωτερικό, ορισμένες σε επιστημονικά περιοδικά, άλλες σε τόμους που απευθύνονται στο λεγόμενο "ευρύ, καλλιεργημένο κοινό". Όλες ανάγονται σε μια κοινή έμπνευση, που έχει για αφετηρία -όπως το είχαμε πει, παρουσιάζοντας τον πρώτο τόμο- τη διδασκαλία του Louis Gernet και την προσπάθειά του να κατανοήσει την τραγική στιγμή: ανάμεσα στο δίκαιο που γεννιέται και στο ήδη θεσμοθετημένο δίκαιο. [...]
Στον πρώτο τόμο, το "και" του "Μύθος και τραγωδία" είχε ιδιαίτερη σημασία. Απορρίπτοντας ρητά την ταύτιση της τραγωδίας με μια κοινή μορφή μυθικής διήγησης, είχαμε υπογραμμίσει ότι για μας, ο μύθος είναι ταυτόχρονα "μέσα" στην τραγωδία, αλλά έξω από αυτήν, μια και η τραγωδία τον αποβάλλει: ο Σοφοκλής φέρνει τον Οιδίποδα από το πιο μακρινό παρελθόν, πριν από την ίδρυση της δημοκρατικής πόλης, αλλά τον συντρίβει όπως συντρίβει και ο Αισχύλος τους Ατρείδες. Χωρίς ν΄ απαρνηθούμε καθόλου αυτό το πρότυπο, επιχειρήσαμε επίσης και κάτι άλλο: παραδείγματος χάρη, υπάρχει άραγε κάποιος δεσμός ανάμεσα στην τυραννία, στην πατροκτονία και την αιμομειξία, και μπορεί να τον βρει κανείς χωρίς να χρειασθεί να καταφύγει στην τραγική μορφή; [...]

Jean-Pierre Vernant
Pierre Vidal-Naquet

Περιέχει τα δοκίμια:
Jean-Pierre Vernant
- "Ο θεός της τραγικής φαντασίωσης"
- "Ο κουτσός τύραννος: από τον Οιδίποδα στον Περίανδρο"
- "Ο προσωπιδοφόρος Διόνυσος των "Βακχών""
Jean-Pierre Vernant - Fr. Frontisi-Ducroux
- "Μορφές του προσωπείου στην αρχαία Ελλάδα"
Pierre Vidal-Naquet
- "Ο Αισχύλος: το παρελθόν και το παρόν"
- "Οι ασπίδες των ηρώων"
- "Ο Οιδίπους στην Αθήνα"
- "Ο Οιδίπους ανάμεσα σε δύο πόλεις: δοκίμιο πάνω στον "Οιδίποδα επί Κολωνώ""
- "Ο Οιδίπους στη Βιτσέντζα και στο Παρίσι"
Τίτλος βιβλίου:Μύθος και τραγωδία στην αρχαία Ελλάδα
Τίτλος πρωτότυπου:Mythe et tragédie en Grèce ancienne
Εκδότης:Δαίδαλος Ι. Ζαχαρόπουλος
Συντελεστές βιβλίου:Vidal - Naquet, Pierre, 1930-2006 (Συγγραφέας)
Vernant, Jean - Pierre, 1914-2007 (Συγγραφέας)
Τάττη, Αριάδνη (Μεταφραστής)
Νικολάου, Νίκος Α. (Υπεύθυνος Σειράς)
Γεωργούδη, Στέλλα (Υπεύθυνος Σειράς)
ISBN:9789602272503
Σειρά εκδότη:Σύγχρονη Αρχαιογνωστική Βιβλιοθήκη
Στοιχεία έκδοσης:Απρίλιος 1991
Κατηγορίες:Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς
Γενικά Βιβλία > Μυθολογία

Vidal - Naquet, Pierre, 1930-2006

Vidal - Naquet, Pierre, 1930-2006
Ο Πιέρ Βιντάλ - Νάκε γεννήθηκε το 1930 στο Παρίσι, από γονείς εβραϊκής καταγωγής, που εξοντώθηκαν το 1944 στο Άουσβιτς. Ιστορικός της αρχαιότητας και διανοούμενος με παγκόσμια αναγνώριση, υπήρξε διεθυντής σπουδών στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, και, μαζί με τον Zαν-Πιερ Bερνάν, διευθυντής του Kέντρου Συγκριτικών Eρευνών για τις Αρχαίες Κοινωνίες στο Παρίσι. Εκτός από το επιστημονικό του έργο, υπήρξε γνωστός για την πολιτική του στάση, ως ένα παράδειγμα μαχητικού διανοούμενου, με πολυσχιδές συγγραφικό έργο και παρεμβάσεις στα κοινωνικά ζητήματα. Όπως έλεγε ο ίδιος: "Ασπάστηκα την ιστορία, όπως οι άλλοι ασπάστηκαν τη θρησκεία· για μένα η ενασχόληση με την ιστορία δεν ήταν η ενασχόληση με κάτι νεκρό και μακρινό, αλλά η εμπλοκή με σύγχρονα πολιτικά ζητήματα· ο σύγχρονος ιστορικός οφείλει να παίρνει θέση και να εναντιώνεται στις αδικίες." Λιγότερο γνωστή στην Eλλάδα ήταν η συγγραφική του δραστηριότητα για θέματα όπως τα βασανιστήρια που άσκησε ο γαλλικός στρατός στη διάρκεια του πολέμου της Aλγερίας ("L'Affaire Audin", 1958, "La Torture dans la Republique", 1972), η ιστορία και η γενοκτονία των Eβραίων κατά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ("Flavius Josephe ou du bon usage de la trahision", "Les Juifs, la memoire et le present", "Reflexions sur la genocide", "Les assassins de la memoire") και ο Μάης του '68 ("Journal de la commune etudiante" -μαζί με τον Alain Schnapp). Στα πολυάριθμα δοκίμιά του συγκαταλέγονται επίσης τα "La Raison d'Etat" (1962), "Genealogie de l' Europe, de la prehistorie au XXe siecle" (1994), καθώς και μελέτες με θέματα σχετικά με την ελληνική αρχαιότητα: "Mythe et tragedie dans la Grece ancienne" (1972, 1986), "Le Chasseur noir" (1981), "La Democratie grecque vue d'ailleurs" (1990), "La Guerre, la Grece et la paix" (1999), κ.ά.. Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο σε νοσοκομείο της Νίκαιας στις 29 Ιουλίου 2006, σε ηλικία 76 ετών. Λίγο πριν το τέλος, και ενώ ήδη νοσηλευόταν, είχε υπογράψει μαζί με άλλους διανοούμενους έκκληση για τερματισμό της εισβολής των Ισραηλινών στρατευμάτων στον Λίβανο. Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί τα έργα του: "O Mαύρος κυνηγός· μορφές σκέψης και μορφές κοινωνίας στον ελληνικό κόσμο" ("Λιβάνης", 1983), "Mύθος και τραγωδία στην αρχαία Eλλάδα", από κοινού με τον Zαν-Πιερ Bερνάν ("Ι. Zαχαρόπουλος", 1988), "O κόσμος του Oμήρου" ("Eξάντας", επαν. 2002), "Kλεισθένης ο Aθηναίος" ("Eυρύαλος", 1989), "Πέρα από την αρχαία ελληνική δημοκρατία: δοκίμια αρχαίας και νεότερης ιστοριογραφίας" ("Aλεξάνδρεια", 1999), "Oικονομία και κοινωνία στην αρχαία Eλλάδα" ("Ι. Zαχαρόπουλος", 1998), "Oι Eλληνες, οι ιστορικοί, η δημοκρατία: η μεγάλη απόκλιση" ("Πατάκης", 2002), "O θρυμματισμένος καθρέφτης: αθηναϊκή τραγωδία και πολιτική" ("Oλκός", 2003), "H Aτλαντίδα: μικρή ιστορία ενός πλατωνικού μύθου" ("Oλκός", 2006) και "Αγώνας μου, η Ιστορία" (Ολκός, 2007).

Είδατε πρόσφατα:

Δωρεάν μεταφορικά
SMS info
Τηλεφωνικές παραγγελίες